ครั้งแรกNC
1040 คำ
กลางดึก
เสียงกุกกักดังอยู่ข้างนอก ฉันพยายามฟังให้ชัดๆ นี่มันเสียงคนเดินนี่ หรือว่าจะเป็นขโมย ฉันหยิบไม้เบสบอลมาเป็นอาวุธป้องกันตัวตอนนี้เสียงมันกำลังหยุดอยู่หน้าห้องของคุณปีเตอร์ไม่ได้การ ฉันค่อยๆเปิดประตูออกไปพร้อมกับรัวไม้เบสบอลใส่ชายชุดดำตรงหน้า
โอ้ยยย รินผมเจ็บ!!!
ริน: คุณปีเตอร์
ปีเตอร์: ผมเอง โทรหาทำไมไม่รับ
ริน: คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่โทรบอกฉันจะได้ให้คนขับรถไปรับ
ปีเตอร์: ผมกลับมาได้2-3วันแล้ว
ริน: คุณมาคนเดียวเหรอคะ//ฉันมองไปด้านนอกก็ไม่เห็นมีใครตามมาด้วย
ปีเตอร์: แล้วคุณจะให้ผมมากับใครล่ะ
ริน: ก็.....
ปีเตอร์: หยิบเหล้าในตู้มาให้ผมหน่อย แก้วด้วยนะ
ริน: คุณจะดื่มเหล้าเหรอคะ//แค่นี้ก็เหมือนคนเมาแล้วนะ
ปีเตอร์: อืม...
ริน: ได้ค่ะ เดี๋ยวรินไปหยิบให้
ปีเตอร์: คุณดื่มเป็นไหม
ริน: รินดื่มไม่เป็นคะ ไม่เคยดื่มเลย
ปีเตอร์: ดื่มเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ
ริน: อย่าดีกว่าคะ
ปีเตอร์: นะดื่มกับผมฉลองความโสดกับผมหน่อย
ริน: โสด?
ปีเตอร์: เอ้าชน!!
ริน::นี่คุณเมามาแล้วนี่ คุณปีเตอร์!! ปล่อยรินก่อน......รินไม่ดื่มค่ะ
ปีเตอร์: เรียกพี่เตอร์ได้ไหมครับ
ริน: คุณเมามากแล้วรินว่าคุณอย่าดื่มเลยไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวรินพาไปนอน
ปีเตอร์:ริน...ริษา....เค้า....
ริน: ถ้าคุณพูดแล้วสบายใจคุณก็ระบายออกมาเถอะ รินพร้อมฟังค่ะ
ปีเตอร์: ผม.....
ในแววตาของผมตอนนี้เห็นผู้หญิงที่แสนดีคนนึง เธอสวยในแบบของเธอ จะผิดไหมถ้าผมจะเปิดใจรับเธอเข้ามา แล้วเธอจะยอมหรือป่าว ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังดูเธอนิ่งๆไปเลย ตกใจใช่ไหมที่คนอย่างผมโดนทิ้งเหมือนหมากลับมาแบบนี้
ริน: คุณหิวไหมรินทำแกงจืดไว้
ปีเตอร์: คุณอยู่กับผมก่อนได้ไหม
ฉันหันไปมองหน้าเจ้านายแววตาดูเศร้าหมอง ทำไมนะคุณริษาถึงทิ้งคุณไปคุณเป็นคนที่พร้อมทุกอย่างเลยนะ
ปีเตอร์: ริน....
ผมค่อยๆ ยืนหน้าเข้าไปหอมแก้มของริน เธอสะดุ้งแล้วดันตัวผมออก ผมทำให้เธอตกใจขนาดนี้เลยเหรอ
ริน: อย่านะคะคุณปีเตอร์
ปีเตอร์: ผมรู้สึกดีที่ได้อยู่กับคุณนะริน
ร่างบางๆ ถูกคว้าเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม จากการต่อต้านเลยกลายเป็นปล่อยตัวปล่อยใจให้กับผู้ชายตรงหน้า มือหนาๆ ค่อยๆ ลูบไล้ตามตัว ชุดนอนของฉันค่อยๆ หลุดออก
ปีเตอร์::คุณสวยมากๆเลยริน....
ริน: ริน...อื้ม....
คนตรงหน้าเข้ามาประกบจูบอีกครั้ง พร้อมกับเสื้อผ้าที่หลุดออกไปกองไว้ที่พื้น ท่อนเอ็นขนาดใหญ่กำลังชี้หน้าฉันอยู่ นี่เป็นครั้งแรกของฉัน ไม่สิต้องมีสติต้องเตือนสติ อ๊า...
ริน: โอ๊ยย....รินเจ็บ!!
