23 พ่อคะ…แม่คะ…นี่แฟนพราวด์
1168 คำ
23
พ่อคะ…แม่คะ…นี่แฟนพราวด์
“พ่อคะ แม่คะ สวัสดีค่ะ...มาถึงนานหรือยังคะ คิดถึงจังเลยค่ะ” มะนาวว่าแล้วก็กอดแม่แน่นเลย
“แม่มาถึงตั้งแต่เช้าล่ะ...หนูไม่มีเรียนแล้วหรอวันนี้ทำไมหนูกลับบ้านมาเร็วจัง”
“วันนี้มีแค่ภาคเช้าค่ะ…พอรู้ว่าคุณแม่มาเลยรีบมาหาเลยค่ะ”
“เมื่อคืนแกไปนอนที่ไหนมามะนาว ทำไมไม่กลับบ้าน” พ่อเริ่มซักไซ้ลูกสาวคนเดียวของเขา
“อ๋อ พอดีนาวไปทำงานบ้านยัยส้มจี๊ดน่ะค่ะแล้วมันเสร็จดึกก็เลยค้างที่บ้านของยัยจี๊ดเลยค่ะ”
“เอาล่ะๆ หนูเรียนมาเหนื่อยๆ ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วลูกแล้วมาทานข้าวเที่ยงพร้อมหน้าพร้อมตากัน เราสามคนพ่อแม่ลูกไม่ได้กินข้าวด้วยกันนานแล้ว”
“ค่ะ คุณแม่ แป๊บเดี๋ยวนะคะเดี๋ยวหนูมาทานข้าวด้วยนะคะ แต่ก่อนอื่นขอกอดคุณพ่อก่อนนะคะ” ว่าแล้วมะนาวก็เข้าไปกอดพ่อของเขาก่อนจะหอมแก้มพ่อหนึ่งที พ่อก็ลูบหัวเธอเบาๆ
หลังจากที่มะนาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเธอก็ลงมาทานข้าวกับพ่อแม่
“เอ่อ…แม่คะพ่อคะ วันนี้จะมีคนมากินข้าวเย็นด้วยนะคะพ่อกับแม่ว่างมั้ยคะ”
“ว่างสิลูกแม่กับพ่อกลับมาบ้านนานๆ ทีก็อยากอยู่กับหนูอยู่แล้วลูก”
“ใครล่ะจะมาทานข้าวที่บ้านเรา” พ่อถามด้วยความสงสัย
“อาจารย์ที่มหาวิทยาลัยค่ะพ่อ”
“แล้วทำไมถึงอยากมากินข้าวกับพ่อและแม่ล่ะลูก” พ่อก็ยังคงถามด้วยความอยากรู้
“เอาเป็นว่าพ่อกับแม่ว่างนะคะ หนูอิ่มล่ะเดี๋ยวหนูขอไปบอกป้านิ่มเตรียมเมนูสำหรับเย็นนี้ก่อนนะคะ”
“ยัยลูกคนนี้ถามก็ไม่ตอบจริงๆ เลย” พ่อบ่นอุบอิบให้นิสัยจอมซนของลูกสาวคนเดียวของเขา
“เถอะน่าพ่อ ลูกก็คงมีเหตุผลของเขาและอย่าเซ้าซี้แกเลย” แม่ผู้ที่ตามใจลูกสาวออกโรงแทน
“คุณก็อย่างนี้ไงลูกถึงเอาแต่ใจแบบนี้ให้ท้ายอยู่เรื่อย”
“เอาล่ะๆ อย่างน้อยมะนาวก็เป็นเด็กดีไม่ติดยาเสพติดนะคะคุณ ถ้างั้นแม่ไปเตรียมหาอาหารไว้รับแขกมาบ้านช่วยลูกก่อนนะคะ”
ตอนเย็นของวันเดียวกัน
“พี่พราวค์คะออกมายังคะ” มะนาวโทรถามแฟนสาวสุดเท่ของเธอ
“ออกมาแล้วค่ะ ถ้าใกล้ถึงเดี๋ยวพี่โทรหานะคะพี่กำลังขับรถอยู่ค่ะ”
“โอเคค่ะ ขับรถดีๆนะคะ แล้วเจอกันนะคะ จุ๊บ”
“คุยกับใครคะลูก”
“คุยกับอาจารย์ที่มหาลัยไงคะแม่”
“เหรอลูกอาจารย์ใกล้ถึงหรือยังล่ะคะ”
“พึ่งออกจากมหาวิทยาลัยค่ะ”
แม่รู้สึกสงสัยว่าคุยกับอาจารย์ทำไมต้องมีจุ๊บๆด้วยแต่ผู้เป็นแม่ก็ไม่เอะใจถาม
เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ๆ พราวด์ก็โทรเข้ามาบอกว่าถึงหน้าหมู่บ้านแล้ว
“ค่ะ พี่พราวด์ถึงแล้วหรอคะ”
“ค่ะ พี่ถึงหน้าหมู่บ้านแล้วนะคะ”
“พี่เข้ามาเลยนะคะเดี๋ยวมะนาวให้คนไปเปิดประตูให้นะคะ”
“จ๊ะ ไว้เจอกันนะคะ”
หน้าบ้านพราวด์
ตอนนี้เป็นเวลาที่คุณพ่อของมะนาวกำลังรดน้ำต้นไม้ที่พ่อชอบและในจังหวะนั้นเองพราวด์ก็มาถึงหน้าบ้านพอดี พราวด์กดกริ่งหน้าบ้านพ่อก็สงสัยว่าใครมา พอดีกับที่คนใช้วิ่งมาเปิดประตูให้พราวด์พอจึงเห็นคนคนหนึ่งใส่หมวกกันน็อคปิดบังใบหน้าขับบิ๊กไบค์คันใหญ่เข้ามามองแวบแรกคิดว่าเป็นผู้ชายแต่ดูดีๆ รูปร่างผอมเพรียวเหมือนผู้หญิง
