ตอนที่ 3 ความเจ็บปวด
1384 คำ
"คิดถึงสิ มุกคิดถึงเฮียมาตลอด มุกถึงอยากรู้ว่าทำไมเฮียถึงหายไป"
"อย่างงั้นเหรอ งั้นฉันจะทำให้เธอหายคิดถึง เอามั้ย"
คำพูดเยือกเย็นพร้อมกับคนตัวโตที่ลุกขึ้นแล้วเดินมาทางฉัน ทำไมเฮียเหมือนกลายเป็นคนละคนแบบนี้ล่ะ ทำไม
จบคำพูด เฮียเดวิดก็ลุกเดินตรงมาทางฉันที่นั่งอยู่ที่โซฟายาวอีกฝั่ง มือของเขาค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดจนหมด จากนั้นก็ถอดออกจากตัวแล้วโยนลงพื้น
"เฮีย จะทำอะไรน่ะ"
ฉันถามออกไปทันที ในใจตอนนี้เริ่มกลัวและอยากจะหนีไปจากตรงนี้ แต่ไม่ทันได้ลุกขึ้นร่างสูงก็ประชิดตัวแล้ว
"ก็เธอบอกว่าคิดถึงฉันไม่ใช่เหรอไข่มุก ฉันก็จะทำให้เธอหายคิดถึงยังไงล่ะ"
ไม่แค่พูด เขาเอื้อมมารวบแขนสองข้างฉันไว้เหนือหัวด้วยมือเพียงข้างเดียว
"เฮีย ปล่อยมุกนะ มุกเจ็บ"
ฉันพยายามดิ้นรนให้หลุดออกการถูกเกาะกุม แต่เฮียเดวิดกลับยิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือฉันมากขึ้น มือที่เหลืออีกหนึ่งข้างของเขา ก็เลื่อนมาปลดชุดเดรสสายเดี่ยวของฉันออกไปทางปลายเท้าอย่างรวดเร็ว
“เฮีย อย่าทำแบบนี้ ปล่อยมุกเเถอะเฮีย"
"อย่าทำเป็นขัดขืนไปหน่อยเลย ที่เธอมาหาฉันถึงในห้องนี้ก็เพราะอยากให้ทำไม่ใช่รึไง"
คำพูดพร้อมรอยยิ้มยกมุมปากที่ดูเหมือนกำลังสมเพชฉันยังไงยังงั้น ไหนจะสายตาที่ดูไร้ความรู้สึกนั่นอีก จู่ ๆ เฮียก็ผลักฉันลงนอนราบกับโซฟา แล้วก็ขึ้นมาคร่อมตัวฉันไว้ ฉันพยายามดิ้นเพื่อจะให้หลุดจากตรงนี้ แต่ตัวฉันเล็กกว่าเฮียมาก ยิ่งดิ้นเฮียเดวิดก็ยิ่งจับฉันแน่นขึ้น
จมูกคมฝังลงตรงซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายของหญิงสาวที่เคยรักมานาน
"กลิ่นหอมชะมัด”
ผมพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เชื่อมั้ยว่าผมไม่เคยแตะต้องไข่มุกเลย เพราะตอนนั้นเธอยังเด็ก ผมอุตส่าห์ถนอมเธอขนาดนั้น แต่เธอกลับหักหลังผมได้ลง
มือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามร่างกายของคนตัวเล็กที่ดิ้นไปมาอยู่ใต้ร่าง แล้วก็ปลดตะขอบราเกาะอกของเธอออกอย่างชำนาญ หน้าอกกลมเด้งโดดเด่นท้าทายสายตา ยอดสีชมพูชูชันจนผมต้องกลืนน้ำลายลงคอ ทำไมร่างกายเธอถึงได้สวยขนาดนี้
"อื้อ เฮีย อย่าทำมุก"