ปีเตอร์:ผมจะทำให้เบาที่สุดครับ
ไม่หน้าเชื่อว่ารินยังไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน ผมรู้สึกภูมิใจที่เป็นครั้งแรกของเธอ โคตรแน่นเข้าไม่ได้เลย ผมต้องก้มลงไปใช้ลิ้นเพื่อกระตุ้นน้ำหวานให้ออกมาให้มากที่สุด
ริน::อ่าาา คุณปีเตอร์รินเจ็บ!!
ปีเตอร์: อ่า.....ทนอีกนิดนะครับ
ผมค่อยๆ ดันเข้าไปจนครึ่งลำ ร่างบางนอนบิดไปบิดมาเมื่อเข้าจนมิดแล้วผมก็ดันเข้าออกช้าๆ ให้ร่างกายของเธอทำความคุ้นเคยกับท่อนเอ็นของผม เสียงลมหายใจหอบกระหายดังขึ้นเป็นระยะ
ริน: เสียวจังเลยค่ะ....อื้อ....
ปีเตอร์: ผมจะทำให้คุณเสียวกว่านี้อีกครับ
ผมดึงอ่อนเอ็นออกแล้วก้มลงไปชิมน้ำหยาดทิพย์ของริน มันช่างหวานเหมือนเกษรดอกไม้จริงๆแม้จะมีกลิ่นคาวเลือดแต่มันเป็นเลือดบริสุทธิ์ที่กระตุ้นความต้องการของผมจนไม่อาจหยุดได้
ริน: คุณปีเตอร์....อย่าค่ะรินเสียว....
อย่าๆๆ แต่มือกลับกดหัวอีกฝ่ายลงไป นาทีนี้ฉันหน้ามืดแอ่นเอวรับกับใบหน้าของเจ้านายอย่าไม่อาย คุณปีเตอร์รีบจับท่อนเอ็นเสียบใส่แล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ฉันนอนรับแรงกระแทกจนร่างกายกระตุก ไม่นานคุณปีเตอร์ก็ร้องครางออกมาอย่างกระเส่า จนฉันต้องลืมตามามอง....
ปีเตอร์: อ่า...อ่า......ซี๊ดดด รินครับ //ผมล้มตัวลงนอนทับตัวริน กลิ่นกายหอมอ่อนๆ น่าหลงไหล รู้ตัวอีกทีก็เผลอปล่อยในไปเสียแล้ว ร่องรักของเธอมันตอดรัดผมจนทนไม่ไหว เราสองคนเผลอหลับไปรู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว
แสงแดดส่องเข้ามาจากกระจก ทำให้ฉันแสบตา เมื่อลืมตามองก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ฉันค่อยๆ หยิบมือหนาๆที่กอดรัดฉันไว้ออก แต่อีกฝ่ายกลับดึงฉันเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิม
ริน: คุณ....ปล่อยรินก่อน....
ปีเตอร์: ผมบอกคุณแล้วไงอยู่กับผมก่อน
พูดจบปีเตอร์ก็จุ๊บแก้มของรินทันที ทำเอาสาวน้อยถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอาย....
ริน: รินปวดฉี่ค่ะ คุณปีเตอร์...
ปีเตอร์: ผมยังอยากกอดคุณอยู่เลย
ริน: ปล่อยก่อนนน อื้ออออ
ปีเตอร์: ริน....
ริน: คะ
ปีเตอร์: ที่ผมบอกคุณว่าผมรู้สึกดีกับคุณ....ผมพูดจริงๆ นะ
ริน: แต่ริน....
ปีเตอร์: คุณเปิดใจให้ผมเข้าไปได้ไหม....
ริน: ถ้าคุณไม่ปล่อยรินตอนนี้รินจะฉี่แตกแล้วก็จะเปียกตัวคุณนะคะฮ่าๆๆ
ผมต้องรีบปล่อยตัวเธอให้ออกไปจากอ้อมกอด ฮ่าๆๆ อยู่กับคุณมีแต่เสียงหัวเราะจริงๆ
ปีเตอร์: ได้ไหมริน //ผมตะโกนถามเธออีกครั้ง
ริน: ค้าาาาา //ฉันตะโกนตอบ
ทั้งสองต่างอมยิ้มอยู่คนเดียว ต่างฝ่ายนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วเขินอาย ปีเตอร์หยิบหมอนมากอดแล้วบิดไปบิดมา ส่วนรินกอดตัวเองอยู่ในห้องน้ำ เธอสำรวจร่างกายถึงแม้ชายหนุ่มจะรุนแรงแต่ก็ไม่ทิ้งร่อยรอยเขียวช้ำไว้เลยแม้แต่นิดเดียว
- ผู้เขียน
