BAD DOCTOR รักหมอมันจิต

CONDO FCC เพี๊ยะ! “กรี้ดดดด!” เสียงกรีดร้องดังลั่น หญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงนอน เธออยู่ในสภาพเนื้อตัวสั่นเทา ร่างกายของเธออยู่ในสภาพอันเปลือยเปล่า ก่อนที่จะเงยหน้ามองบุคคลตรงหน้าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว “หนู ขะ..ขอโทษ โอ้ย!” ฝนซา ยกมือขึ้นไหว้บุคคลตรงหน้า แต่ไม่นานเธอร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เมื่อถูกดึงทึ้งกุมผมอย่างแน่นมันปวดร้าวเหมือนหนังหัวและเส้นผมของเธอแทบจะหลุดออกจากกัน หมับ! “อย่ามาไหว้กู!” เสียงของฟินตวาดดังลั่น เธอกุมผมหญิงสาวตรงหน้าที่เป็นน้องรหัสของเธอเอง ดวงตาจ้องมองอย่างแค้นเคือง มือบางกระตุกกุมผมอย่างแรงเพื่อให้บุคคลตรงหน้าเชิดหน้าขึ้นมามองสบตากับเธอ “พวกมึงมันเหี้ย..กูไว้ใจ แต่แล้วไงวะ!” เธอเอ่ยออกไปอย่างเกรี้ยวกราด ลมหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วง มันบ่งบอกได้ดีว่าเธอพยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองอย่างมากแค่ไหน “..สารเลวพอกัน!” “ฮึกๆ พี่ฟิน หนูเจ็บ..” “เจ็บเหรอ?! มึงเจ็บเหรออีฝนซา!” ฟินกระตุกกุมผมอย่างแรงอีกครั้ง ก่อนตวาดถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างเดือดดาล เธอยกมือขึ้นเตรียมจะฟาดฝ่ามือลงไปอีกครั้ง แต่เสียงปิดประตูห้องน้ำดังขึ้นเสียก่อนตามด้วยเสียงบุคคลที่สามที่อยู่ในสภาพนุ่งผ้าขนหนูแค่ผืนเดียว “ฟิน!” เสียงทุ้มตะโกนเรียกชื่อแฟนของตัวเองอย่างตกใจ ที่เห็นว่าเธอกำลังจะยกมือขึ้นตบเด็กสาวที่ยกมือขึ้นพนมมือไว้บุคคลตรงหน้าอย่างหน้าสมเพช ฟินหันมาจ้องมองแฟนหนุ่มของตัวเองที่คบกันมาถึงสี่ปี ก่อนจะเหวี่ยงหัวของเด็กสาวที่ร้องไห้สะอื้นอย่างน่ารำคาญออกไปอีกทางอย่างแรง พรึ่บ! ปึก! “โอ้ย! ฮือๆ ..” ฝนซาร้องออกมาด้วยความเจ็บ เมื่อศีรษะของเธอโขกเข้ากับหัวเตียงอย่างแรง “ทำอะไรน้องมันวะ? " ชายหนุ่มรีบเดินเข้าหาแฟนสาวก่อนจะเอ่ยถามกับคำถามที่ไม่สมควรจะถาม จนเธอแสยะยิ้มและลงมึงฟาดใส่หน้าของเขาอย่างแรง เพี๊ยะ! “กูจะทำมึงด้วยอีกคน ไอ้เหี้ย!” เธอตวาดด่าลั่นห้อง ก่อนจะยืนจ้องมองบุคคลที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของเธอด้วยสายตาที่แสนนึกรังเกียจ “...” เขายกมือขึ้นเช็ดเลือดที่มุมปาก ก่อนจะหันมาสบตากับแฟนสาว “พวกมึงเชิญสมสู่กันต่อเลยนะ แล้วมึงอย่าเสือกมาหากูอีก! " เธอเอ่ยออกไปยกนิ้วชี้หน้าไปที่แฟนหนุ่ม ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายที่ตกอยู่ ในใจพลางคิดอย่างนึกตลก ทั้งๆ ที่ในห้องนี้มันเป็นห้องของเธอแต่เธอกับสะอิดสะเอียนนึกรังเกียจอยากจะออกไปจากที่นี่เต็มทน! ..