“หนึ่งอาทิตย์แล้วนะ..”
คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันด้วยความฉงน ใบบัวนั้นเป็นคนที่รอบคอบเสมอ เธอมักจะจดวันที่ระดูมาเอาไว้เพื่อเตรียมตัวรับมือ และปกติมันก็ไม่เคยผิดพลาดหรือคลาดเคลื่อนเลย ยกเว้นเดือนนี้
ระดูของเธอไม่มาได้เจ็ดวันแล้ว
รวมถึงเมื่อเช้าตรู่ใบบัวมีอาการแปลกประหลาด เธออาเจียนและเวียนหัวระหว่างกำลังทำกับข้าวจนต้องนั่งพักหลายนาทีกว่าจะดีขึ้น
ใบบัวพอจะมีความรู้เรื่องแพทย์อยู่บ้างจากการเรียนกับลุงหมอข้างบ้าน ดังนั้นเธอจึงค่อนข้างเป็นกังวลกับอาการของตนเอง ครั้นจะให้แม่อ่อนมาตรวจดูก็อาจจะช่วยอะไรได้ไม่มาก หากปัญหามันเกิดจากภายในอย่างไรก็ต้องไปโรงพยาบาลให้หมอปัจจุบันรักษา
“อยากเข้าเมืองหรือ”
“จ้ะ ใบบัวมีของที่ต้องการซื้อ”
ราชันนิ่งคิดสักพักก็พยักหน้าตกลง ในตอนนั้นเองที่มะลิผ่านมาได้ยินเข้าพอดี เธอเอ่ยขอเข้าไปในเมืองด้วยอีกคน
ราชันไม่ได้ใช้ม้าเหมือนครั้งก่อน เขาใช้รถยนต์ที่ซื้อไว้ขับพาสอง
