เขาหันกลับมาตวาดและเหยียบคันเร่งจนแทบมิดเข็มไมล์ รถทะยานไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงแต่หญิงสาวกลับเห็นใบหน้าคร้ามคมนั่นเหมือนไม่สะทกสะท้านใด ๆ หญิงสาวเม้มปากแน่นและห้ามน้ำตาที่ร่วงไหลลงมาไม่ได้เลย
“อีธาน...คุณเป็นคนบ้าที่สุด ฉันไม่เคยเห็นใครบ้าอย่างคุณ”
“และคุณมันก็มารยาที่สุด หลอกพ่อผมออกมาพบชายชู้ ก่อนมาถึงสนามบินคุณหลอกเอาเงินจากพ่อผมอีกเท่าไหร่กันล่ะ”
“ฉันได้รับเงินทั้งหมดแล้ว และตอนนี้ฉันก็กำลังทำงานตามสัญญา”
“เปล่าเลย...จีน” เสียงหน่วงหนักถูกเค้นลอดไรฟัน “คุณไม่ได้ทำงานตามสัญญา แต่คุณกำลังวางแผนอยู่ต่างหาก”
“ฉันไม่ได้มีแผนอะไรทั้งนั้น ปล่อยฉันกลับเดี๋ยวนี้....ฉันขอร้องล่ะอีธาน ฉันต้องกลับบรู๊คลิน”
“กับไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะรึ” เขาเหยียดปากและเหลือบมองหญิงสาวที่จ้องเขาอย่างไม่เข้าใจ “ลองจินตนาการดูสิว่าตอนนี้ชู้ของคุณคงตามหาคุณทั่วทั้งสนามบินแล้ว...และจินตนาการต่อไปว่าเขาจะไม่ได้เจอคุณ
