ตอนที่ 4 ดักรอ
1443 คำ
วันจันทร์ฉันมาเรียนตามปกติ ถึงแม้ว่าสมองจะเอาแต่คิดถึงเรื่องที่เฮียเดวิดทำกับฉันราวกับไม่หลงเหลือความรู้สึกดี ๆ ที่เคยมีให้กัน แต่อีกปีเดียวฉันก็จะเรียนจบแล้ว เลยจำเป็นต้องแบกร่างมาเรียนทั้งที่สมองมันหนักอึ้งแทบจะระเบิด
"แกจะไปไหนต่อรึเปล่ามุก"
สายไหมถามขึ้นในขณะที่เรากำลังเดินมาที่จอดรถหลังเสร็จจากคลาสสุดท้าย
"ไม่อะไหม ฉันจะกลับคอนโดเลย รู้สึกปวดหัว"
“เออ ๆ ขับรถกลับดี ๆ ละกัน"
เมื่อร่ำลากับสายไหมเสร็จฉันก็เดินไปยังรถที่จอดอยู่ไม่ไกล
เอี๊ยด! ปึง!
จู่ ๆ ก็มีรถตู้สีดำคันใหญ่มาจอดอยู่ตรงหน้าพร้อมกับประตูรถที่เปิดออก ผู้ชายชุดดำ 2 คนก็เดินลงมาจากรถมายืนประกบตัวฉันไว้
"พวกคุณเป็นใคร ต้องการอะไร"
ไม่มีเสียงตอบกลับจากคนที่ยืนอยู่
"ขึ้นมาบนรถ"
เสียงทุ้มจากในรถตู้คันนั้นดังขึ้น
"เฮีย เฮียมาทำอะไรที่นี่ มาดักรอมุกทำไม"
"เธอจะขึ้นมาดี ๆ หรือจะให้ลูกน้องฉันลากเธอขึ้นมา"
น้ำเสียงราบเรียบเย็นชาออกคำสั่งอย่างไม่สนสายตานักศึกษาอีกหลายคนที่กำลังมองอยู่
"มุกไม่ไป มุกมีรถ มุกจะกลับคอนโด"
"ฉันถือว่า ฉันพูดกับเธอดี ๆ แล้วนะ"
พูดเสร็จเฮียเดวิดก็พยักหน้าให้ลูกน้องแย่งกุญแจรถจากมือฉันไป แล้วก็ลากฉันโยนเข้าไปในรถตู้สีดำ
"เฮียอยากได้อะไรอีก ที่ทำกับมุกมันยังไม่มากพออีกเหรอเฮีย"
"ไม่พอ ฉันยังอยากได้มากกว่านี้ และเธอจะต้องให้ฉันทุกอย่างที่ฉันอยากได้จากตัวเธอ ออกรถ!"
จบคำพูด เขาก็หันไปสั่งลูกน้องที่เป็นคนขับให้ขับรถออกไป มือหนาเอื้อมมือไปเลื่อนผ้าม่านสีดำทึบที่กั้นระหว่างที่นั่งคนขับกับส่วนคนโดยสารข้างหลังให้ปิดลง
"เฮียจะทำอะไร!"
ฉันถามออกไปด้วยความตกใจ เมื่อเห็นเฮียเดวิดหยิบเชือกขึ้นมาตรงหน้า จากนั้นก็จับมามัดไว้ที่แขนของฉัน
"เฮีย มุกเจ็บนะ!"
คำว่าเจ็บเหมือนจะไม่ได้ทะลุเข้าไปในหูของเขาแม้แต่น้อย พอมัดแขนฉันเสร็จเขาก็เริ่มแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาของฉันออก
"เฮีย หยุดนะ! อย่ามาทำแบบนี้ มุกไม่ใช่ผู้หญิงข้างทางที่เฮียอยากจะเอาตอนไหนก็ได้นะ"
ฉันตะโกนจนดังลั่นรถ พยายามดิ้นรนขัดขืน แต่เขาก็ยังไม่หยุด
"โธ่เว้ย!! อยู่นิ่ง ๆ ดิวะ!"
คำขู่ตะคอกพร้อมกับมือที่กระชากเสื้อนักศึกษาของฉันจนกระดุมหลุดกระเด็นออกไป ตามมาด้วยบราลูกไม้ที่ถูกกระชากโยนทิ้งลงบนพื้นรถ
"เฮียหยุด! มุกบอกให้หยุดไง!"
