บทที่ 7 ความสัมพันธ์มันคืบหน้า(หรือเปล่า)
1169 คำ
พอฉันกลับมาถึงที่บ้าน แม่ก็ซักไซ้ถามฉัน ปกติฉันไม่ค่อยไปไหน แต่แม่ก็ไม่ได้บ่นฉันมาก เปิดเทอมนี้ฉันก็ขึ้น ม.6 แล้วเริ่มโต แม่คงเข้าใจว่าฉันต้องออกไปหาเพื่อนบ้าง ฉันรู้ว่าแม่เป็นห่วงฉันมาก เพราะฉันเป็นลูกสาวคนเดียวด้วย
ฉันอาบน้ำกินข้าวเสร็จ ก็ขึ้นมาบนห้องนอน คิดถึงเรื่องที่เพิ่งจะผ่านมา ระหว่างฉันกับวิน ฉันเสียครั้งแรกให้กับเขา แถวหมู่บ้านเราปลูกฝังกันมา ต้องเสียให้กับคนที่ต้องแต่งงานด้วย ซึ่งฉันก็ยึดติดเรื่องนี้มาก เมื่อเสียแล้ววินก็คือผู้ชายคนเดียวในชีวิตฉัน ที่จะมีอะไรด้วย เมื่อเราโตขึ้นเราคงได้แต่งงานกัน จะว่าฉันหัวโบราณก็ยอม
กริ๊ง กริ๊ง
"ฮัลโหล" เป็นวินที่โทรมาเขาไม่ผิดสัญญา ที่บอกว่าจะโทรหา มันทำให้ฉันอุ่นใจมากขึ้น อย่างน้อยก็ยังรู้สึกว่าเขาจะไม่ทิ้งฉัน
"เกี่ยวก้อยนอนหรือยัง วินเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ขึ้นมาที่เตียง พอเห็นเตียงที่วินกับเกี่ยวก้อยมีอะไรกัน วินยิ่งคิดถึงเกี่ยวก้อยมาก เกี่ยวก้อยรู้ไหม เกี่ยวก้อยทำให้วินรู้สึกอิ่ม และมีความสุข แม้แต่ตอนนี้ วินยังอยากกินเกี่ยวก้อยอีกเลย พรุ่งนี้ออกมากับวินอีกได้ไหม วินจะกลับแล้ว วินอยากอยู่กับเกี่ยวก้อยนานๆ" วินพูดถึงเรื่องนั้นเหมือนเป็นเรื่องปกติ สำหรับฉันมันไม่ชิน ไม่เคยต้องพูดเรื่องแบบนี้ และไม่เคยคิดจะพูด มันรู้สึกอาย
"เกี่ยวก้อยขอดูก่อนได้ไหมวิน เกี่ยวก้อยยังรู้สึกเจ็บตรงนั้นมาก มันทำให้เกี่ยวก้อยต้องเดินแปลกๆ เกี่ยวก้อยกลัวแม่สงสัย" ฉันพูดความจริงกลัวแม่และเพื่อนจับได้ ว่าฉันเสียตัวแล้ว เพราะอาการเดินขาถ่าง มันเจ็บมากๆ
"งั้นพรุ่งนี้วินจะไปหาเหมือนเดิม เกี่ยวก้อยมียาแก้อักเสบไหม เกี่ยวก้อยกินยาแก้อักเสบสิ เกี่ยวก้อยจะได้หายเร็วๆ พรุ่งนี้จะได้ออกมากับวินได้ นะครับอยู่กับวินนานๆ ให้วินได้หายคิดถึงหน่อย พอเปิดเทอมไป วินก็ไม่ได้เจอเกี่ยวก้อยแล้ว กว่าจะปิดเทอมก็อีกหลายเดือน วินคิดถึงเกี่ยวก้อยตายเลย" วินเป็นคนที่หน้าตาและคารมดีมาก จะไม่ทำให้ฉันหลังคำหวานๆได้ยังไง ไม่เคยมีใครรุกจีบฉันแบบนี้มาก่อน และวินยังเป็นผู้ชายคนแรกของฉันอีก
"วินจะกลับชลบุรีวันไหน" ฉันลองถามวินดู ฉันไม่ได้เซ้าซี้ถาม เพียงอยากรู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกกี่วัน ช่วงนี้วินมาบ้านฉันทุกวันเลย ไม่รู้ว่ายังไปหาหญิงหญิงหรือเปล่า ถ้าเขาไปฉันควรทำยังไงดี ควรปล่อยเขาไป หรืออยู่ต่อ แต่ฉันเสียตัวให้เขาแล้วนะ มันเป็นอะไรที่สับสนมากๆ
"อีกประมาณสามวัน ยังไงสามวันนี้ เกี่ยวก้อยอยู่กับวินทุกวันได้ไหมครับ เกี่ยวก้อยอย่าใจร้ายกับวินเลย วินคิดถึง อยากกอดอยากอยู่ใกล้ จะได้เก็บช่วงเวลานี้ไว้ ให้หายคิดถึงเมื่อต้องกลับไปเรียน" ฉันก็อยากอยู่กับวินนะ แต่กลัววินทำเรื่องอย่างว่าอีก มันสองจิตสองใจ แต่ใจฝ่ายชอบมันมีเยอะกว่า ไหนๆก็เสียให้วินแล้ว ลองเสี่ยงดูไหม
