“ฉันเปล่านะ ฉัน...ไม่ได้ทำ”
“ชู่ว์...เงียบๆ ที่รัก เงียบก่อน”
คนถูกสั่งไม่ได้อยากเงียบหรอกนะ แต่ผู้ชายที่กำลังปลดเข็มขัดนี่สิทำให้เธอตื่นตะลึง เขาจูบเธอเบาๆ หลายหน ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากลงมาอย่างหนักหน่วง ฝ่ามือแข็งแรงเลื่อนล้วงเข้าไปใต้ชายกระโปรง พยายามดึงกางเกงชั้นในของเธอให้พ้นจากเรียวขา อยากผลักเขาออกแต่ใจไม่แข็งพอ โดยเฉพาะริมฝีปากร้อนๆ ของเขา ช่างเก่งฉกาจนัก มันลากผ่านไปที่ใดร่างกายส่วนนั้นก็ยอมศิโรราบ ยอมเป็นทาส ยอมเป็นทุกอย่างตามที่เขาบัญชา
ฟึ่บ!
เสียงกางเกงหล่นกองที่เบื้องล่าง กระโปรงของเธอถูกดึงขึ้นมาไว้ที่รอบเอว มือแข็งแรงดันบั้นท้ายเธอให้นั่งหมิ่นเหม่บนขอบเคาน์เตอร์ เขาแทรกกายเข้ามาระหว่างเรียวขา พาแก่นกายอันเครียดขมึงมาทักทายโหนกนูนหนั่นแน่นที่อยู่ตรงกลาง มาร์คินยังจูบไซ้ที่ซอกคอและเนินอก กระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอหลุดออกไปหลายเม็ด ตะขอบราก็ถูกถอดออก เขาเป็นนินจาหรือ ทำไมทำทุกอย่
