"คนทั้งคน พวกมึงทำอะไรกันอยู่ ปล่อยให้หายไปได้ยังไง"
มือหนากดรับโทรศัพท์มือถือที่มีเบอร์จากเมืองไทยโทรติดต่อเข้ามา สองเท้าที่กำลังก้าวเดินหยุดชะงักลงทันทีที่ปลายสายพูดแจ้งข่าวออกมา
"นายครับเราต้องไปขึ้นเครื่องกันแล้ว"
ภัทรที่เดินตามผู้เป็นเจ้านายมาติดๆ ถึงกับอยากจะผลักเจ้านายให้เดินต่อไปข้างหน้า เพราะเพียงอีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงประตูทางออกไปขึ้นเครื่องแล้ว
"ฉันจะกลับไทย"
สิงหราชหันหลังกลับทันทีทั้งที่เขาเหลืองานอีกหนึ่งที่ก็จะได้กลับไทยแล้ว แต่เขาไม่สนเพราะตอนนี้จิตใจของเขาไม่ได้อยากทำงานแล้ว เขาอยากกลับเมืองไทยให้เร็วที่สุด
"งานครั้งนี้ยกเลิกไม่ได้นะครับ"
ภัทรตะโกนตามหลังเจ้านายเพื่อเตือนสติ เพียงอีกประเทศเดียวเท่านั้นก็จะได้ตีตั๋วกลับเมืองไทยแล้ว ถ้าหันหลังกลับไปตอนนี้ทุกอย่างที่ลงทุนลงแรงมามันก็อาจจะสูญเปล่า
"กูยกให้มึงจัดการ ไอ้กิตมึงไปกับไอ้ภัทร"
เสียงตอบกลับจากสิงหราชทำเอาลูกน้
