22 มะนาวชวนพราวด์เจอพ่อกับแม่
1422 คำ
22
มะนาวชวนพราวด์เจอพ่อกับแม่
หลังจากที่ทั้งคู่เพลียจากศึกรักอันหนักหน่วงมะนาวก็สะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกเธอกำลังจะไปเข้าห้องน้ำแต่ในจังหวะนั้นพราวด์ก็ตื่นเช่นกัน
“จะไปไหนคะอย่าหนีพี่ไปนะ”
“จะหนีไปไหนล่ะคะนาวแค่จะไปเข้าห้องน้ำ” มะนาวพูดพร้อมกับจับมือพราวด์เป็นการยืนยันว่าเธอจะไม่หนีไปไหน
“รีบมานะคะ พี่คิดถึง”
“ค่ะคุณครูที่รัก”
หลังจากมะนาวทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก็กลับมานอนตามเดิม
“มาค่ะ ขึ้นมานอนกับพี่ได้ล่ะคิดถึงจะแย่แล้วเนี่ย”
“ได้เลยค่ะ”
“พี่พราวด์คะ พรุ่งนี้ตอนเย็นว่างมั้ยคะพอดีพ่อกับแม่จะแวะมาบ้านสองคืนนาวอยากชวนพี่พราวด์ไปกินข้าวกับพ่อกับแม่แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะคะ”
“ว่างสิคะ สำหรับหนูพี่ว่างเสมอนะคะ”
“ถ้างั้นตกลงแล้วนะคะ”
“ค่ะ นอนกันดีกว่าอยากกอดแล้ว”
“จุ๊บค่ะ” มะนาวจุ๊บหน้าผากพราวด์หนึ่งทีก่อนจะนอนหลับไปในอ้อมกอดกันและกัน
เช้าวันใหม่ที่แสนสดใส
เช้าวันใหม่พราวด์ตื่นแต่เช้าเตรียมชุดนักศึกษาให้มะนาวส่วนมะนาวตอนนี้นั้นกำลังนอนหลับใหลอาจเป็นเพราะเธอเหนื่อยกับกิจกรรมรักหรือเป็นเพราะนอนกับคนที่รักจึงทำให้เธอหลับลึกขนาดนี้โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าพราวด์ตื่นตั้งแต่ตอนไหน
“เช้าแล้วหรอคะพี่พราวด์” เธองัวเงียพูดไปเธอกำลังจะพลิกตัวไปกอดแต่เธอก็ไม่เห็นพราวด์แล้ว
“แอบไปไหนแล้วเนี่ยไปก็ไม่ปลุกสายรึยังเนี่ย”
มะนาวกำลังจะไปตามหาพราวด์พอดีกับที่พราวด์เข้ามาพอดี
“ตื่นแล้วหรอคะ พอดีพี่ลุกไปเตรียมชุดนักศึกษาให้นาวน่ะเห็นหนูนอนเลยไม่อยากปลุก”
“อรุณสวัสดิ์นะคะ” มะนาวพูดพร้อมกับเดินไปกอดพราวด์แล้วจุ๊บแก้มพราวด์หนึ่งที
“อรุณสวัสดิ์ค่ะที่รักของพี่” พราวด์พูดจบก็จุ๊บแก้มมะนาวแล้วกอดเธอไว้แน่น
“อย่าเบื่อพี่นะคะและห้ามทิ้งพี่นะคะเข้าใจมั้ย”
“ไม่ทิ้งหรอกค่ะ อย่าคิดมากเลยค่ะ อาบน้ำแต่งตัวไปมอกันดีกว่าค่ะเดี๋ยวสาย”
“ถ้างั้นมะนาวอาบก่อนเลยนะเดี๋ยวพี่ไปเตรียมอาหารเช้าไว้ให้แต่ว่าแม่ทำกับข้าวไว้แล้วล่ะ”
“ค่ะ หนูอาบน้ำก่อนนะคะ”
“หนูน่ารักจังเลยค่ะ พี่ชอบให้นาวเรียกตัวเองว่าหนูจังน่ารักดี” พราวด์เกาหัวตัวเองแก้เขิน
