กรี๊ด!
เหมือนได้ยินเสียงกรีดร้อง แต่แค่แป๊บเดียวจริงๆ ตอนแรกเขาไม่แน่ใจว่าความจริงหรือว่าความฝัน คิ้วเข้มขมวดมุ่น ยิ่งแสงที่แยงเข้าตาเรียกใบหน้าคมขาวของคนที่นอนคว่ำหน้าให้หันหลบไปอีกทาง ทว่าขยับทีสะเทือนไปทั้งเตียงอย่างนี้ไม่ฝันแล้ว เขาเหมือนจะจำได้ว่า ‘เด็ก’ ที่เพื่อนหามาให้เมื่อคืนจับตรงไหนก็ตัวเล็กบอบบางน่าทนุถนอม แต่ทำไมตื่นมาทำไมแรงเยอะเป็นช้างสารขนาดนี้
แล้วนั่น
ผลั๊ก!!
แรงช้างเผื่อแผ่มาถึงสีข้างของเขา นี่ถีบเขาด้วยหรือเปล่า
นายแพทย์ธีรกร ภัควัฒน์ รับรู้ถึงเสียงวิ่งไปมากุกกักความชุลมุนที่ดังในห้อง คราวนี้เขาแน่ใจชัดว่าไม่ใช่ความฝัน โรงแรมที่เขาเลือกไม่มีประวัติ ไม่ใช่ผีสาวที่ไหนอำ แต่เป็น ‘สาว’ คนเดิมกับที่โดนเขาเปิดซิงค์ไปเมื่อคืนนั่นแหละ
‘ที่รัก’
หมับ!!
เมื่อคืนเขาเมามาก ขี้เกียจลุกไป เลยเปิดประตูทิ้งไว้ เธอมาถึงก็เรียกกันเสียงอ้อแอ้อ่อนหวาน แขนเรียวที่พาดลงบนอกด้วยแรงไม่เบานักทำให้จากที่หลับไปแล้วชายหนุ่มรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา รับรู้ถึงความหอมหวานผสมกลิ่นแอลกอฮอล์จากร่างบอบางที่ซุกไซร้เข้ามาราวกับจะหาความอบอุ่น ริมฝีปากเธอพึมพำอะไรสักอย่างที่ฟังไม่ได้ความอยู่ตรงซอกคอของเขา
แล้วก็หัวเราะ... มีความสุขอยู่ในโลกของตัวเอง เสียงหัวเราะของเธอท่ามกลางความมืดฟังดูไม่เสแสร้ง แต่ให้ความรู้สึกปลดปล่อยมีความสุขเป็นธรรมชาติพาให้เขาผ่อนคลายไปด้วย เออดี ผู้หญิงประหลาด ไปหามาจากไหน เพื่อนเขาช่างหาเด็กมาให้ได้แปลกดี
เพราะปกติชายหนุ่มงานค่อนยุ่งแทบกระดิกตัวไปไหนไม่ได้ ทั้งนักศึกษาคนไข้งานวิจัยอะไรไม่รู้ให้วุ่นวายไปหมด แล้วเขาก็นิยมคบผู้หญิงแบบเป็นตัวเป็นตนทีละคนไม่นิยมซื้อ เรื่องแบบนี้จึงมีบ้างนานๆ ครั้ง อย่างวันนี้ก็เพราะมีเพื่อนที่ไม่เจอกันมาหลายปีกลับจากอังกฤษ นัดรวมกลุ่มกันได้ก็เลยเอาสักหน่อย
‘เมาเหล้าแล้วต้องเมารักต่อ กูเตรียมของเด็ดไว้ให้มึงด้วยไอ้หมอ’
‘เอาให้มันเด็ดจริง’
เขายังปรามาสคนหามาประเคนอยู่เลยเมื่อตอนหัวค่ำ แล้วดูตอนนี้สิ
เพราะอย่างนั้น พอหน้าอกหน้าใจอวบอิ่มบดเบียดเข้ามา ชายหนุ่มก็จับร่างบางพลิกหงาย ใบหน้าคมซุกลงกับหน้าอกขาวผ่องทันทีอย่างไม่มีการเล้าโลมอะไรก่อน เขาไม่ชอบจูบ ไม่ชอบทำอะไรที่ลึกซึ้งเกินไปให้คนที่ไม่รัก ซื้อเธอมาแล้ว วันไนท์สแตนด์จบแล้วจบกัน หน้าไม่ต้องเห็นก็ได้เพราะพรุ่งนี้ต่อให้เธอเดินเข้ามาเป็นคนไข้เขาก็คงจำเธอไม่ได้ บางเรื่องมันเลยข้ามขั้นตอนไปเลยก็ได้ไม่จำเป็น
อาจดูดิบไปหน่อย แต่เธอก็น่าจะรับได้อยู่ ดูจากคนใต้ร่างเขาที่แม้ตอนแรกจะประท้วงแต่สุดท้ายก็ตอบรับตอบสนองเขาเป็นอย่างดี ลิ้นร้อนตีตราไปทุกส่วน ฤทธิ์น้ำเมาทำให้เลือดในกายชายหนุ่มที่ร้อนอยู่แล้วยิ่งพลุ่งพล่าน เขาชอบความออแกนิก ไม่ผ่านมีดหมอแต่ขย้ำได้เต็มไม้เต็มมือ ธีรกรขยับตัวลุกขึ้น รั้งร่างบางมาไว้ในอ้อมแขน แล้วหลังจากนั้นจุดกึ่งกลางตัวเธอก็อยู่กลางระหว่างขาของเขา ร่างเล็กกระถดถอย แต่ถอยตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว
อั๊ก!