และใช่ นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอจับได้ มันหลายครั้งแล้วแต่ไม่ใช่กับน้องรหัสของเธอหรอกนะ มันมีมากกว่านั้น แต่ครั้งนี้เธอสุดจะทนจริงๆ เพราะครั้งนี้มันเกินไปที่มาเรื่องสกปรกในห้องของเธอ สารเลวไปกว่านั้นยังพากันมาเอาบนเตียงนอน ที่เธอกับชายหนุ่มนอนด้วยกันอยู่ทุกวัน มันโคตรทุเรศสิ้นดี! หมับ! “ไม่! กูกับน้องเขาไม่ได้มีอะไรกัน” ชายหนุ่มคว้าแขนแฟนสาวเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยประโยคที่ฟังดูเห็นแก่ตัวออกไป พรึ่บ! “ปล่อย! เสนียด!” ฟินสะบัดแขนอย่างแรง เธอตวาดใส่แฟนหนุ่มอย่างสุดจะทน สายตาตวัดสลับจ้องมองสองคนไปมา ริมฝีปากเบ้ปากอย่างขยะแขยง “มึงฟังบ้างดิวะ! " “ฟังเหรอ? ฟังเหี้ยอะไรอีก! กูจับได้คาหนังคาเขาแบบนี้ มึงจะตอแหลอะไรอีกไอ้เหี้ยพอร์ช!” ฟินเอ่ยสวนกลับ ในใจหญิงสาวความคุกรุ่นมันมีอยู่มากแทบจะระเบิดออกอยู่แล้ว แค่นี้มันยังน้อยไปที่เธอกระทำ คนอื่นๆ โดนเธอจัดการหนักมากกว่านี้เสียอีก แต่นี่ยิ่งเห็น ก็ยิ่งนึกสมเพชตัวเองที่ดันไปเอ็นดูเด็กสาวมากเกินไป แล้วยังไง..ตอนนี้มันเจ็บบาดลึกแทบจะยืนไม่ไหว “กู..กูโดนยาปลุกเซ็กส์” พอร์ช เอ่ยแก้ตัวออกไป เมื่อคืนเขาไปเที่ยวผับมาแต่ดันไปรับแก้วเหล้าจากหญิงสาวคนหนึ่ง ก่อนจะไปเข้าห้องน้ำ สักพักร่างกายเริ่มรู้สึกตัวขึ้นได้ ก็รีบพาตัวเองขับรถมาที่คอนโดทันที แต่ก็ดันมาเจอกับน้องรหัสของแฟนตัวเองนอนอยู่ในห้อง ด้วยความร้อนรุ่มที่อยู่ในกายจากการโดนยา มันก็ทำให้ความสำนึกคิดผิดชอบชั่วดีมันหายไป.. “...” ฟินกำมือแน่น ก่อนสายตาจะจับจ้องมองไปที่เด็กสาว น้ำตาไหลรินออกมามองเด็กสาวด้วยหัวใจที่เจ็บปวด “กูรู้สึกตัวกูก็รีบขับรถมาหามึงที่ห้อง แต่ดันเจอฝนซานอนอยู่..” “มึงก็เลยเอามันงั้นสิ..” ฟินเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน ก่อนจะตวัดสายตาหันมาสบตาของแฟนหนุ่มแทน “กูขอโทษ..” เพี๊ยะ! “ไปตายซะ! ไอ้เหี้ย!” เธอฟาดฝ่ามือลงไปบนแก้มพอร์ชอีกครั้ง ก่อนจะตะโกนด่าใส่หน้าของชายหนุ่มอย่างดัง เธอสาวเท้ารีบเดินออกไปจากห้องนี้ มือบางยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกอย่างลวกๆ ปึง! ก่อนจะปิดประตูห้องอย่างแรง พอกับใจของเธอที่มันปวดร้าวแทบแตกสลายอยู่ในตอนนี้ “เหี้ยเอ้ย!” พอร์ชได้แต่สบถหยาบๆ ดังลั่นห้อง ก่อนจะสะบัดตัวเองรีบไปจัดการแต่งตัวให้เรียบร้อยเพื่อที่จะตามแฟนสาวไป ติ้ง! เสียงลิฟต์ดังขึ้น บนชั้นสุดสูงสุดของคอนโด.. ฟินก้าวเดินออกจากตัวลิฟต์ก่อนจะเดินขึ้นบันไดต่อไปเพียงกี่ขั้น แกร็ก..