SADISM 5
1315 คำ
“แม่ แม่ ...อย่าไปนะ ฮือ อยู่กับหนูก่อน” ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาตอนตีสี่กว่าๆเพราะคนตัวเล็กเอาแต่นอนร้องไห้และละเมอหาแม่ มือเล็กคว้าอากาศข้างหน้าไปมาเหมือนกับพยายามจะรั้งอะไรสักอย่างเอาไว้
...แม่ตายแล้วเหรอ?
“โรส...โทษทีที่โทรปลุกกลางดึก” ผมเดินออกมาที่ระเบียงแล้วโทรหาเลขาคนสนิท
(นายครับนี่มันเพิ่งตีสี่และเมียผมท้อง...โทรมาทำไมครับ) เสียงของไอ้ฟินดังลอดมาตามสาย
แสดงว่าเมียหายเหม็นขี้หน้าแล้วสิถึงปากดีแบบนี้ได้
“ไม่รู้ว่าโรสให้มึงเข้าใกล้ได้แล้ว
...นึกว่าจะนานกว่านี้ซะอีก” ผมทำน้ำเสียงเยาะเย้ยมันไปยกนึงเพราะตอนที่โรสแพ้ท้องแรกๆมันนี่เข้าหาไม่ได้เลย
โดนที่ทับกระดาษเขวี้ยงใส่หัวเกือบแตก
(นายโทรมาทำไม -_- ไม่พูดผมจะวางแล้วนะ)
“หาประวัติให้กูหน่อย...เดี๋ยวกูส่งชื่อให้ เอาภายในสามชั่วโมง”
ผมตัดสายทิ้งแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องนอน เหมือนว่าซีจะเลิกร้องไห้แล้วแต่ยังมีอาการสะอื้นอยู่บ้าง
“ทำไมฉันมีความรู้สึกแปลกๆกับเธอวะ ...ไม่เข้าใจจริงๆ”
มือหนาลูบไปที่แก้มขาวอย่างเบามือที่สุดเหมือนกลัวว่าจะทำให้เธอยิ่งฝันร้ายมากกว่าเดิมถ้าสัมผัสเธอแรงกว่านี้
KS OFF
“อื้อ...โอ๊ะ เจ็บ”
ร่างกายฉันปวดระบมไปทั่วทั้งตัวยิ่งโดยเฉพาะตรงนั้นมันปวดจนต้องงอตัวไว้เลยกว่าจะปรับตัวได้ก็นานพอสมควร
“ไงตื่นแล้วเหรอ” พอหันไปตามเสียงก็เจอร่างสูงยืนกอดอกพิงประตูห้องน้ำอยู่อย่างอวดดีหยดน้ำเล็กๆไหลไปตามกล้ามเนื้อแข็งแกร่ง ส่วนล่างมีผ้าขนหนูสีขาวพันไว้หลวมๆ
“ทำไมยังไม่ไปอีก...ออกไปได้แล้ว”
“เย็นชาจัง...เมื่อคืนเรายังเป็นผัวเมียกันอยู่เลยนะ”ร่างสูงเหยียดยิ้มอย่างอารมณ์ดีตอนที่คิดถึงเรืองเมื่อคืนแต่สำหรับฉันมันคือเรื่องโคตรอัปยศมากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
...โดนข่มขืนซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า ใครชอบบ้าง
“เก็บปากไว้กินข้าวน่าจะดีกว่า...ดูจากความมักมากของนายฉันก็พอจะรู้ว่านายเป็นคนยังไงกินไม่เลือกเหมือนพวกมีหางเลย” ฉันมองเขาด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดประโยคพวกนั้นออกไปถามว่ากลัวมั้ย ฉันต้องกลัวอยู่แล้วแหละแต่ตอนนี้ความโมโหฉันมีมากกว่าความกลัวน่ะสิ
“ปากดีแบบนี้เอาอีกสักรอบดีมั้ย”
“รอบเดียวไม่พอหรอกมั้งถ้าอยากเอากับซากศพมากก็ได้นะฉันยอมตายดีกว่าจะต้องมารับรู้เรื่องอัปยศแบบนี้จากนาย!!” ร่างสูงเดินออกจากห้องนอนไปโดยที่ไม่พูดอะไรต่อ ซึ่งฉันก็ไม่ได้สนใจเขาขนาดนั้น
...จะอยู่ จะไป ก็แล้วแต่ฉันไม่แคร์อีกแล้ว
“เจ็บจัง
...โอย”
ฉันพยุงร่างที่โคตรจะบอบช้ำเข้าห้องน้ำกว่าจะออกมาแต่งตัวก็ปาไปเกือบสามชั่วโมงเพราะเสียเวลาต้องมาทาครีมปิดรอยบ้าพวกนี้
ฉันจะไม่ยอมโดนทำเรื่องทุเรศๆแบบนี้อีกต่อไปแล้ว
“ไม่อยู่แล้วสินะ
ดี” ฉันเข้าไปที่บริษัทไอ้คนใจหมาตอนสิบเอ็ดโมงกว่า พวกพนักงานในบริษัทก็ต่างพากันซุบซิบนินทากันเสียงเซ็งแซ่ไปทั่วทั้งชั้น
“อ้าว
ซี พี่นึกว่าเราไม่สบายหนัก คุณศึกก็เพิ่งเข้ามาเมื่อตอนสิบโมงกว่านี้เอง
ดูหงุดหงิดแบบสุดๆเลย” ฉันยิ้มแหยๆไปให้พี่โรสแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
“โต๊ะซีหายไวจังเลยนะคะ
เลทไปสามชั่วโมงเอง” ฉันพูดยิ้มๆแล้วมองพื้นที่ว่างตรงหน้าห้อง
...ที่ที่มันเคยมีโต๊ะของฉันอยู่
“โดนย้ายไปอยู่ข้างในจ๊ะ”
“อะไรนะคะ?” ฉันถามย้ำอีกรอบเพราะไม่แน่ใจในสิ่งที่ตัวเองได้ยินว่าถูกต้องดีหรือเปล่า
“เพิ่งย้ายเมื่อกี้เอง
คุณศึกสั่งน่ะ แต่พี่ไม่รู้หรอกนะว่าทำไม เข้าไปสิ” ฉันถูกดันให้เข้ามาในห้อง
พอเข้ามาก็รู้สึกถึงความมาคุที่อยู่รอบๆเขาอย่างเต็มที่เลย
“นั่งทำงานสิ
ยืนทำไม อยากฝึกงานไม่ผ่านเหรอ!”
