CHAPTER 08

1624 คำ

CHAPTER 08 ตูนจะกลายร่างบดขยี้เป็นแม่เสือสาวเอง... ไม่เชื่อก็ลองดู “อย่า... อือ” คำคัดค้านวินาทีที่เหลือผมไม่ต้องการฟังมันอีกต่อไปจึงใช้ริมฝีปากเข้าประกบทับทาบกับริมฝีปากอันหอมหวานของตูน ละเลงเร่งขยับบดขยี้มันเล็กน้อยไม่รุนแรงแต่ก็ไม่เบาส่วนมือไล้ลูบเข้าไปสัมผัสเอวเล็กขอดจรดสะโพกอันสมส่วน หยุดไว้ตรงนั้น... ทั้งสองมือ ผิวที่เรียบเนียนบ่งบอกเสมอว่าว่าเธอดูแลถนอมร่างกายนี้เป็นอย่างดีที่สุดทั้งความนุ่มนิ่มทุกครั้งที่สัมผัสเยือนด้วยการลูบไล้ บีบเค้นหรือทำอะไรมากกว่านั้นก็สามารถดึงดูดผมแบบง่ายๆ เมียคนนี้ จะทำกี่ครั้งเธอก็เป็นคนเดียวที่ผม... ชอบและก็รักมาก เนิ่นนานพอริมฝีปากเล็กเปิดรับออก ผมก็จัดการเบี่ยงใบหน้าปรับจัดทิศทางองศาอีกนิดทุกอย่างก็สมบูรณ์ราวกับเราทั้งสองเกิดมาเพื่อกันและกัน ตูนเกิดมาเพื่อผม...คนเดียว และทุกอย่างบนตัวเธอเป็นของผม คราวนี้ไม่ว่าผมจะซอกชอนลิ้นตวัดตักตวงน้ำหวานไปทางทิศทางไหน หยอกล้อกับปลายลิ้นนุ่มๆ ของเธอก็สามารถรับรู้รสความหวานฉ่ำออกมาราวกับน้ำผึ้งยิ่งผสมกับกลิ่นครีมอาบน้ำอันแสนหอมบนตัวนุ่มนิ่มขาวเนียนความต้องการยิ่งเกิดการปะทุมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว กลั้นแทบไม่ไหวแล้ว “พี่... ต้องการ” พอละริมฝีปากออกจากริมฝีปากตูน ผมก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ความรู้สึกทุกอย่างในนาทีนี้มันได้เตลิดออกไปไกลแสนไกลแล้วพอเอ่ยปากขอใบหน้าสวยก็ผุดยิ้มร้ายตรงมุมปากนิดๆ โคตรเซ็กซี่... เย้ายวนชิบหาย ไม่รู้ว่าเป็นผมเองหรือเปล่าที่ตกอยู่ในอำนาจร่างกายของเมีย เมื่อนาทีก่อนหน้าผมอาจเป็นเสือแต่ตอนนี้ไม่ใช่ สับเปลี่ยนกันไปอย่างสิ้นเชิงแล้ว ผมกลายเป็นแค่เพียงลูกแมวเท่านั้น “แต่นี่มันในห้องน้ำนะคะ” บ้าเอ้ย! ประโยคกับคำพูดช่างสวนทางกันฉิบหาย เมื่อร่างกายสวยของตูนขยับเข้ามาแบบจงใจสุดๆ เธอตั้งใจเขย่งเท้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความสูงให้ระดับสูสีกับผมแต่มันก็ยังเท่าระดับปลายคาง การแอ่นอกนุ่มใหญ่เบียดกับหน้าอกผมวนเวียนไปมาแบบยั่วยวนอีกทั้งยังมีมือเล็กเรียวขาวลูบไล้ไปทั่วสุดท้ายหยุดคล้องคอผมเอาไว้ทั้งสองมือ เล่นแบบนี้เลยเหรอตูนเหรอ แม่ง... “อื้ม...” กระทั่งหายหายใจร้อนๆ ปัดเป่าลงไล้เรียงข้างใบหูมาทีละนิดๆ วนเวียนเรียบเคียงตามสันกรามลงมาแบบแผ่วเบา ตูนเธอต้องการยั่วอารมณ์และกระตุ้นอารมณ์ของผมให้เกิดภายในเวลาเดียวกัน บอกได้เลยว่าเธอทำสำเร็จ ตอนนี้ภายในร่างกายของผมมันปั่นป่วนไปหมดเสมือนพายุร้ายกำลังก่อตัวขึ้นเพิ่มระดับความรุนแรงเรื่อยๆ ไร้การหยุดยั้งได้ ด้วยความอยากรุนแรงอยากปลดปล่อยใจแทบขาดแต่ก็ทำได้เพียงยืนนิ่งบีบแก้มก้นอันงามงอนของเธอเท่านั้น