"งั้นก็ได้วิน แต่วินต้องมาบ้านเกี่ยวก้อยก่อนนะ เกี่ยวก็จะได้ขอแม่ก่อน ถ้าออกไปหาวินเลยกลัวแม่จะว่า" ฉันอยากอยู่กับวิน เพราะถ้าเปิดเทอมแล้ว จะไม่ได้เจอกันอีกหลายเดือน มันคงเหงา
"ตกลงวินไม่มีปัญหาอยู่แล้วแค่ให้ได้อยู่กับเกี่ยวก้อยก็พอ" ฉันคงตัดสินใจไม่ผิดใช่ไหมที่ทำแบบนี้ วินเขามาหาฉันที่บ้านแต่เช้า เรานั่งคุยกันสักพัก วินก็ชวนไปบ้านน้าวิน ฉันก็เลยขออนุญาตจากแม่
สุดท้าย วินก็จับฉันกินอีก ฉันเพิ่งรู้ว่าน้าวินมีบ้านสองหลัง บ้านที่วินพักวินอยู่คนเดียวเลยเหมาะกับทำเรื่องอย่างว่า วินเขาคงวางแผนไว้แล้วสินะ
ตับ ตับ ตับ
เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้อง วินบอกขอเก็บความทรงจำไว้เผื่อคิดถึง ตอนแรกฉันก็ขัดใจวินนะ แต่ฉันสู้วินไม่ได้ วินตัวใหญ่กว่าฉัน สุดท้ายก็จบบนเตียงเดิม
"เกี่ยวก้อย วินเสียวหัว เกี่ยวก้อยเอาโคตรมันเลย
วินจะกระแทกรูเกี่ยวก้อยให้แหกเลย อ๊าา~~ เกี่ยวก้อยโคตรดี" เสียงวินชมไม่ขาดปาก ตอนนี้ฉันก็เสียวมาก
"วิน เกี่ยวก้อยเสียว เกี่ยวก้อยเหมือนจะถึงแล้ว อ๊าา~~"
"เกี่ยวก้อยรอวินก่อน แตกพร้อมกัน วินก็เสียวใจจะขาดน้ำมันมาจ่อที่หัวแล้ว ซี๊ดด แม่งเอามันมากเลย ไม่อยากเปิดเทอมเลย อยากอยู่เอาเกี่ยวก้อยทุกวัน" วินสบถออกมา ด้วยความเสียวที่ใกล้ปลดปล่อย
"วินเกี่ยวก้อยจะเสร็จ" วินเร่งกระแทกแรงขึ้น จนตัวฉันสั่นคลอนตาม วินเป็นคนที่เอาดุมาก ฉันทนให้วินกระแทกมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว จนสุดท้าย
"อ๊าาา/อ๊าาา" ฉันกับวินเสร็จพร้อมกัน เอ็นวินกระตุกอย่างแรง
"วินชอบเกี่ยวก้อยมากนะครับ ปิดเทอมหน้าวินจะมาหาเกี่ยวก้อยอีก วินยังไม่อยากกลับ แต่ก็ต้องกลับ วินคงคิดถึงเกี่ยวก้อยน่าดู" เป็นคำหวานที่หยอดฉันก่อนวินจะกลับไปเรียน ฉันคิดว่าความสัมพันธ์มันคืบหน้า จนเผลอคิดไปไกล
สามวันฉันอยู่กับวินตลอด และโดนจับกินทุกวันๆละหลาย ขาฉันสั่นเดินแปลกๆกลับบ้านทุกวัน วินกลับชลบุรีไปแล้ว
พอเปิดเทอม วินก็โทรมาทุกวัน ถ้าไม่โทร ก็จะไลน์ จนฉันแอบคิดว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน โดยไม่เคยรู้เรื่องที่วินปกปิดไว้ วินทำให้ฉันเชื่อว่าเขาชอบฉัน และคงเป็นฉันที่คิดไปฝ่ายเดียว ปิดเทอมแรกของช่วง ม.6 วินก็ยังกลับมาเยี่ยมน้าเหมือนเดิม และตลอดปิดเทอม วินก็ยังทำเรื่องอย่าว่า กับฉัน มีครั้งหนึ่งที่รุ่นน้องในกลุ่มมาบอกว่า วินแอบจีบน้องที่อยู่ข้างบ้านฉัน พอวินรู้ว่าฉันรู้เรื่องแล้ววินก็ถอยออก แต่ฉันไม่ได้ทำตัววุ่นวาย หรือบอกให้เขาเลิกนะ แต่วินเขาเลิกเองเลยยิ่งทำให้ฉันมั่นใจว่าเขาชอบฉันจริงๆ
จนกระทั่ง ปิดเทอม 2 ช่วง ม.6 เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เรื่องที่ทำให้ฉันช็อก และเรื่องที่ทำให้ฉันรู้ว่า ฉันเป็นคนที่โง่มาก โง่ที่เชื่อใจใครง่ายๆ
- ผู้เขียน
