“จีน...พระเจ้า...”
อีธานยังฝังอยู่ลึกในแกนกายของหญิงสาว เขาผงกศีรษะขึ้นมองดวงหน้าใต้กรอบเรือนผมสยายยุ่งและเรี่ยลงมาบนแก้มสีชมพูปลั่ง เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นบนหน้าผากเกลี้ยงเกลาแต่ปากของเธอระริกสั่นขณะผ่อนลมหายใจออกมาหนักหน่วง
“จีน...”
เขากระซิบเรียกอีกครั้งและเลื่อนมือลงมาจับปลายคางเรียวเพื่อให้ใบหน้าสวยหวานที่กำลังจะเบือนไปทางอื่นหันกลับมามองเขาตรง ๆ ทว่าสิ่งที่ทำให้อารมณ์ของเขาดิ่งลงกะทันหันคือหยาดน้ำในดวงตาสีน้ำตาลเป็นประกายดุจเพชร
“คุณควรจะรู้ได้แล้วนะคะอีธานว่ามันไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่...ไม่ได้ขายตัวแลกเงิน”
“แต่ก็ยังมีข้อตกลงระหว่างคุณกับผม”
“ลืมมันเสียเถอะค่ะ!”
ชาคริยาเบี่ยงปลายคางให้พ้นจากมือหนาพร้อมทั้งหยดน้ำตาไหลริน เธออยากหายไปจากโลกนี้ สูญสลายไปตรงหน้าผู้ชายที่ขยี้พรหมจรรย์ของเธออย่างไร้ปราณี อีธานมีแต่ความโกรธแค้นและหื่นหิวในตัวเธอ เขาไม่เค
