“อ้าว ต้าหลง เจ้าอยากมาดูเตียงใหม่ของเจ้าหรือ” ทันทีที่ฮูหยินผู้เฒ่าเห็นร่างองอาจของบุตรชายเดินตรงมาก็ร้องถามเสียงดังใบหน้าประดับรอยยิ้ม “เจ้ามาดูทางนี้”
หยางต้าหลงตีสีหน้าราบเรียบเดินไปดู แสร้งทำเป็นไม่เห็นสายตาสอดรู้สอดเห็นของบรรดาศิษย์ในสำนักและบ่าวที่หันมามอง
“เจ้าว่าเตียงหลังนี้เป็นอย่างไรบ้าง แม่ว่าสวยงาม เรียบร้อยดี แล้วเจ้าล่ะ”
ดวงตาคมเฉียบกวาดมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบ “ประณีตมากขอรับ”
ฮูหยินผู้เฒ่ายิ้ม “แม่ก็คิดเช่นนั้น ถ้าเช่นนั้นแม่จะสั่งเด็กให้ยกเตียงไปที่ห้องของเจ้าเลย”
“ช้าก่อนท่านแม่ ข้ายังเห็นข้อผิดพลาดบางอย่าง”
“ข้อผิดพลาดอะไรกัน”
“มองเผินๆ เตียงนี้สวยงามประณีต แต่มองดูไม่แข็งแรง คงทน ข้าต้องการให้เตียงแข็งแรงมากกว่านี้” หยางต้าหลงพูดแล้วเดินไปสัมผัสเนื้อไม้ของเตียงใกล้ๆ มองทั่วทั้งเตียงอย่างละเอียด “ขาเตียงทั้งสี่นี่ก็ดูอ่อนแอ ไม่มั่นคง ข้าไม่มั่นใจว่าจะใช้งานได้ดี อ