คำห้ามปรามของฉันไม่เป็นผล ริมฝีปากหนาก้มลงขบเม้นตรงยอดเต้าอวบอย่างบ้าคลั่งจนรู้สึกเจ็บ แขนที่ถูกมัดอยู่ทุบลงไปยังแผ่นหลังกว้าง แต่เหมือนว่าเขาจะไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด
"เบา ๆ ไม่ชอบ ชอบซาดิสม์ก็ไม่บอก"
จบคำพูดเฮียเดวิดก็ฉีกกระโปรงนักศึกษาออก ตามด้วยแพนตี้ตัวจิ๋ว จนตัวฉันเหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า โดยที่เขาไม่สนใจเลยว่าในรถคันนี้ยังมีลูกน้องของเขาที่อยู่หลังม่านอีกสองคน
"อยู่นิ่ง ๆ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
คำขู่พร้อมสายตาแข็งกร้าวมองมาดูน่ากลัวจนฉันไม่กล้าขยับตัวไปไหน จากนั้นเฮียก็จับฉันขึ้นไปนั่งคร่อมอยู่บนตัก สองมือที่โดนมัดก็ถูกจับให้คล้องคอเขาไว้ ตอนนี้ใบหน้าของเราห่างกันไม่ถึงคืบ เขายังดูดีไม่เปลี่ยนไปเลย
"เฮีย หยุดนะ อื้อ"
ใบหน้าคมเริ่มซุกไซร้ลงบนซอกคอ แล้วเลื่อนมายังเต้าอวบที่อยู่ตรงหน้า มือใหญ่บีบขยำอย่างแรงจนเนื้อเนียนเกิดรอยแดง ริมฝีกปากดูดดุนสลับเลียยอดอกจนฉันเริ่มรู้สึกหวามไหว
"ทำไมตัวหอมจังวะ"
คำสบถออกมาเบา ๆ แค่พอจับใจความได้ ฝ่ามือหนาเริ่มปัดป่ายลูบไล้มาจนถึงเนินรัก
"เฮียตรงนั้นไม่ได้นะ!"
ฉันห้ามเสียงหลง เมื่อนิ้วยาวเริ่มสอดใส่เข้ามาข้างใน เขาจับสะโพกกลมยกขึ้นก่อนที่จะใส่นิ้วเข้าไปจนสุดแล้วเริ่มขยับเข้าออกในท่าที่ฉันยังนั่งคร่อมเขาอยู่
จังหวะนิ้วเริ่มเร็วขึ้น ความรู้เสียวซ่านมันพลุ่งพล่านไปทั่วทั้งตัว จนฉันไปอาจปฏิเสธได้อีก
"หึ!"
เสียงหัวเราะค่อนแคะในลำคอที่ดูเหมือนจะพอใจและสมเพชฉันในคราเดียวกัน
แจะ แจะ แจะ! เสียงนิ้วกระแทกเข้ามาในร่องที่มีน้ำใสไหลเยิ้มจนเกิดเสียงลามก ยิ่งได้ยินแบบนั้นเขายิ่งซอยนิ้วถี่รัว
"เฮีย อ๊ะ อื้อ"
ร่างกายไม่รักดีมันตอบสนองสัมผัสจากเขา จนทนไม่ได้ ในที่สุดฉันก็เกร็งตัวกระตุกแล้วฟุบลงกับไหล่กว้างของเฮียเดวิด
"ร่าน!"