“ค่ะ หนูไปอาบแล้วนะคะ” มะนาวยิ้มหวานให้คนตรงหน้า
ทั้งสองอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วลงมาทานข้าวเช้าพร้อมแม่พริ้ง
“สวัสดีตอนเช้าค่ะแม่” มะนาวเอ่ยทักทาย
“จ๊ะหนูนาวมาๆ ลูกมากินข้าวเช้าก่อนไปเรียนสมองจะได้ทำงานอย่าเหมือนยัยพราวด์บางวันเมาค้างตื่นสายไม่กินข้าวเช้าแล้วมาบ่นว่าปวดท้อง นั่งเลยลูก”
“แม่อย่าแฉพราวด์สิคะ”
“ก็มันจริงนี่นา เอาล่ะๆ หนูนาวลูกเมื่อคืนนอนหลับสบายมั้ยลูกบ้านแม่หลังไม่ใหญ่โตอะไรแม่กลัวหนูนอนไม่สบาย”
“นอนสบายมากค่ะ นาวชอบบรรยากาศบ้านแบบนี้มากๆ เลยค่ะ”
“ดีๆ ลูกมานอนค้างบ่อยๆ นะลูกนะ เอาๆ ทานข้าวกัน”
มะนาวกับพราวด์ต่างยิ้มให้กันในความที่แม่เอ็นดูมะนาว เมื่อทั้งสองกินข้าวอิ่มก็เตรียมตัวไปม.ทันทีเพราะมะนาวมีเรียนเช้า
“แม่พริ้งคะมะนาวไปเรียนแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับอาหารและที่พักนะคะ ไว้หนูจะมาค้างบ่อยๆ นะคะ” มะนาวยกมือไหว้ก่อนจะไปรอที่หน้าบ้าน
“พราวด์ไปทำงานก่อนนะคะแม่ เย็นนี้ไม่ต้องทำกับข้าวเผื่อหนูนะคะเย็นนี้หนูจะไปกินข้าวบ้านมะนาวนะคะอาจจะกลับดึกๆ นะคะ”
“จ๊ะ รักหนูนะลูกแม่เห็นพราวด์มีความสุขแม่ก็ดีใจ”
“ไปแล้วค่ะ สวัสดีค่ะ” พราวด์ยกมือไหว้แม่ก่อนจะไปทำงาน
“ไปกันค่ะ วันนี้ซิ่งหน่อยนะ”
“ได้ค่ะ สบายมากค่ะ”
“ขึ้นมาเลยค่ะ” พราวด์ตบเบาะให้มะนาวขึ้นมานั่งซ้อนท้าย
พราวด์ขับบิ๊กไบค์คู่ใจพามะนาวซิ่งไปเรียนมะนาวกอดเอวพราวด์แน่นยิ่งมะนาวกอดเอวแน่นพราวด์ยิ่งขับเร็วขึ้นอีกมะนาวได้แต่นั่งตัวเกร็งกอดเอวอยู่ข้างหลังพราวด์ กำลังจะถึงมหาวิทยาลัยมะนาวจึงบอกพราวด์ที่กำลังจอดรถติดไฟแดงอยู่นั้นว่า
“พี่พราวด์ให้หนูลงหน้าม. ก็ได้นะคะเดี๋ยวบอกยัยส้มจี๊ดแวะมารับเข้าไปก็ได้ค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เข้าไปด้วยกันนี่แหละไม่เห็นเป็นไร”
“หนูกลัวพี่ไม่สบายใจ”
“พี่สบายใจดีค่ะ พี่โอเคเลย รักนะคะ”
ทั้งคู่ซ้อนท้ายกันเข้ามาใสมหาวิทยาลัยนึกว่าจะไม่มีใครเห็นเพื่อนร่วมห้องเรียนของมะนาวสองสามคนเดินอยู่แถวนั้นพอดีเมื่อมาถึงโรงจอดรถพราวด์ถอดหมวกกันน็อคของตัวเองและกำลังถอดหมวกกันน็อคให้มะนาวเช่นกันในจังหวะนั้นเองเพื่อนๆ ของมะนาวซึ่งก็คือลูกศิษย์ของพราวด์นั้นเองเข้ามาทักทายพราวด์
