“เอ่อ นายครับ” ผมเงยหน้าจากเอกสารและมองไปที่ฟิน มันดูลุกลี้ลุกลนแปลกๆ
“มึงมีอะไรก็พูดมา”
“เรื่องที่นายให้ผมไปสืบคือว่า.....” หลังจากที่ฟังเรื่องจากฟินทั้งหมดแล้วผมรู้สึกว่าทุกสิ่งอย่างมันอื้อไปทั้งหมดไม่คิดว่าการกระทำของผมคนเดียวจะส่งผลไปถึงคนอื่นในรูปแบบที่เลวร้ายมากซะจนคิดไม่ถึงเลย
“นายจะทำไงต่อไปดีครับ ให้ฆ่ามันทิ้งเลยหรือจับมันมาทรมานครับ” ผมไม่เคยมีความรู้สึกลังเลแบบนี้มาก่อนในชีวิตแต่ไม่รู้ว่าทำไม
...ถึงได้เป็นกังวลกับเรื่องนี้มากนักนะ
“สังเกตพวกมันไปก่อนและส่งคนไปคุ้มกันมารีย์ด้วยแต่อย่าให้รู้ตัวก็พอ ...ถ้าพวกมันคิดจะจู่โจมอีกรอบก็จัดการเลย” ฟินโค้งหัวแล้วเดินออกจากห้องไป ผมหยิบโทรศัพท์เพื่อที่จะโทรออกหลายต่อหลายครั้งแต่มันก็ไม่กล้าที่โทรไปหามารีย์สักทีจนกระทั่งผมล้มเลิกความคิดนั้นไป
“เอาไงดีวะ ...” ระหว่างที่ผมกำลังคิดเรื่องนั้นอยู่ ก็มีคนส่งวิดีโออะไรบางอย่างมาให้ถึงมันจะแค่
