บทที่ 3.2 หนุ่มของเพื่อนแพร
610 คำ
"เชิญครับ" ภัทรทำตัวเป็นสุภาพบุรุษมาก นอกจากเขาจะเปิดประตูรถให้เธอแล้ว เขายังโอบเอวเธอขึ้นคอนโดส่วนตัวไปแบบที่คนที่เพิ่งเป็นแฟนกันวันแรก
ทำไมทุกอย่างถึงได้ดูสมจริงอย่างนี้ล่ะ เพื่อนแพรอดหน้าแดงไม่ได้ ถึงจะพยายามบอกตัวเองว่ามันเป็นแค่การแสดง แต่หัวใจเจ้ากรรมกลับเต้นแรงไม่หยุด
"คุณพักที่นี่เหรอ"
"ครับ" เขาตอบรับเสียงเรียบ
"แพงไหมอะ"
"อือ...จ้างคุณเป็นแฟนได้หลายสิบปี"
"ที่รักคะ...ถ้าแพรทำอะไรในห้องคุณพัง คุณจะหักเงินแพรไหม"
"โธ่...ที่รัก ผมไม่ได้เป็นคนงกขนาดนั้นนะครับ"
"แปลว่าไม่หัก"
"หักแค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ หึๆ" ภัทรกะว่าจะขู่ แต่อดขำออกมาแทนไม่ได้ เมื่อเห็นแฟนกำมะลอหน้าซีดเพราะกลัวจะไม่คุ้มกับสองล้านที่ได้รับ
"ไม่เอาแล้ว แพรจะกลับห้องแล้ว" เพื่อนแพรโวยวายทำท่าเหมือนจะหนีกลับ จนภัทรต้องรีบพูด
"ล้อเล่น พังก็แค่ซื้อใหม่ ผมไม่หักเงินที่รักหรอก"
ที่รัก...ทั้งสองยังคงเรียกกันแบบนั้น ทั้งๆ ที่ตอนนี้อยู่กันแค่สองคนในลิฟต์ ชายหนุ่มพาหญิงสาวมาชั้นบนสุดของคอนโดหรู จากที่เธอสังเกต นอกจากลิฟต์ที่ขึ้นมาต้องใช้ลายนิ้วมือแล้ว พอออกจากลิฟต์ก่อนจะเปิดห้องก็ต้องสแกนลายนิ้วมืออีกรอบ ความปลอดภัยหลายระดับชั้น คนรวยนี่อยู่ยากเกินไปหรือเปล่า คุณหมอสาว เบี่ยงตัวหนีออกจากวงแขนของชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาแล้วหันมาสั่งเขา
"หิวน้ำ หาน้ำให้หน่อย ฉันกลัวทำตู้เย็นคุณพัง"
"ต้องเรียกว่าอะไร"
"อยู่กันแค่สองคน ไม่ต้องก็ได้"
"จะได้ชิน อีกอย่างไม่รู้ว่าแม่แอบติดเครื่องดักฟังไว้หรือเปล่า" เขาก้มหน้ากระซิบข้างหูจนเธอรู้สึกจั๊กจี้
"ค่ะ ที่รัก หิวน้ำค่ะ"
"ครับ เดี๋ยวที่รักไปเอาให้นะครับ" คนโดนเรียกว่าที่รักรีบไปเอาน้ำมาให้คุณหมอสาวทันที อดแปลกใจตัวเองไม่ได้ แค่เธอเรียกว่าที่รัก ก็เล่นเอาแก้มเขาเมื่อยเพราะยิ้มจนแก้มปริ คงเป็นเพราะหน้าเธอดูบ้านๆ ดี แปลกไม่เหมือนผู้หญิงที่เขาเคยคบ เพราะส่วนฝหญ่คนที่เขาคบหาจะออกแนวสวยเฉี่ยว มั่นใจ ผิดกับคุณหมอคนนี้ เธอดูฉลาด มีไหวพริบ และอีกอย่างที่เขาเพิ่งค้นพบในตัวเธอคือ เธอน่ารัก...โดยเฉพาะตอนที่เรียกเขาว่าที่รัก
"น้ำครับ ที่รัก"
"ขอบคุณค่ะ" คุณหมอสาวรับน้ำมาดื่มจนหมดแก้ว จริงๆ ตอนนี้เธอง่วงนอนมาก ถ้าต้องนั่งรอเป็นชั่วโมง เธอจะไม่หลับไปก่อนเหรอ เธอหวังว่าน้ำเปล่าแก้วนี้จะช่วยให้เธอหายง่วงขึ้นมาได้บ้าง
"เดี๋ยวผมเปิดทีวีให้ดูนะครับ"
"ค่ะ"
"แพรครับ"
"คะ?"
"คุณดูทีวีไปก่อนนะ ผมขอไปเคลียร์งานก่อน ตามสบายนะครับที่รัก"
"ค่ะ"
คนบ้า...ขยันทำให้ใจของเธอทำงานหนักจริงๆ เขาแสดงเป็นคู่รักได้สมบทบาทจริงๆ จนบางครั้งเธอถึงกับลืมตัวว่านี่มันคืองาน หลังจากชายหนุ่มขอตัวไปทำงาน หญิงสาวก็นั่งดูทีวี ยิ่งดูมันก็ยิ่งง่วง ดึงโทรศัพท์มือถือขึ้นมาสไลด์หน้าจอดูข่าวต่างๆ ก็ยังง่วงอยู่ดี จนแล้วจนรอดถึงจะพยายามฝืนแค่ไหนสุดท้ายเธอก็หลับอยู่ดี
- ผู้เขียน
