SADISM 6
1312 คำ
“เป็นไงมั่งซี หายเข้าไปนานเลย โดนว่าหนักเลยเหรอ” พี่โรสพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ฉันก็ซาบซึ้งนะแต่ตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงจะตอบอะไรทั้งนั้น
...สิ่งเดียวที่ทำได้คือ ยิ้มบางๆส่งกลับไปเหมือนทุกที
“ซีขอกลับไปพักก่อนนะคะ เหมือนอาการจะไม่ดีขึ้นเลย” ฉันเดินออกจากบริษัทอย่างล่องลอยขับรถออกจากกรุงเทพไปนั่งฟังเสียงคลื่นก่อนจะกลับห้องดีกว่า
...ไปที่ที่แม่เคยพาไป
“อึก ฮือ ...พ่อจ๋าแม่จ๋า ซีเหงา ซีกลัว” ฉันนั่งบนพื้นทรายแล้วนั่งกอดเข่าก่อนจะร้องไห้อย่างเอาเป็นเอาตายเพราะช่วงนี้มีปัญหาหลายๆอย่างโถมเข้ามาจนฉันแทบจะยืนไม่อยู่
พอร้องไห้จนหนำใจแล้วก็ได้เวลากลับห้องซะที ดีที่วันพรุ่งนี้เป็นวันหยุดทำให้ไม่ต้องไปเจอหน้าคนใจร้ายแบบเขา
แกร๊ก
“...นายเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่” ร่างสูงนั่งหน้าขรึมอยู่ที่โซฟาและไม่ยอมพูดอะไร สายตาคมมองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเดินมากระชากแขนฉันให้เดินตามเข้าไปในห้องนอน
“ไม่! ไม่ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ!! ...กรี๊ดดด ช่วยด้วย!!! อุ๊บ อื้อๆ” ฉันพยายามส่งเสียงร้องให้ดังที่สุดแต่มันก็ไม่เป็นผลเลย ร่างสูงไม่สะเทือนกับแรงทุบตีของฉันเลยแม้แต่น้อย เขาโยนฉันขึ้นไปบนเตียงก่อนจะจัดการปลดเสื้อกับกระโปรงฉันออกไปให้พ้น จนเหลือแค่ชุดชั้นตัวเล็กปิดไว้แค่นั้น
“ไปไหนมา!”
“มันเรื่องของฉัน! นายไม่มีสิทธิ์” เขายิ้มเยาะมุมปากก่อนจะค่อยๆคลานเข้ามาหาอย่างช้าๆแล้วใช้แขนแกร่งพาดไว้กับหัวเตียงด้านหลัง
“หึ ต้องให้พูดอีกกี่ครั้งว่าฉันมีสิทธิ์เต็มร้อย ...หรืออยากจะลองพิสูจน์ดูก็ได้นะ” ลมหายใจร้อนๆรินรดอยู่ที่ซอกคอจนขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง ร่างสูงปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกแล้วโยนมันไปที่พื้นอย่างไม่ใยดี
“เดี๋ยวๆ จะทำอะไรน่ะ ฉันยังเจ็บอยู่เลยนะ” ฉันเอามือดันหน้าอกเขาไว้ก่อนที่ร่างสูงจะโน้มตัวลงมาใกล้มากกว่านี้ เขายิ้มอย่างพอใจก่อนจะทิ้งตัวลงที่ตักของฉัน แล้วหยิบโทรศัพท์มาเล่นอย่างสบายใจ
“นั่งเฉยๆดิ ฉันนอนอยู่ไม่เห็นเหรอ”
“แต่ฉันอยากอาบน้ำ ...เหนียวตัวมาก”
“ไปไหนมา ทำไมถึงมีกลิ่นทะเลกลับมาด้วย” ฉันมองเขาอย่างแปลกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะใส่ใจกับเรื่องเล็ก ๆแบบนี้ด้วยเพราะขนาดตอนคบกับไนล์ ฉันร้องไห้จนตาบวมเขายังไม่รู้เลย
...บ้าสิไอ้ซี! เขากับไนล์ไม่เหมือนกันนะ เลิกคิดๆ
“ถามก็ตอบดิ ส่ายหัวอยู่นั่นแหละ ...คิดเรื่องทะลึ่งอยู่ใช่มะ?”
