เสียงปิดประตูดังปัง หลังจากนั้นก็เงียบกริบ ชายหนุ่มหลับสนิท ตื่นขึ้นมาอีกทีเพราะเสียงโทรศัพท์ คิ้วเข้มขมวดมุ่น ควานหาหยิบขึ้นมากดรับ
“ครับ… ได้… ได้ครับ”
เป็นเลขาภาควิชา โทรมาตามให้เขาเข้าไปเซ็นเอกสารจบการศึกษาให้นัทธ์กมลนักศึกษาที่เพิ่งสอบจบไปเมื่อวานซืน
จบสักที ทีแบบนี้ล่ะรีบเชียวนะ แล้วมาโกรธเขาที่เซ็นไม่ให้ผ่านขยายเวลา ก็ถ้าเซ็นขยายเวลาการศึกษาแล้วเธอจะได้จบการศึกษาแบบวันนี้มั้ยล่ะ!
แต่ช่างเถอะ เขาไม่ถือสาอะไร แม้ป่านนี้เด็กคงจะเกลียดเขาไปแล้ว ขนาดจะเอามาให้เซ็นยังแค่วางไว้ ไม่อยู่เจอหน้ากันเลย
ร่างสูงขยับตัวลุกขึ้น คราบเลือดจางๆ สภาพผ้าปูที่นอนยับเยินบ่งบอกว่าเมื่อคืนเขากับแม่สาวที่เห็นหน้าก็ยังไม่ค่อยชัดไม่รู้จักแม้แต่ชื่อผ่านศึกกันมาหนักหนาขนาดไหน แล้วเธอล่ะ พอกวาดตามองไปรอบห้องเพื่อนร่วมเตียงเขาหายไปแล้ว
เดินไหวเหรอ…
ชายหนุ่มส่ายหน้า ส่งข้อความหาเพื่อนขอเลขบัญชีจะโอนเงินเพิ่มให้ตามที่คิดไว้ แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก คว้าผ้าขนหนูมาพันเอวได้ก็เดินเข้าไปอาบน้ำ อาจารย์หนุ่มกลับออกมาด้วยความรู้สึกสดชื่นขึ้นกว่าเดิมมาก ได้นอนเต็มอิ่ม อาการเมาก็สร่างไปมากแล้ว ถ้าได้กาแฟดำอีกสักแก้วก็คงจะดี ระหว่างแต่งตัวเขาโทรสั่งรูมเซอร์วิส แต่งตัวเสร็จเซ็ตอาหารเช้าก็มาส่งพอดี คุณหมอธีรกรหยิบแค่กาแฟดำขึ้นมาจิบ ก่อนต้องขมวดคิ้วกับไลน์ที่ตอบกลับมาของคนที่อ๊อฟเด็กมาให้
‘มึงจะบ้าเหรอ เมื่อคืนน้องเขารถชนก็เลยไม่ได้ไป’
‘อ่าว แล้วกูเอากับใคร’
‘นั่นสิ กูต้องถามมึง ไม่ใช่ให้มึงมาถามกู ตกลงเอามึงไปเอากับใคร’
‘ไม่รู้วะ’
เท่านั้นล่ะ เพื่อนจะส่งมาว่าอะไรต่อ เขาไม่ได้สนใจอีกต่อไปแล้ว
เวรแล้วไง!
ร่างสูงผุดลุกขึ้น แก้วกาแฟถูกวางบนโต๊ะด้วยแรงไม่เบาจนกระฉอกหก ร่างสูงตรงดิ่งไปที่เตียง ทั้งฝั่งเขา ฝั่งตรงข้าม แล้วเมื่อคืนเขา ‘เอา’ กับใคร แถมเป็นครั้งแรกของเธอด้วย มิน่า เช้ามาสาวเจ้าถึงกรี๊ดใส่เขา ที่ถีบนี่ก็คงระบายแค้นแล้วไม่ใช่แค่เผลอหรอกมั้ง แต่หนีไปทำไม ในเมื่อเธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น ไม่คิดจะด่าหรือให้เขารับผิดชอบอะไรที่เขาพรากพรมจรรไปบ้างเลยเหรอ
แถมยังรุนแรง ทนุถนอมซะที่ไหน
ทว่าหัวเตียงก็แล้ว โต๊ะเครื่องแป้ง ในห้องน้ำ ธีรกรหาหมด เขาไม่พบอะไรเลย
ชายหนุ่มกลับมานั่งคิดทบทวน เมื่อคืนมีอะไรผิดพลาดไปหรือเปล่า นอกจากรุนแรงไปบ้าง ก็ไม่น่าจะมี ถึงยกแรกเขาจะหน้ามืดตามัวไม่ใช้ถุงยาง แต่แน่ใจว่าถอนออกมาทัน เธอก็ไม่น่าจะท้อง
แต่ถ้าเกิดท้องขึ้นมา เรื่องแบบนี้มันการันตีได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ซะที่ไหน
กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ผสมความอ่อนหวานของกลิ่นน้ำหอม เมื่อผูกเรื่องราวรวมกันทั้งหมดตอนนี้ถ้าให้เดาเขาพอสรุปได้ว่าเธอน่าจะเมา เขาเองก็เมา เขาเปิดประตูไว้ เธอเข้าห้องผิด เรื่องมันก็เลยเตลิด แต่เป็นอย่างนี้ยิ่งต้องอยู่พูดกันให้รู้เรื่อง
ไม่ใช่หนีไป แล้วจะหนีเขาทำไม
คุณหมอหนุ่มครุ่นคิด ผู้หญิงตัวเล็ก ผมยาว ผิวขาว หวานมาก หวานไปทั้งเนื้อทั้งตัว แล้วอะไรอีก… เขาจำไม่ได้ แล้วตามจริงที่ควรจะเป็นเขาก็หาเหตุผลไม่เจอ
ทว่าไม่มีเวลาคิดอะไรอีกต่อไปแล้ว เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ร่างสูงลุกขึ้นยืน ที่โรงพยาบาลโทรตามเขาต้องรีบไป
แต่โดยไม่ตั้งใจในจังหวะหนึ่งที่มือหนาบังเอิญไปปัดผ่าน มีกระดาษยับยู่ยี่แผ่นหนึ่งหล่นออกมาจากในปลอกหมอน
ปลอกหมอน?
ธีรกรก้มลงไปหยิบมันขึ้นมา เขาเหมือนจะได้เบาะเส เป็นใบเซ็นจบการศึกษา ในนั้นมีชื่อเขา และแน่นอนมันต้องมีชื่อคนที่เป็นเจ้าของด้วย!!
แสดงว่าเธอ….
ยิ่งกว่าหลั่งนอกไม่ทัน ฉิบหายแล้วไอ้เทมส์!!