มือบางยกขึ้นเปิดประตูบนดาดฟ้าชั้นสูงสุด หญิงสาวก้าวเดินออกมายังด้านนอกเรื่อยๆ จนช่วงอกติดอยู่กับริมขอบรั้วเหล็กที่กั้นเอาไว้ “...” สายตามองไปยังท้องฟ้าด้านนอก ด้วยจิตใจที่ว่างเปล่า พลางคิดถึงเรื่องวันนี้อย่างนึกสมเพชตัวเอง “มึงมันโง่อีฟิน..” เธอสบถด่าตัวเอง ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เพราะเธอรู้ดีว่านี่มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ.. ..แต่มันมีคนที่เหตุการณ์สารเลวนี้ขึ้นมายังไงละ! ‘เหอะ..อยากได้ก็เอาไป! ' “..." เธอคิดอะไรไพลางๆ อยู่พัก คิ้วบางขมวดเข้าหากัน (?) เมื่อจมูกดันดีได้กลิ่นสารนิโคตินอ่อนๆ ที่ลอยมาเตะจมูกเธอ สายตาเหลือบมองไปยังรอบๆ ทั่วดาดฟ้า พลางสายสายตาก็ดันปะทะเข้ากับชายร่างสูงที่ยืนพ่นควันสีเทาลอยฟุ้งออกจากปากอย่างสบายใจ “หึ..” ฟินสบถขำอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าบุคคลตรงหน้าเป็นถึงกับหมอ แต่ก็ยังเลือกที่จะดูดบุหรี่เลย มันก็คงไม่แปลกที่คนอื่นๆ จะไม่ดูด ขนาดหมอยังไม่กลัวตายเลย.. และไม่ต้องสงสัยว่าเธอนั้นรู้ได้ยังไง? ก็ไอ้เสื้อกาวน์สีขาวที่เขาสวมใส่อยู่บนร่างอันสูงโปร่งนั่นมันบ่งบอกได้ดี ว่าชายหนุ่มนั้นเป็นหมอ แต่ใครจะคิดว่าจู่ๆ เธอก็ดันเดินมายืนอยู่ใกล้ๆ กับเขา และนั่นแหละ..อยู่ๆ ร่างกายก็เหมือนตกอยู่ในห้วงภวังค์ สายตาเธอเอาแต่มองไปที่ริมฝีปากแดงระเรื่อของเขาที่มันกำลังพ่นควันเทาๆ ออกมาอย่างโดนมนต์สะกด.. กึก..ร่างหนานิ่งชะงัก เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองกำลังถูกจ้องมอง พลางสายตาคมเหลือบมองข้างๆ ก็พบหญิงสาวที่กำลังยืนจับจ้องมองริมฝีปากของเขาอยู่ เธอเป็นใคร? “อยากดูด..” ฟินเอ่ยขึ้นกับตัวเองอย่างหลงลืมตัว แต่ใครจะรู้ว่าคำพูดของเธอ คนตรงหน้านั้นได้ยินมันชัดทุกถ้อยคำ จนทำให้ร่างสูงตรงหน้าถึงกับคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างงุนงง.. “บุหรี่..” เขายกบุหรี่ขึ้นเอ่ยถามเธอกลับ จ้องมองเธออย่างหาคำตอบ แต่เธอกับส่ายหน้าไปมาและเอ่ยกับเขาอีกครั้งอย่างไร้สติ “..ปากหมอ” “...!!”