เมื่อต้องออกเดินทางจากหมู่บ้านหุ้นเตี๋ยนแล้ว ใช้เวลากว่าหกชั่วยามก็เดินทางมาถึงเมืองเซิ่นอันเป็นจุดหมายปลายทาง ซึ่งระหว่างทางนั้นอวี่ถงก็ได้แปลงกายเป็นบุรุษอีกครั้งเพื่อมิให้ผู้ใดเกิดความสงสัย แม้ว่าส้าวเฉียนจะไม่ถูกใจรูปลักษณ์เช่นนี้ แต่ก็มิอาจห้ามนางได้ จึงต้องเลยตามเลย
รถม้าจอดลงที่เรือนใหญ่รับรอง หากทว่าลงจากรถม้าแล้ว ภาพตรงหน้ากลับทำให้ทั้งคู่ถึงกับเบิกตากว้างอย่างตกใจ
“ท่านพ่อ!”
“คารวะนายท่าน”
ในขณะที่ส้าวเฉียนตกตะลึง อวี่ถงที่ได้สติก็รีบผละตัวออกห่างจากชายหนุ่มทันที จากนั้นทำความเคารพผู้อาวุโสกว่าอย่างนอบน้อม
ส้าวเป่ยหลงมองบุรุษร่างเล็กที่อยู่ด้านหลังของบุตรชายอย่างไม่พอใจเท่าใดนัก เป็นเพราะเชื่อในข่าวลือที่ว่าเจ้าเด็กคนนี้กำลังล่อลวงบุตรชายของตน จึงคิดว่าจะมีเล่ห์เหลี่ยมมากกว่านี้เสียอีก แต่ดูจากหน้าตาไร้พิษสงนั่นแล้ว ก็เกิดความสับสนขึ้น
“เจ้าไปเถลไถลที่ใดมาถึงได้ช้านัก ขนาด
