เสียงแหบโหยลอดออกจากริมฝีปากสีชมพูบวมช้ำแต่ชายหนุ่มกลับยิ่งรัดตัวเธอไว้ในอ้อมแขนแน่นขึ้น ใบหน้าคร้ามเข้มห่างจากดวงหน้าหวานแค่คืบ ชาคริยาได้ยินเสียงลมหายใจหนักของเขา มันร้อนผ่าวและเป่ารดอยู่บนปลายจมูกของหญิงสาว
“ผมมีสิทธิ์ที่จะทำอะไรกับคุณก็ได้ แต่รู้ไว้ซะด้วยว่าของเล่นอย่างคุณไม่มีคุณค่าพอจะให้ผู้ชายอย่างผมประทับใจอย่างเด็ดขาด!”
อีธานกรีดซ้ำลงบนความเจ็บช้ำของเธอด้วยคำพูดบาดลึกก่อนจะปล่อยให้ร่างแน่งน้อยเป็นอิสระและหันหลังให้ก่อนเปิดประตูออกไปราวกับไม่แยแสปล่อยให้ชาคริยายืนนิ่งราวกับถูกตรึงไว้ด้วยหมุดแหลม สิ่งที่เธอทำได้คือการยอมรับและสกัดกลั้นน้ำตาที่กำลังจะหลั่งออกมาให้ไหลกลับเข้าไปในอกที่เจ็บจุก ร่างน้อยทรุดลงนั่งกับพื้นห้องเล็กแคบกับความพยายามที่จะไม่ปล่อยสะอื้นและบอกตัวเองด้วยความเจ็บปวดว่าเธอต้องอดทนไม่ว่าหลังจากนี้จะต้องเจอปัญหาหนักที่คงจะยิ่งหนักอึ้งมากกว่าน
