เวลาต่อมา..
14.00 น
แกร็กๆ แกร็กๆ
“อึก..” หญิงสาวประคองตัวเอง เดินมาหยุดตรงประตู เธอกลั้นใจพยายามเปิดลูกบิด แต่มันก็ช่างเหนื่อยเปล่า.. เพราะมันถูกล็อคจากทางด้านนอก
“จะล็อคทำบ้าอะไร?” ฟินเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย ร่างบางพยุงตัวเองเดินไปนั่งที่ปลายเตียงตามเดิม
เพราะนี่..มันมันเกินเวลากินข้าวเที่ยงของเธอแล้วน่ะสิ.. ปกติโชนจะจัดการทุกอย่าง ชายหนุ่มจะเข้ามาหาเธอตอนเที่ยงทุกวัน แต่วันนี้กับเงียบและว่างเปล่า..
เธอนั่งใช้ความคิดอยู่พัก สายตาเหม่อมองออกไปด้านนอก ก่อนประคองตัวเองขึ้นเดินอีกครั้ง มุ่งไปที่ริมระเบียงห้อง..
ฟินยืนมองวิวด้านนอก สายตามองไปรอบๆ ก็พบแสงแดดที่สาดส่องในยามบ่ายกำลังจะหมดไป..แปรเปลี่ยนเป็นก้อนเมฆที่ครึมแทน
นกน้อยต่างกำลังโบยบินกลับเข้ารังของมัน..
“อยากโบยบินเหมือนพวกแกบ้างจัง..” ฟินยกยิ้มเอ่ยออกไปอย่างเหม่อลอย น้ำตาใสไหลรินออกมาจากหางตาอย่างไม่รู้ตัว ก่อนร่างบางรู้สึกตัวเม
