“ยัยเมีย! ช่วงนี้ไม่อยู่บ้านตลอดเลยนะ” เป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้งที่ผมงอแงใส่ซีแบบนี้ เพราะสองอาทิตย์ที่ผ่านมาซีรับงานถ่ายแบบรัวๆซะจนไม่ได้อยู่บ้านเลย
...แทนที่จะมีเวลาอยู่ด้วยกัน เห้อ
“เอ้า ก็ช่วงนี้มีงานถ่ายแบบทุกวันเลยนี่นาแถมเงินก็ดีมากด้วย ...ถ้าไม่รีบคว้าตอนนี้ก็คงไม่มีโอกาสอีกแล้ว”
“ยัยเห็นแก่เงิน!”
“ก็แน่นอนสิ ไม่ได้เกิดมาบ้านรวยแบบคุณแฟนนี่นา ...ก็ต้องขยันหน่อยสิเดี๋ยวเก็บเงินไปขอลูกชายเขาช้าแล้วเขาจะขายให้คนอื่นไปซะก่อน”
“ศึกไม่ใช่ลูกหมานะ”
“ซีก็ไม่ได้พูดนี่นาว่าใช่” เดี๋ยวนี้ปากเก่งขึ้นเยอะเลยนะ เถียงคอเป็นเอ็น ...นิสัยเหมือนใครวะ -_-
“แล้ววันนี้กลับกี่โมง” ผมเดินไปกอดคนตัวเล็กด้านหลังแล้วเอาคางเกยไว้แบบอ้อนๆ
“ดึกนิดนึงอ่ะ เพราะไปถ่ายแบบสองที่ ...ง่วงก็นอนก่อนนะ” ซีหันกล้บมาแล้วเอาแขนทั้งสองข้างคล้องคอผมไว้ ...ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันที่เสพติดรอยยิ้มหวานๆจนแทบจะนอนไม่หลับถ้าไม่
