หลังจากทานมื้อเช้าเสร็จเจ้านายสุดที่รักของฉันก็ต้องลงไปเอาเอกสารด้านล่าง ฉันจึงหยิบผ้ามาเช็ดทำความสะอาดอยู่หน้าประตู แต่เอ๊ะประตูมันเปิดไม่ได้อ่ะ
ริน: อ่าวต้องใส่รหัสเหรอเนี้ย ลึกลับซับซ้อนจริงๆ เลย
"ทำอะไรน่ะริน"
ริน: ถูห้องคร้าาาา
ปีเตอร์: ไหนไม้ถู
ริน: อ่อ....รินกำลังไปหยิบค่ะ แฮร่
ปีเตอร์: อะไรที่พี่สั่งห้ามก็คือห้ามยุ่ง!!
ริน: รินขอโทษค่ะ
ปีเตอร์: วันนี้พี่จะไปหาลูกค้ารินเตรียมเอกสารสินค้าให้พี่ด้วยนะ ส่วนรินไม่ต้องไปพี่จะพาลูกค้าไปเลี้ยงอาจจะกลับดึกหน่อยถ้าง่วงก็นอนก่อนได้เลย
ริน: ค่ะ
หลังจากเจ้านายสุดที่รักออกไปฉันก็ยังนั่งจ้องห้องของเขาอยู่ มันมีอะไรนะถึงห้ามคนอื่นเข้าไป
ริน: เอาวะ!! ยังไงฉันก็ต้องเปิดให้ได้
ฉันลุกไปยืนหน้าประตูก่อนไล่เรียงความจำวันเดือนปีเกิด เลขเบอร์ เลขห้อง ไม่ผ่านสักเลข อืม.......จนปัญญาแล้วนะหรือว่า…
กริ๊งงงงง
โถ่เอ้ย!!! ไม่ได้เปิดอีกใครโทรมาตอนน
