วืบบบบบบ
"กลับมาแล้วจ้า"
กว่าอันเล่อจะเสร็จธุระก็ปาเข้าไปจนถึงเที่ยงครึ่งแล้ว เป็นจังหวะเดียวกับที่เด็ก ๆ กำลังนั่งกินข้าวอยู่
"แม่คับกินข้าวกัน"
"แม่จ๋าจือจือตักข้าวให้นะ"
"ไม่ต้องลูกไม่ต้อง พากันกินไปเถอะ แม่ขอไปชงอาหารเสริมมาให้พ่อก่อนดีกว่า แล้วลูก ๆ อยู่กับพ่อมีอะไรเกิดขึ้นไหม อาการพ่อดีขึ้นบ้างรึเปล่า?" "ไม่คับ ทุกอย่างเหมือนเดิม"
อันเล่อถามลูก ๆ ไป มือของเธอก็จับสามีให้เปลี่ยนท่านอนตามความเคยชิน ก่อนจะเดินไปชงอาหารเสริมเพื่อเตรียมมาป้อนคนป่วย
"แม่คับเดี๋ยวใจ๋ใจ๋ล้างเอง จือจือส่งมาให้พี่"
จังหวะที่อันเล่อกำลังล้างแก้วอยู่ เมื่อเห็นลูกชายตัวน้อยถือถ้วยที่ใช้แล้วเดินมา เธอจึงจะรับมาล้างแต่เสี้ยงใจ๋กลับปฏิเสธแล้วบอกว่าจะจัดการเอง เห็นแบบนั้นอันเล่อถึงได้รู้ว่าทำไมเก้าอี้กินข้าวของเธอถึงได้มาตั้งอยู่หน้าอ่างล้างจาน
"อื้อ จือจือเชื่อฟังพี่ใหญ่ อ่ะเอาไป ฮะ ฮะ สบายแล้วเรา"
ยัยตัวแ