“ฉันไม่ใช่นายนะ ...ลุกได้หรือยัง ปวดขาแล้ว” เขาจิ๊ปากอย่างขัดใจแต่ก็ยอมลุกไปนอนที่หมอนข้างๆแล้วก็นอนเล่นโทรศัพท์ต่อ ส่วนฉันก็หยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป กว่าจะอาบเสร็จก็เกือบสองชั่วโมงพอออกมาก็เห็นว่าเขานอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว หลับไปทั้ง ๆที่จับโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ
“นายตื่น ...ศึกตื่นสิ หลับลึกเป็นบ้าเลย”
“เรียกว่าศึกบ่อยๆนะ ฉันชอบ จุ๊บ” เขาเด้งตัวขึ้นมาจากเตียงแล้วขโมยหอมแก้มก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป ฉันลูบตรงที่เขาจูบเมื่อกี้ ทำไมมันยังร้อนผ่าวอยู่เลยนะ
“เลิกคิดๆ มันไม่ใช่แบบนั้น” ฉันสะบัดหัวไล่ความคิดนั่นออกไปก่อนจะหยิบการบ้านไปนั่งทำที่โซฟาด้านนอก แต่ทำได้แค่แปปเดียวก็โดนก่อกวนจากขุนศึกโดยการเอาชีทไปซ่อนไว้บนหลังตู้เสื้อผ้า -_-
“เอาคืนมาฉันต้องทำการบ้าน”
“มันถึงเวลานอนแล้ว ต่อให้พรุ่งนี้เธอหยุดแต่เธอก็ห้ามนอนดึกไปมากกว่านี้” ท่าทีที่เหมือนห่วงใยของเขาทำอะไรฉันไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ฉันรู้สึกถึงความจริงจังในน้ำเสียงแต่ถ้าจะให้ฉันอ่อนระทวยไปกับกับพูดพวกนั้น
...ขอล่ะ มันก็คือคำพูดธรรมดาทั่วไปนั่นแหละ
“ไม่ต้องพูดแบบพระเอกนิยายหรอกนะเพราะฉันไม่ได้เคลิ้มตามเลยสักนิดเดียว ...ถ้าอยากนอนก่อนก็เชิญเลยแต่ฉันจะทำการบ้านของฉัน เพราะฉะนั้นอย่ามายุ่ง” เราสองคนจ้องหน้ากันด้วยแววตาที่จริงจังมาก ฉันไม่รู้ว่าที่เขาไปมันคืออะไรและเขาต้องการอะไร แต่ที่แน่ ๆคือฉันไม่อินเลยสักนิดเดียว
“เธอเป็นบ้าอะไรวะ เมื่อกี้ก็ยังคุยกันดีๆอยู่เลย”
“อืม ...มีอะไรอีกมั้ย อยากให้นอนมากใช่มั้ย ได้ ไปนอน” ฉันเดินผ่านร่างสูงเข้าไปในห้องแล้วทิ้งตัวลงนอนที่เตียงก่อนจะหลับตาลง สักพักนึงก็ได้ยินเสียงเขาเดินมานอนข้างๆแต่หันหลังให้กับฉัน
เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงฉันไม่ได้เคลิ้มหลับไปด้วยแต่กลับรอเวลาให้ร่างสูงหลับก่อนแล้วค่อยลุกขึ้นไปนั่งทำการบ้านต่อ แต่ปรากฏว่ามันเสร็จหมดแล้วและมันถูกหมดทุกข้อเลยด้วย!
“บ้าน่า ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ” การบ้านฉันมีเกือบห้าสิบหน้าแต่เขาสามารถทำมันเสร็จภายใน ครึ่งชั่วโมงเนี่ยนะ เกินคนไปแล้ว
“เขาหลอกให้แกตายใจ ...เขาจะได้ทำอย่างที่ต้องการได้ถนัดไงซี” ฉันลืมนึกถึงความเป็นจริงข้อนี้ซะสนิทเพราะกลัวว่าตัวเองจะเสียโอกาสในการทำเรื่องลามกเลยพยายามทำให้ฉันไว้ใจเขามากที่สุดสินะ
พอคิดได้แบบนั้นฉันก็เลยหยิบหมอนกับผ้าห่มในตู้เสื้อผ้าออกมาวางไว้ที่โซฟาข้างนอกก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
...หวังว่าพรุ่งนี้มันจะดีกว่าที่เป็นอยู่นะ
KS ON
“หายไปไหนวะ” ผมลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเจ็ดโมงกว่าก็เจอแต่ที่นอนเย็นชืด หมอนของซีก็หายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พอเดินออกไปก็ไม่รู้สึกแปลกใจเท่าไหร่ที่เห็นซีนอนขดตัวอยู่ที่โซฟา เมื่อคืนคงจะรอให้ผมหลับแล้วค่อยหนีมานอนข้างนอกสินะ
“ตัวก็นิดเดียวแทบจะจมหายไปกับกองผ้าห่มแล้ว” ผมหยิบเสื้อผ้าแล้วเดินเข้าห้องอาบน้ำไป ขนาดอาบเสร็จแล้วซีก็ยังไม่ยอมที่จะตื่นเลย
...อวดดีจะนอนดึกแล้วมาตื่นสายแบบนี้จับฟาดก้นซะทีดีมั้ยเนี่ย!!
“ซีตื่นได้แล้ว ...ถ้าไม่ตื่นฉันจะปล้ำเธอ!” เงียบกริบ... ไม่มีแม้แต่อาการสะดุ้งหรือวี๊ดว๊ายอะไรทั้งสิ้น แถมยังกรนเบาๆอีกต่างหาก
...ไม่เหมือนใครจริงๆ
ป๊อก!
“โอ๊ย!! เจ็บอ่ะ เมื่อกี้นายทำอะไรเนี่ย” ซีสะดุ้งตื่นเพราะแรงดีดที่หน้าผากอย่างแรง มือเล็กลูบไปมาตรงที่โดนผมดีดน้ำตาซีคลอเบ้า ก่อนจะลุกขึ้นนั่งแบบง่วงๆ
“นอนกินบ้านกินเมือง ...ฉันหิวข้าว แต่ถ้าเถียงต่อฉันจะกินเธอแทน” ซีแทบจะหุบปากลงไม่ทันตอนที่บอกว่าผมจะกินเธอ ยัยตัวแสบหอบผ้าแล้ววิ่งหนีเข้าไปในห้องนอนทันที
“ถ้านอนต่อฉันจะเอาเธอให้ไม่อยากหลับอีกเลย” เสียงของตกในห้องนอนยิ่งทำให้ผมอารมณ์ดีมากขึ้นป่านนี้คงตื่นตะหนก จนทำอะไรไม่ถูกแล้วมั้ง
“ยิ่งแกล้งก็ยิ่งสนุกว่ะ หึ!”
- ผู้เขียน