เสียงห้ามปรามเมื่อริมฝีปากหนาขบเม้มลงบนยอดปทุมสีชมพู ปลายลิ้นไล้เลียสลับกับดูดกินเต้าใหญ่เกินตัวจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลาย ยิ่งสัมผัสเธอมากเท่าไหร่ผมยิ่งมีอารมณ์มากเท่านั้น ทั้งที่ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนไหน ทำไมร่างกายของผมมันถึงได้มีปฏิกิริยากับเธอมากมายแบบนี้
"ฮึก ฮึก เฮีย ปล่อยมุกไปเถอะ"
เสียงสะอื้นเริ่มดังขึ้นเมื่อโดนบีบขยำเต้าอวบไม่หยุด
"ทำมาเป็นเล่นตัว ไหนดูซิว่าเธอมีอารมณ์รึเปล่า"
ไม่พูดเปล่า มือใหญ่ก็เลื่อนลงไปยังเนินรักตรงกลาง นิ้วเรียวปาดร่องน้ำเบา ๆ แต่ก็ทำให้คนโดนกระทำสะดุ้ง
"แฉะขนาดนี้ยังจะบอกให้ฉันหยุด"
พูดเสร็จเขาก็ใช้นิ้วโป้งบดขยี้ลงบนติ่งเสียว ทำให้ไข่มุกบิดร่างไปมาด้วยอารมณ์สยิวที่เขามอบให้
"อื้อ เฮีย อื้อ"
"หึ ร่าน!"
เขาสบถออกมาเบา ๆ เมื่อได้เริ่มได้ยินเสียงหวานครางรับสัมผัสเสียวซ่าน สองนิ้วยาวถูกส่งเข้าไปสัมผัสในโพรงนุ่ม แล้วขยับรัวเร็ว จนคนโดนกระทำต้องยกสะโพกขึ้นรับ
"เฮีย หยุดนะ อื้อ ปล่อยมุก"
"อยากให้ฉันหยุด แต่ครางไม่หยุดเลยนะ"
เสียงเย้ยหยันเมื่อเห็นว่าร่างกายเธอนั้นตอบสนองสัมผัสจากเขา ต่างจากปากที่พร่ำบอกให้หยุด สองนิ้วเร่งจังหวะถี่รัวจนคนตัวเล็กหายใจแทบไม่ทัน ไม่นานนักร่างบางก็กระตุกเกร็ง น้ำหวานสีใสไหลเยิ้มเคลือบสองนิ้วเรียวที่ค่อย ๆ ถอนออกจากร่องรัก
แพนตี้ลายลูกไม้ถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ไข่มุกเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ผิวสีแทนเนียนเกลี้ยงโดดเด่นอยู่ใต้แสงไฟสลัว เดวิดหยัดกายลุกขึ้นแล้วปลดกางเกงขายาวตัวเองออกทันที
"เฮีย จะทำอะไรมุก อย่านะ"
"ก็ทำให้เธอหายคิดถึงฉันไง"
พูดเสร็จมือหนาก็จับขาเรียวแยกออกจากกัน ท่อนเนื้อจ่อวนอยู่ปากทางถ้ำ ก่อนที่จะดันเข้าไป
"เชี่ย ทำไมแน่นอย่างนี้วะ"
เข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งด้วยซ้ำ แต่ร่องรักของเธอกลับรัดท่อนเอ็นของผมแน่นจนขยับไม่ได้ ผู้หญิงที่ผ่านผู้ชายมาแล้วทำไมมันถึงยังคับขนาดนี้ ผมพยายามดันท่อนมังกรเข้าไปข้างในจนสุด ถึงแม้จะมีเสียงห้ามเพราะความเจ็บดังอยู่ตลอดก็ตาม
กึด! เสียงเมื่อท่อนเนื้อถูกดันจนสุดทางถ้ำ
"เฮีย เอาออก มุกเจ็บนะเฮีย"
"เจ็บก็อยู่นิ่ง ๆ"
ผมออกคำสั่งพลางเริ่มขยับเอวช้า ๆ เพราะของเธอมันรัดแน่นเกินไป จากนั้นก็เริ่มปรับจังหวะเมื่อในร่องรักของเธอเริ่มมีน้ำหล่อลื่นมากขึ้น
