"มาเลยค่ะ ปล่อยน้ำหวานของหนูหวานมาได้เลย พี่รออยู่" พูดจบประโยคสายธารน้ำหวานที่รามรอก็ได้ปลดปล่อยออกมาเป็นสายธารน้ำหวานเล็ก ๆ ให้รู้สึกถึงความฉ่ำแฉะ ชายหนุ่มรีบขยับตัวลงไปข้างล่างแล้ววางริมฝีปากของตัวเองลงไปยังกลีบกุหลาบที่ผลิตน้ำหวานออกมาทันที เขาจัดการบรรเลงลิ้นเลียดูดซึมเอาน้ำหวานของหญิงสาวเข้าปากกลืนลงลำคอตัวเองอย่างรวดเร็ว
"อ๊า” แก้มหวานร้องครางเสียงดัง มือเล็กขยุ้มไปที่ผมหนาของราม ขณะที่ใบหน้าสวยเชิดขึ้นร้องครางออกมา
"หวานที่สุด" เมื่อดื่มน้ำหวานหมดแล้วรามก็ไล้เลียเรียวลิ้นวนไปรอบ ๆ ขาอ่อนของแก้มหวาน ขบเม้มให้เกิดรอยแดงก่อนที่จะผละตัวออก
"แล้วของพี่รามล่ะคะ หวานไหม" แก้มหวานถามหอบเหนื่อยเพราะพึ่งถึงจุดสุดยอด เขาบอกเธอว่าน้ำของเธอหวาน แล้วน้ำของเขาล่ะหวานด้วยหรือเปล่า
"ไม่รู้สิคะ หนูหวานต้องลองชิม" รามตอบกลับ พลางก้มมองดูแก่นกายตัวเองที่หลบอยู่ใต้ร่มผ้า มันกำลังดันผงาดหัวออกมาอีก