นอกจากไม่ชอบจูบ เขายังเน้นแทงทีเดียวจบ
แต่…
“ฮึก เจ็บ!”
ครั้งแรกเหรอ…
พอรู้ว่าเป็นครั้งแรกของเธอ เขาเลยจูบ
“ไม่เคยทำไมไม่บอกก่อน”
ส่วนกลางลำตัวยังสอดประสาน เป็นครั้งแรกที่ร่างสูงขยับขึ้นมาโน้มหน้าลงไปถาม เขาเห็นหน้าเธอไม่ชัดแต่รู้ว่าคงเจ็บไม่น้อยเพราะอากัปกิริยาใบหน้าหวานบิดเบ้ น้ำตาไหลออกมาจากหางตาหลายหยด
“ไหวมั้ย”
เสียบซะมิด แล้วยังมีหน้าไปถาม แต่ให้เกิดมีจิตสำนึกแล้วหยุดตอนเพิ่งจะกิน เขายังไม่อิ่ม บอกเลยว่าไม่ฆ่าเขาให้ตายซะเถอะ!!
ใครจะคิดว่าผู้หญิงคนนี้เพิ่งรับงานเป็นครั้งแรก อาการเกร็งสะท้านไปทั้งตัวของคนใต้ร่าง คุณหมอหนุ่มหยุดรอครู่ใหญ่ ก่อนค่อยๆ ขยับ
แต่แม่งเอ้ย แน่นชิบ ตอดรัดเขาไม่หยุดเลย
ยกแรก เราเข้ากันได้ดีมาก จนเขาหน้ามืดตามัว เมามากด้วย มารู้ตัวอีกทีก็เกือบชักออกมาหลั่งนอกแทบไม่ทัน ยกที่สองนั่นล่ะได้ปลดปล่อยออกไปบ้างถึงพอมีสติขึ้นมาบ้าง ถุงยางบนหัวเตียงถูกหยิบขึ้นมาใช้ คุณหมอจูบ เล้าโลม ก่อนจะค่อยๆ แทงเข็มเข้าไป
คราวนี้จากเจ็บคนตัวเล็กเปลี่ยนเป็นครางเสียงหวาน
‘ไม่ไหวแล้วค่ะ’
แค่สองยกถึงกับต้องร้องขอชีวิต ริมฝีปากได้รูปกรอบด้วยไรเคราเขียวจางกระตุกยิ้มเหมือนจะ…เอ็นดู หลังจากได้ดูเอ็นเธอไปถึงไหนต่อไหน เขายังมีแรง ถ้าได้อีกรอบสองรอบก็คงดี แต่ไม่ชอบบังคับฝืนใจใคร
เอาเถอะ พรุ่งนี้เขามีงานด้วย พักเอาแรงหน่อยก็ดีเหมือนกัน
และไม่รู้เพราะอยากไถ่โทษที่รุนแรงกับเธอมากไปหน่อย หรืออะไรกันแน่ วงแขนกว้างรั้งคนหมดเรี่ยวหมดแรงเข้ามาในอ้อมกอด ใบหน้าหวานซบลงกับอกกว้าง ท่ามกลางความมืด เธอก็ยังคงพึมพำเจ็บๆ จุกๆ จนเขาอดกลั้วหัวเราะไม่ได้ สงสัยละเมอเก่ง
อยากเปิดไฟมาดูหน้าให้ชัดๆ เหมือนกันว่าละเมอเก่งขนาดนี้ หวานไปทุกส่วนจนเขาอยากกินแล้วกินอีกหน้าตาจะจิ้มลิ้มแบบน่ารักหน้ามองหรือสวยสะกดแบบใครมองก็รู้ว่าสวยแบบไหนกันแน่ แต่ขี้เกียจ ไว้พรุ่งนี้เช้าก็ยังทัน
ตีอะไรไม่รู้ รู้แต่ไม่นานเขาก็หลับตามเธอไป เพื่อพบว่าคนกลางคืนละเมอเก่ง แต่เช้าขึ้นมาบังอาจมาถีบเขา! จะบังเอิญหรือตั้งใจไม่รู้ล่ะ หลังจากเสียงกุกกัก ตอนลืมตาขึ้นมาควานหานาฬิกาเขาเห็นผมยาวๆ ตัวขาวๆ ห่อผ้าห่มเป็นดักแด้วิ่งผ่านตา พออยู่ในแสงสว่างทรงแบบนี้มันคุ้นตาแบบแปลกๆ แต่เปลือกตาก็หนักเกินกว่าจะลืมตาตื่น สมองก็ด้วย ความจริงก่อนหน้านี้เขาทั้งทำงานทั้งอยู่เวรแทบไม่ได้นอนเลย พอมีเวลาก็ขอนอนตุนอีกสักพัก ปล่อยให้เธอทำธุระส่วนตัวไป เดี๋ยวตื่นแล้วถ้าเธอยังอยู่ เขาอาจโอนค่าเหนื่อยนอกจากที่เพื่อนเขาให้เธออีกสักก้อน หรือถ้าเธอไม่อยู่ คนที่ติดต่อมาให้ก็คงมีคอนเทกอยู่แล้ว โอนตามไปให้ทีหลังตอนนั้นก็ยังทัน
เสียงปิดประตูดังปัง หลังจากนั้นก็เงียบกริบ ชายหนุ่มหลับสนิท ตื่นขึ้นมาอีกทีเพราะเสียงโทรศัพท์ คิ้วเข้มขมวดมุ่น ควานหาหยิบขึ้นมากดรับ