“นี่หรอ อาจารย์ยัยนาวเป็นผู้หญิงทำไมเท่เหมือนผู้ชายเลยล่ะ”
“พี่พราวด์เข้ามาข้างในก่อนนะคะ เหนื่อยมั้ยคะ นาวกับคุณแม่เตรียมอาหารไว้รอเยอะเลยค่ะแต่ไม่รู้ว่าจะถูกใจพี่พราวด์หรือเปล่า” มะนาวพูดไปยิ้มไปอย่างมีความสุข
“พี่กินได้หมดเลยค่ะพี่ไม่เรื่องมาก” พราวด์ยิ้มหวานให้มะนาวก่อนที่จะหยิกแก้มมะนาวเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยว
“อาจารย์อะไรของยัยมะนาวมีหยิกแก้มกันด้วย” พ่อเริ่มสงสัยในพฤติกรรมของลูกสาวกับอาจารย์
ภายในบ้านของมะนาว
“อ้าว!!! อาจารย์มาแล้วหรอลูก เชิญค่ะเชิญนั่งก่อนค่ะ ทานน้ำทานผลไม้ก่อนค่ะ”
“ค่ะ แม่ พี่พราวด์คะนี่คุณแม่ของนาวค่ะ”
“สวัสดีค่ะ คุณแม่”
“ค่ะ รอสักครู่นะเดี๋ยวให้เด็กเอาน้ำ เอาท่ามาให้”
“นั่งก่อนค่ะพี่พราวด์ อ้าว!!! คุณพ่อมาพอดีเลย พี่พราวด์คะนี่คุณพ่อค่ะ”
“สวัสดีค่ะ คุณพ่อ”
“ครับเชิญตามสบายนะ” พราวด์โค้งหัวเป็นการตอบรับ
พราวด์กับมะนาวนั่งคุยหยอกล้อกันภายในห้องรับแขกอย่างไม่รู้ตัวเลยว่าพ่อกับแม่ไปแอบได้ยินอะไรบางอย่าง
ที่ห้องครัวภายในบ้าน
“นี่ป้าอาจารย์คนนี้เคยมานอนค้างกับคุณหนูมะนาวล่ะทีหนึ่งแล้วเมื่อวานก็เห็นมารับกันออกไปแล้วคุณมะนาวเธอก็ไม่มานอนบ้าน อย่าบอกนะว่าสองคน……อุ้ยน่ารักอ่ะ” สาวใช้พูดคุยกัน
“พวกแกหยุดเมาส์เจ้านายเดี๋ยวนี้เลยนะ รีบๆ เตรียมของให้เสร็จฉันจะได้ทำสักทีพูดอยู่นั่นแหละ” ป้านิ่มห้ามพวกเด็กรับใช้ให้หยุดพูดเรื่องเจ้านาย ป้านิ่มอยู่บ้านหลังนี้ตั้งแต่มะนาวเกิดมาแกจึงรักมะนาวเหมือนลูกสาวเพราะแกเลี้ยงมะนาวมากับมือแกรู้ดีว่ามะนาวรู้สึกยังไงกับพราวด์
ด้านนอกห้องครัวที่ไม่มีใครคิดว่าเจ้าของบ้านก็คือพ่อกับแม่ของมะนาวนั้นเองมาได้ยินที่พวกสาวใช้คุยกัน
แม่ของมะนาวนั้นท่านไม่รู้สึกอะไรถ้าลูกสาวจะรักกับผู้หญิงเหมือนเพราะท่านเข้าใจและเคารพการตัดสินใจของลูกสาวแต่พ่อเธอของเธอนั้นเป็นคนที่เข้มงวดกับทุกๆ เรื่องไม่รู้ว่าท่านจะรับเรื่องนี้ได้หรือเปล่า
เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นทุกคนก็พร้อมหน้าพร้อมตาทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย
“ทานได้หรือเปล่าคะอาจารย์ไม่รู้ว่าอาหารถูกใจมั้ย”
“อาหารอร่อยมากค่ะ พราวด์ทานง่ายๆ ค่ะพราวด์อยู่กับแม่สองคนแม่ก็เลี้ยงพราวด์ง่ายๆ ค่ะ”
“แม่พี่พราวด์ทำอาหารอร่อยมากเลยนะคะแม่” แม่กับพ่อแอบมองหน้ากันเรื่องที่คนใช้พูดน่าจะเป็นเรื่องจริง
ทั้งสี่คนกินอาหารอย่างเอร็ดอร่อยพูดคุยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันและกันแล้วมะนาวก็พูดขึ้น
“พ่อคะ แม่คะนี่แฟนพราวด์ค่ะ” พราวด์ตกใจหน้าเปลี่ยนสีส่วนพ่อกับแม่นั้น……
มาลุ้นกันว่าพ่อกับแม่มะนาวจะว่ายังไง
- ผู้เขียน