“ฉันมาลาออก
ฉันจะไม่ฝึกต่อ” เขาเขวี้ยงปากกาเฉียดหน้าฉันไปนิดนึง
เสียงปากกากระแทกกำแพงดังลั่นห้องแต่คิดว่าเสียงคงออกไปไม่ถึงข้างนอกแน่นอน
“ยอมทิ้งอนาคตตัวเองว่างั้น? ...ถามก็ตอบดิวะ! ”
เสียงตะคอกดังลั่นพร้อมกับแรงบีบที่แก้ม
เขาบีบแรงมากจนมันปวดไปหมดฉันได้แต่ยืนนิ่งไม่ตอบอะไรทั้งนั้น
...อยากจะเป็นหมาบ้าก็เป็นไปคนเดียว
“หรืออยากจะกลับไปหาไอ้แฟนเก่า
หึ ฝันไปเถอะ!” เขารู้ได้ยังไงในเมื่อฉันไม่เคยพูดกับใครเลยว่าฉันเพิ่งเลิกกับแฟน
อย่าบอกนะว่า...
“นายแอบดูโทรศัพท์ฉัน
...ไอ้ทุเรศ! นายทำบ้าอะไรลงไปบ้างเนี่ย นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉัน!
นายไม่มีสิทธิ์”
“มีดิวะ
ฉันเป็นผัวเธอไง! ทำไมจะไม่มีหรือจะเถียงว่ามันไม่จริง”
ฉันกำหมัดจนมือแทบจะไม่รู้สึกอะไร
ฉันถอนหายใจยาวๆเพื่อกลั้นอารมณ์โมโหของตัวเองเอาไว้
...ซีแกต้องใจเย็น วันนี้แกมาทำอะไร อย่าวอกแวกเด็ดขาด
“อยากคิดอะไรก็คิดเถอะ
...ฉันห้ามนายไม่ได้อยู่แล้ว แต่ที่มาวันนี้คือฉันจะมาลาออก
ฉันยอมดรอปไปปีนึงเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาเจอคนใจหมาแบบนาย
...อยากจะรายงานกับทางมหาวิทยาลัยยังไงก็เชิญ
ฉันไม่ห้ามหรอกเพราะรู้ว่านี่มันคือทางของนาย ...ทางของผู้ชายหน้าตัวเมีย!!”
ฉันยืนจ้องหน้าเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ซึ่งเขาก็มีท่าทางโมโหอยู่เหมือนกันแต่แค่กลั้นอารมณ์โกรธของตัวเองไว้ก็แค่นั้น
“...ไม่สนงั้นเหรอ แล้วถ้าแบบนี้ล่ะ?” เขากดเล่นวีดีโอในโทรทัศน์ซึ่งฉันแทบจะล้มทั้งยืนไปซะเดี๋ยวนั้นเลย
ในวิดีโอนั่นมันคือเหตุการณ์เมื่อคืนนี้!!!
‘อ๊าๆ
ไม่ไหวแล้ว’
‘ตอดดีชิบหาย
นมก็ใหญ่ ซี๊ดด จะแตกแล้ว’
‘อ๊ะ
อ๊ายยย / แตกแล้ว ซี๊ดดด!!’
“พอได้แล้ว!!!
หยุดซะที ฮือ” ฉันเอามือปิดหูแล้วทรุดตัวลงนั่งที่พื้นอย่างหมดแรง
ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
“ยังอยากจะไปอยู่มั้ย
...ฉันมีวิธีสกปรกหลายอย่างที่จะทำให้เธอยอมจำนนฉันได้มากกว่าที่เธอจะคิดออกซะอีก”
เขาคุกเข่าลงข้างนึงแล้วบีบที่คางของฉันให้เงยไปมองหน้าเลวๆของเขา
ร่างสูงเหยียดยิ้มอย่างพอใจตอนที่เห็นแววตายอมแพ้ของฉัน
“ยังจะอยากได้อะไรอีก
...ฉันไปทำอะไรให้เหรอถึงตามจองเวรกันไม่เลิกแบบนี้”
“ฉันอยากได้หลายอย่างเลยแหละ
...ฝึกงานต่อจนจบแล้วถึงตอนนั้นถ้าอยากจะไปไหนก็ไปได้เลย”
เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่กลางห้อง
“ฝึกงานต่อจนจบ? ...เพื่ออะไร
ฉันอยากให้นายลบคลิปทุเรศๆนั่นซะจะต้องแลกกับอะไร ชีวิตฉัน?บอกมาสิวะ
ไอ้คนเฮ็งซวย!”
“ไม่ยากหรอก
...แค่ต้องยอมนอนกับฉันทุกที่ ทุกเวลา ที่ฉันต้องการตลอดการฝึกงานก็แค่นั้นเอง”
- ผู้เขียน
