ตายแล้วงั้นหรือ...
ฉิงหนิงอวี่ไม่อยากเชื่อจึงเดินเข้าไปดูให้เห็นชัดๆ ย่อตัวลงก่อนยื่นมือเข้าไปใกล้ร่างที่ไร้ลมหายใจ
“อย่าจับ!”
ฉิงหนิงอวี่ถูกชายที่เจอเมื่อครู่ดึงตัวให้ลุกขึ้น พร้อมยกแขนเสื้อปิดตานางไว้ “สภาพศพไม่น่าดู เดี๋ยวจะติดตาเอาได้”
เจียอีเห็นท่าไม่ดี รีบเข้ามาพยุงฉิงหนิงอวี่ที่หน้าซีดแข็งขาอ่อนแรงเหมือนจะเป็นลม “คุณหนูไหวหรือไม่ พวกเราเข้าไปพักด้านในกันก่อนเถิด
“ใครทำ... ใครมันโหดเหี้ยมทำร้ายคนของข้า”
“โธ่ คุณหนู”
เรียกว่าเพิ่งเริ่มต้นดีได้ไม่นานแต่พริบตากลับกลายเป็นแบบนี้เสียได้ ราวกับความหวังทั้งหมดพังทลายไม่เหลือชิ้นดี เสียทั้งทรัพย์สิน เสียทั้งชีวิตคน
“น่าจะเป็นการฆ่าเพื่อปล้นชิงทรัพย์ พบเห็นได้บ่อยในย่านนี้” ชายคนหนึ่งที่กำลังตรวจดูศพอยู่พูดขึ้น ขณะค่อยๆ หันมองมาทางฉิงหนิงอวี่ และได้เห็น... “เจียอี”
ฉิงหนิงอวี่ชำเลืองมองเจียอีก็เห็นนางทำหน้าประหลาดใจ “ทะ...ท่านจิวหู”