คำด่าที่เขาพูดอยู่ข้างหูทำให้ฉันเจ็บจี๊ดในหัวใจ ก็เขาเป็นคนทำให้ฉันเป็นแบบนี้ แล้วทำไม ทำไมถึงใจร้ายนัก
เฮียเดวิดขยับตัวฉันออกมานิดนึง จากนั้นเขาก็รูดซิบกางเกงปล่อยให้มังกรตัวเขื่องที่แข็งได้ที่ออกมาหายใจ
"เฮีย ไม่ทำนะ มุกไม่ทำ"
ความรู้สึกเจ็บแสบวันก่อนฉันยังจำได้ดี ขนาดท่อนเนื้อที่เมื่อเทียบกับแขนเล็ก ๆ ของฉันแล้ว ฉันก็ไม่แน่ใจว่าอะไรจะใหญ่กว่ากัน เขาจับสะโพกยกขึ้น แล้วจ่อท่อนเนื้อที่ปากทางเข้า แล้วก็ดันลงสุดแรงทันที
"กรี๊ด เฮีย มุกเจ็บ เอาออกไป"
ฉันทั้งกรี๊ดทั้งร้องไห้ เมื่อความรู้สึกเจ็บแสบจากการดันท่อนมังกรยักษ์เข้ามาจนสุดในคราเดียวมันแผ่ซ่านไปทั่วร่างเล็ก ๆ ของฉัน แต่เขาก็ไม่ได้สนใจสักนิด สะโพกแกร่งเริ่มจังหวะหนักทันที เสียงเนื้อกระทบดังปนอยู่กับเสียงกรี๊ดสลับกับเสียงร้องไห้ มันเจ็บ เจ็บจนแทบจะขาดใจ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะหยุด หรือสงสารเลยแม้แต่น้อย
"อาา ซี้ด แน่นชิบหาย"
คำสบถพร้อมขบกรามแน่นเหมือนพอใจที่ได้ระบายความใคร่ลงบนตัวฉันอีกครั้ง เฮียยังคงกระแทกกระทั้นท่อนเนื้อแข็งเข้ามาไม่หยุด จนสุดท้ายเขาตอกแรงแน่นพร้อมกดร่องให้แช่ไว้อย่างนั้น ความรู้สึกเหมือนมีน้ำอุ่นไหลเข้ามาข้างใน จากนั้นเขาจึงยกตัวฉันออกแล้วผลักในนั่งลงที่เบาะตัวข้าง ๆ
"ใส่เสื้อนี้ซะ"
เฮียเดวิดโยนเสื้อคลุมตัวใหญ่ของเขาให้ฉันใส่คลุมร่างกาย เพราะชุดนักศึกษาของฉันถูกเขาฉีกจนขาดแทบไม่เป็นชิ้น ไม่นานนักรถก็จอดที่ใดสักที่ เมื่อแง้มผ้าม่านออกดูถึงได้รู้ว่าเป็นคอนโดขนาดใหญ่ แต่มันไม่ใช่คอนโดของฉัน
"ลงมา"
เมื่อประตูรถเปิดเขาก้าวลงไปก่อนพร้อมออกคำสั่งให้ฉันลงตามไป
"ไม่ลง มุกจะกลับคอนโดของมุก"
"เธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์เลือกงั้นเหรอ คุณหนูไข่มุก ฉันบอกให้ลงมา!!"
เสียงตะคอกดังไปทั่วบริเวณ พร้อมกับมือใหญ่ที่คว้าข้อมือของฉันที่ยังถูกมัดอยู่ให้ลงมาจากรถ
"ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ทำตัวดี ๆ ไว้ฉันเบื่อเมื่อไหร่ฉันจะปล่อยเธอไปเอง"
พูดเสร็จเขาก็กระชากลากถูฉันให้ตามขึ้นไปข้างบน โดยที่มีลูกน้องประกบหน้าหลังอีกหลายคน
"จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย"
"ครับเฮีย"
เฮียเดวิดออกคำสั่งให้พี่แจ๊สทำอะไรสักอย่าง ส่วนคนที่รับคำสั่งก็เดินออกไปทันที ตอนนี้ฉันถูกลากมาไว้ในห้องคอนโดขนาด่ ยิ่งพยายามหนีเท่าไหร่ เฮียก็ยิ่งกระชากฉันแรงขึ้นเท่านั้น
"เฮีย ปล่อยมุกเถอะนะ มุกไม่รู้ว่าเฮียโกรธอะไร แต่เฮียปล่อยมุกเถอะ"
ฉันทั้งร้องไห้ทั้งอ้อนวอนแต่เขาก็ไม่ใจอ่อนเลยสักนิด
"เธอจะต้องอยู่ที่นี่ อยู่กับฉัน เมื่อไหร่ที่ฉันเบื่อ เธอก็จะได้เป็นอิสระ เข้าใจใช่มั้ยไข่มุก"
////////
- ผู้เขียน
