บทที่ 22 เริ่มต้นใหม่

1301 คำ

"น้องภูริครับตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะครับ มาคนเก่งของแม่ อาบน้ำกัน" ตอนนี้ภูริได้สามขวบแล้ว ฉันให้ภูริเรียนที่โรงเรียนนานาชาติแถวบ้าน อยากเตรียมความพร้อมให้เขา ดีที่พี่ติช่วยสนับสนุนทุกอย่าง พี่ติไม่มีลูก จึงรักน้องภูริมาก คนบางครั้งน้องภูริก็เรียกพี่ติว่าพ่อ พี่ติทำหน้าที่พ่อให้ภูริ "ภูริยังง่วงอยู่เลย ไม่อยากตื่น" เด็กชายตัวเล็กที่งัวเงียไม่ยอมตื่น ภูริคือความสุขของฉัน เป็นทุกอย่างในชีวิต ฉันทุ่มเทให้ภูริ เพื่อให้เขาไม่รู้สึกขาด และไม่ต้องถามหาพ่อใจร้ายของเขา "ถ้าภูริไม่ตื่นอาบน้ำไปโรงเรียน เย็นนี้แม่กับลุงติไม่พาไปทานไอติมนะครับ" "จริงนะครับ แม่สัญญาแล้วนะครับ ห้ามเบี้ยวภูรินะ" ภูริตาใสแจ๋วเมื่อพูดถึงเรื่องทาน ไอติม "จริงสิครับ แต่ตอนนี้ภูริต้องไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว เดี๋ยวลุงติมารับ ไปส่งที่โรงเรียนนะครับ" ภูริเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่งอแงตั้งแต่เด็ก เลี้ยงง่าย ทำให้ชีวิตฉั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม