หลายวันผ่านไป..
06.00 น.
ชายหนุ่มเดินออกจากห้องแต่งเพื่อเตรียมออกไปทำงาน เขาเดินมาหยุดอยู่ข้างเตียง สายตาจ้องมองร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ ใบหน้าเข้าไปจุมพิตหน้าผากมนเล็กเบาๆ อย่างทะนุถนอม
“ขอโทษนะครับ..” โชนเอ่ยคำขอโทษ ก่อนก้าวเดินออกจากห้องนอนไปทันที
15 นาทีต่อมา..
แกร็ก..เสียงเปิดประตูห้องเข้ามา
โชนเดินกลับเข้ามาภายในห้องนอนอีกครั้งพร้อมกับถาดอาหารในมือ ไม่ลืมที่จะติดโพสอิทติดเอาไว้ ก่อนพาตัวเองออกไปทำงานในเวลาต่อมา
ปึง..เสียงปิดประตู
หญิงสาวที่นอนหลับตาอยู่ เปลือกตาลืมขึ้นมาอย่างช้าๆ หันไปมองที่ประตูห้อง เธอยันตัวของตัวเองขึ้นอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
“อึก..” ฟินกัดฟันแน่นทนความปวดระบมที่มันยังคงปวดร้าวไปทั้งตัวอยู่ สายตาเหลือบมองถาดอาหารตามเดิมที่เขามักทำให้เธอแบบนี้ทุกวัน
“ขอโทษ..”
“รักฟินมากนะครับ..”
“เหอะ..คิดจะตบหัวแล้วลูบหลังเหรอ?” เธอเอ่ยออกมาอย่างเอือมระอา ก่อนวางโ
