หยางต้าหลงขยับเข้าใกล้ ประคองนางให้มองตอบเขา การมีฮูหยินในความคิดของเขามีไว้แค่มีบุตรไม่ใช่มีไว้ตอบคำถามร้อยแปดพันอย่างแบบนี้ แต่เอาเถอะ เห็นนางหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูไม่น้อย จะทำใจเย็นตอบนาง
“เป็นข้าแล้วไม่ดีหรือ รูปก็งามกว่าแต่งกับขุนนางขั้นเก้าคนนั้น”
“เป็นท่านย่อมดีอยู่แล้ว แต่ว่าข้าเพียงอยากรู้ว่าเหตุใดถึงไม่ใช่ขุนนางขั้นเก้าคนนั้น”
หยางต้าหลงขยับริมฝีปากเป็นรอยยิ้มบางๆ “เหตุใดเจ้าจึงมีคำถามเยอะเช่นนี้ นี่คือสิ่งที่สามีกับฮูหยินทำกันในวันเข้าห้องหอเช่นนั้นหรือ ไม่มีใครสอนเจ้าหรือไงว่าต้องทำอย่างไรในวันเข้าหอ”
“เอ่อ ขะ ข้า...” ฮุ่ยชิงไม่กล้าตอบว่าไม่มีใครสอนนางเรื่องพวกนี้เลย “ข้าขอโทษที่ทำให้ท่านรำคาญ”
หยางต้าหลงเห็นสีแก้มของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงชาดก็พูดขึ้น “เอาเถอะ ข้าตอบเจ้าก็ได้ ข้าไปมอบของหมั้นก่อนขุนนางขั้นเก้าคนนั้นหนึ่งวัน เจ้าเลยได้แต่งงานกับข้าแทน”
“ง่ายเพียงนั้นเชียว”