“สวัสดีค่ะ ทีชเช่อร์พราวด์ วันนี้สาวที่ไหนซ้อนท้ายมาคะเนี่ย อ้าว!!! มะนาวนี่นาทำไมได้มากับอาจารย์พราวด์ล่ะ”
“อย่าบอกนะว่า…”
“อะไรของเธอล่ะ พอดีรถฉันเสียกลางทางทีชเช่อร์ผ่านมาเห็นฉันก็เลยติดรถมาด้วยน่ะไม่มีไรหรอกพวกแกอ่ะคิดมาก ไปๆ ไปเรียนได้แล้วแก”
“อ๋ออย่างนี้นี่เองนึกว่ามี some thing อะไรซะอีกนะเนี่ย ถ้างั้นพวกหนูขอไปเรียนก่อนนะคะทีชเช่อร์ไปมะนาวไปเรียนกัน สวัสดีค่ะทีชเช่อร์”
“ขอบคุณนะคะอาจารย์ สวัสดีค่ะ”
มะนาวกับเพื่อนๆ ก็พากันเดินจากไปเหลือไว้แค่พราวด์ที่อมยิ้มให้กับคำแก้ตัวของแฟนสาวของเธอ
“ยัยตัวร้ายแก้ตัวยังกับละครหลังข่าวเลยนะ”
ในห้องเรียน
“ส้มจี๊ดแกรู้มั้ยว่าฉันเกือบโป๊ะแตกแล้วนะเมื่อเช้าอ่ะ”
“โป๊ะอะไรแก ไหนเล่าซิ”
“ก็เมื่อเย็นเมื่อวานฉันไปทานข้าวเย็นที่บ้านพี่พราวด์แล้วมันดึกฉันเลยค้างที่นั่นตอนเช้าฉันเลยซ้อนท้ายบิ๊กไบค์พี่พราวด์มาแล้วพวกยัยน้ำหวานน่ะสิมาเจอฉันแล้วสงสัยดีนะฉันแก้ตัวไปว่าฉันอ่ะรถเสียเลยติดรถมาด้วยไม่งั้นนะ ความลับแตก”
“แตกก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ก็เป็นแฟนกันไม่เห็นแปลก”
“ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอกแต่ฉันกลัวว่าถ้าเกิดคะแนนเรียนฉันดีนะเดี๋ยวก็หาว่าฉันใช้เต้าไต่อีกแหละ ฉันว่ารอให้ปิดคลอสเรียนวิชานี้ก่อนค่อยเปิดก็ไม่เป็นไรหรอกมั้งแกว่าไหม”
“ก็จริงของแกนะ เอาตามที่แกว่าเลย” หลังจากที่มะนาวเรียนเสร็จแล้วนั้นเธอก็เลยโทรถามพราวด์ว่าจะมากินข้าวเที่ยงด้วยมั้ยแต่พราวด์ติดประชุมมะนาวก็ไม่มีเรียนตอนบ่ายเธอจึงให้ส้มจี๊ดไปส่งที่บ้าน
“จี๊ดพี่พราวด์ติดประชุมอ่ะ แกไปส่งฉันที่บ้านหน่อยสิ”
“ได้ๆ แก”
“งั้นแกกินข้าวเที่ยงบ้านฉันมั้ย”
“ไม่เป็นไรแกแม่รอกินข้าวเที่ยงอยู่น่ะนัดแม่ไว้ วันนี้เด็กดี”
“โอเคๆ”
บ้านมะนาว
“มะนาวเหมือนรถพ่อกับแม่แกเลยอ่ะ”
“ใช่ๆ พ่อกับแม่ฉันกลับมาสองสามวันน่ะ เย็นนี้ฉันก็นัดพี่พราวด์มาทานข้าวเย็นที่บ้านด้วยนะ”
“แล้วพ่อแกจะไม่ว่าหรอวะ”
“ไม่หรอกมั้งแก ขอบใจมากนะแกที่มาส่ง”
“ไม่เป็นไรหรอกฉันกลับแล้วนะ บาย”
“บาย ไว้ฉันเลี้ยงข้าวนะแก”
“โอเคๆ” ส้มจี๊ดขับรถออกไปมะนาวรีบเข้าบ้านไปหาพ่อกับแม่ทันที
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรเมื่อพราวด์จะมากินข้าวที่บ้านเรามาลุ้นกันนะคะ
- ผู้เขียน