"อื้อ อื้อ เฮีย"
เสียงหวานเริ่มครางกระเส่าเมื่อท่อนเอ็นขยับเร็วขึ้นแรงขึ้น
"เฮีย เบา ๆ มุกเจ็บ "
ไร้การตอบสนองจากคนตัวโต เขายังเร่งกระหน่ำตอกแรงใส่ร่องรักเธอไม่หยุด
"อาา ทำไมมันแน่นขนาดนี้วะ"
เสียงคำรามขบกรามแน่น เมื่อร่องรักคับแคบตอดรัดเขาอยู่ตลอดเวลา
"อื้อ อื้อ เฮีย เบา จุก อื้อ"
ไข่มุกเอ่ยบอกเขาอีกครั้ง ถึงแม้ความรู้สึกซ่านเสียวจะแล่นพล่านในร่างทุกการขยับที่เขากระแทกลงมา แต่มันก็ยังเจ็บและจุก เพราะขนาดที่ใหญ่เกินมาตรฐานของเขา มือเล็กดันหน้าท้องที่มีกล้ามเป็นลอนแน่นไว้ แต่เดวิดก็ดึงมือเธอออก แล้วถาโถมแรงใส่ไม่ยั้ง
"อยู่นิ่ง ๆ ฉันจะเสร็จแล้ว"
คำสั่งจากคนตัวโตทำให้เธอต้องปล่อยให้เขาหาความสุขบนร่างกาย ถึงแม้ว่าข้างในจะเจ็บแสบจากการถูกกระแทกอย่างแรง
"อาา ซี้ด"
เสียงทุ้มครางกระสันพร้อมกับท่อนเนื้อที่กระตุกอยู่ข้างในร่องสวาท ตามมาด้วยน้ำขาวขุ่นที่ไหลทะลักเข้าไปข้างใน เมื่อได้ระบายอารมณ์เขาก็ถอนแก่นกายออก
"ใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกไปซะ"
เดวิดออกคำสั่งที่เหมือนจะไล่เธอมากกว่า
"เฮียทำแบบนี้กับมุกทำไม"
เสียงหวานสั่นเครือ หยดน้ำใสไหลลงอาบสองแก้ม คนที่เธอตามหามาตลอดสี่ปี ทำไมถึงได้ทำกับเธอแบบนี้ในวันที่ได้เจอกันอีกครั้้ง
"ฉันบอกให้เธอออกไป"
เมื่อถูกไล่เป็นครั้งที่สอง เธอจึงรีบแต่งตัว แล้วหอบเอาร่างกายที่บอบช้ำจากการกระทำของเขาเดินลงมายังกลุ่มเพื่อนที่อยู่ข้างล่าง
////////
ฉันมันเหมือนคนบ้าที่คิดเอาเองว่าเฮียจะคิดถึงฉันแบบที่ฉันคิดถึงเฮีย แต่เปล่าเลย ในวันที่เราเจอกันอีกครั้งเขากลับยื่นความเจ็บปวดทั้งร่างกายและจิตใจ การกระทำของเฮียมันตอกย้ำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อหนึ่งปีก่อน ทั้งที่ฉันพยายามเข้มแข็งมาตลอด เป็นเขาที่ดึงฉันกลับไปที่ความรู้สึกนั้นอีกครั้ง
"ไอ้มุก แกไปไหนมา ฉันตามหาซะทั่ว"
"พอดีรู้สึกเหมือนจะเมา เลยออกไปสูดอากาศมาน่ะแก"
"เออ ดูจากสภาพคิดว่าคงจะเมามากอยู่หรอก เละขนาดนี้"
คำพูดของสายไหมยิ่งตอกย้ำการกระทำป่าเถื่อนของเฮียเดวิด สี่ปีที่ผ่านมาฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เฮียทำเหมือนกับโกรธเกลียดฉันมาแต่ชาติปางก่อน ทั้งที่เขาเองเป็นคนผิดสัญญาแท้ ๆ
/////////
- ผู้เขียน