เย็นไว้ไอ้ตาม ยังไงมึงต้องเย็นไว้... กระทั่งปลายลิ้นเล็กเผยออกมาไล่เลียเคลื่อนที่ไปทีละนิดๆ กับริมฝีปากของผมเนิ่นนานจนถึงซอกลำคอริมฝีปากร้อนก็จัดการประทับจูบพรมซุกไซ้เลียถึงไหปลาร้าลงมันเรื่อยๆ กระทั่ง... ตูนอ้าปากงับหัวนมผม... ปลายลิ้นเล็กร้อนๆ เลียไปรอบๆ หัวนมจากนั้นไม่นานปลายลิ้นก็หยุดก่อนจะกระดกหยอกล้อเล่นเพิ่มความถี่เรื่อยๆ ไม่ไหวแล้ว... คราวนี้มันเกินความอดทนแล้วจริงๆ ผมตวัดอุ้มร่างเล็กขึ้นมาเบี่ยงเบนเปลี่ยนทิศทางไปยังหน้าเคาน์เตอร์หน้ากระจกวางร่างกายสวยลงก่อนจัดการแยกเรียวขาขาวออกแทรกร่างกายตัวเองเข้าไปแทน ทันทีที่ได้ท่านี้ตูนก็ใช้เรียวขาเกาะเกี่ยวรั้งเอวผมไว้จากนั้นก็โน้มตัวลงมาใกล้ๆ บดระดมจูบแบบมัวไปหมดทั้งหน้าผาก แก้ม จมูกและก็ปลายคางสุดท้ายก็หยุดตรงริมฝีปากจูบแบบดูดดื่มแลกลิ้นกันไปมา สุดๆ... “อ๊ะ...” ร่างกายเล็กอ่อนละทวยลงในอ้อมแขนของผมที่รั้งด้านหลังเธอไว้ให้โน้มมาเหมือนตอนแรก จากริมฝีปากไล่ลงมาตรงทรวงอกจรดสะดือบุ๋ม คราวนี้ดูเหมือนว่าร่างกายของตูนจะหมดแรงเอาเสียดื้อๆ สุดท้ายผมจึงรีบอุ้มร่างเล็กขึ้นมาตรงไปยังอ่างน้ำ จัดการกับกางเกงตัวเองก่อนค่อยตามลงไปคร่อมทับทาบร่างสวยของเมีย ร่างกายเพรียวเห็นสัดส่วนชัดเจนถึงจะอยู่ใต้ผิวน้ำใสในอ่างก็ไม่สามารถปิดบังความสวยงามเหล่านั้นเอาไว้หมด โคตรสวย “อ๊ะ!” เสียงก็หวาน... เสียงร้องเล็กเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากอันจิ้มลิ้มน่าจูบ เมื่อมือผมเข้าไปบีบเค้นทรวงอกโตสวยที่มีลักษณะเต่งตึงคัดผิดปกติจากเดิมนิดหน่อย จากที่มันมีอยู่แล้วกับมีเพิ่ม “เมนส์กำลังจะมาใช่มั้ย?” เหมาะมาก... และคนอย่างผมก็ชอบมากเช่นกัน... เพราะมันบีบเค้นได้แบบเกินไม้เกินมือมากที่สุด มือใหญ่ของตัวเองที่กอบกำทรวงอกนั้นไม่พอยังมีส่วนล้นทะลักออกมาอีกด้วยซ้ำ “ใช่... พี่ตาม ตูน...” “ไม่แล้ว หยุดไม่ได้แล้วครับ” ผมมองคนตรงหน้ารั้งร่างกายของเธอให้นั่งพิงกับอ่างอาบน้ำส่วนบนที่โผล่พ้นมาหลอกล่อสายตามากทั้งที่มันถูกมือผมกุมไว้แต่ก็ยังสะดุดสายตาอยู่ดี เย้ายวนเสียจริงโว้ย การก้มลงไปใช้ริมฝีปากครอบครองยอดสีชมพูเด่นดูดเม้นจากเดิมทีที่แผ่วเบาเริ่มเข้าสู่ความรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ ยิ่งเมื่อมีมือเล็กไต่ลูบต้นแขนขึ้นไปจรดศีรษะทั้งยีทั้งลูบวนเวียนเพื่อผ่อนคลายความรู้สึกเสียวซ่าน เรื่องอะไรที่ผมจะยังอัดอั้นไว้ “อืม.... พี่ตามเบา...” เจ็บเหรอ? ผมไม่ได้ทำแรงนะหรือว่าแรงไป “พี่ทำแรงไปเหรอ?” “อือ ตูนเจ็บตอนพี่บีบ อ๊ะ!” เสียงครวญครางแบบแผ่วเบาเกิดขึ้นพร้อมกับก่อนหน้าที่เธอบอกว่าเจ็บผมจึงลดระดับความแรงลดเล็กน้อย ไม่ได้หยุดนะ “งั้นก็แบบนี้” “อื้ม...” คราวนี้ยิ่งตูนแอ่นอกเชิญชวนผมมากเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกพอใจมากเป็นพิเศษ การขย้ำทรวงอกใหญ่ก็เกิดขึ้นอย่างไม่หยุดยั้งหลังจากพอใจแล้วผมก็เข้าใกล้ประชิดตัวร่างกายเล็ก ครอบครองริมฝีปากอันจิ้มลิ้มของเธออีกครั้งส่วนมือก็ยังบีบเค้นทรวงอกไปมา เนิ่นนานมากจนรู้ว่าร่างกายของตูนอยู่ในระดับพร้อมแล้ว พร้อมมากด้วย... ผมยกตัวตูนขึ้นโดยที่มีร่างกายตัวเองคั้นกลางระหว่างขาเรียวยาวจากนั้นก็สอดใส่น้องชายเข้าไปในร่ายกายของเธอ “อือ... อ๊ะ” เสียงร้องของตูนดังขึ้นมาก ครวญครางมากกว่าเดิมเป็นเท่าตัวจึงอดไม่ได้ที่จะยื่นมือเข้าไปลูบศีรษะเธอเบาๆ ราวกับปลอบโยน “แป๊บเดียวนะครับ อดทนนะ” ความคับแคบก็ยังเกิดขึ้นอยู่ ดีที่ผมใส่ไปครั้งเดียวแบบมิดสุดไม่รีรออะไรส่วนตูนนั้นก็เอามือเข้าคล้องลำคอผมแน่นอีกทั้งยังหายใจแรงสั่นแบบสม่ำเสมอใกล้ๆ ใบหู ไม่วายพลางจิกเล็บระบายความรู้สึกลงแผ่นหลังของผมไปตามระเบียบเหมือนอย่างที่เคยทำ “ขะ ขยับพี่ตาม ไม่ไหวแล้ว...” “ครับ” การขยับเกิดขึ้นไปตามระดับ แน่นอนว่าพอตูนขยับตัวออกมือของผมที่ตอนนี้อยู่ตรงสะโพกสวยก็สามารถดันสะโพกเธอเข้ามาใหม่ได้แทบนับครั้งไม่ถ้วน เสียงกระทบกันของเนื้อเกิดขึ้นเป็นจังหวะ ผมตั้งใจส่งเข้าไปด้านในตัวของตูนแบบเน้นๆ อัพเวลความถี่ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผิวน้ำที่อยู่ในอ่างก็เกิดเป็นระลอกคลื่นเล็กๆ คลื่นน้อยบ้างก็ล้นทะลักออกไปจากขอบอ่างก็มีพร้อมกับเสียงครวญครางไม่ได้ศัพท์ที่ต่างสลับสับเปลี่ยนกันเกิดขึ้น “อ่าส์...” จนทุกอย่างมันดำเนินการมาจนสุดทางร่างกายเล็กที่โอบกอดผมอยู่นั้นเกิดการสั่นไหวเล็กน้อยและเธอก็เปล่งเสียงหวานๆ ออกมาตามเสียงของผมแบบติดๆ “อ่า...” เส้นผมเปียกไหลลงมาปิดบังใบหน้าสวยที่มีสีแดงกร่ำอยู่แล้วผมจึงยื่นมือไปเกลี่ยให้มันพ้นทางกรอบหน้าสวยทั้งผมและก็ตูนสบสายตากันนิ่ง อยู่ท่านั้นแต่หยุดการเคลื่อนไหวทั้งที่ยังเชื่อมติดกัน “มองทำไมค่ะ พี่ตามมีอะไรหรือเปล่า?” “ดีกันนะครับ” เพราะความรู้สึกผมต้องการแบบนั้นจริงๆ ไม่อยากให้มันค้างคายืดยาวอีกแล้วมันนานเกินไปแล้ว “ไม่ทะเลาะกันแล้วได้มั้ย?” “ใครกันแน่ที่เป็นแบบนั้นกันคะ” “ครับพี่ผิดโอเคมั้ย หายโกรธแล้วไปเที่ยวกัน” มุมมองความรักของผมจะเป็นแบบนี้เสมอ ผมยอมรับผิดเพราะรู้ว่าชีวิตรักไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนทะเลาะกันแทบตายขนาดไหนต้องมีอีกคนยอมเสมอ ก่อนหน้าผมถอยเพื่อให้ตูนอารมณ์ดีขึ้นแล้วค่อยมาพูดกันทว่าเวลาผมกับเธอไม่ได้มีเวลาตรงกันขนาดนั้น ทำให้มันยืดยื้อนาน ครั้งนี้ได้เวลาจบปัญหาแบบนี้สักที “...” “พี่พูดจริงครับ” “ก็ได้ค่ะ จะไปกระบี่ก็ได้”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more