BAD DOCTOR 11
756 คำ
อีกด้านหนึ่ง
CHON : Talk
00.00 น.
“อื้อ..” น่ารักจริงๆ เลย :)
ตอนนี้ผมกำลังยืนมองหญิงสาวที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงนอนอย่างสบาย เมื่อครู่เธอร้องออกมาเมื่อเริ่มรับรู้ว่ากำลังถูกก่อกวน ผมปรายตามองไปที่ผู้หญิงอีกคนที่นอนอยู่บนโซฟาว่าเธอจะตื่นขึ้นมาหรือเปล่า ก่อนตัดสินใจโน้มตัวเข้าหาหญิงสาวอีกคนที่อยู่บนเตียง
จุ๊บ.. ผมจูบปากบางของฟินเบาๆ สูดความหอมกลิ่นลูกพีชจากเธอ มันหอม หอมจนทำให้ผมต้องมายืนอยู่ตรงนี้ มันเหมือนดั่งสารเสพติด ที่ทำให้ผมแทบคลั่งทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอ
“หายไวๆ นะ..” ผมยกมือขึ้นลูบผมบางอย่างเบามือ เพราะกลัวเธอจะตื่น ก่อนก้าวเท้าถอยหลังออกมาอย่างให้เบาที่สุด
CHON : Talk End
3 วันต่อมา..
“ไปมึง ไม่ต้องรอแล้ว” เสียงวิวเอ่ยขึ้น เธอเดินวนไปมาอยู่ในห้องผู้ป่วยอยู่หลายรอบ ก่อนจะหยุดยืนตรงหน้าของเพื่อนสาว
“อีกแปบได้ปะวิว” ฟินมองนาฬิกา ก่อนเอ่ยออกไป พลางสายตาเหลือบมองไปที่ประตูหน้าห้อง
ก็ไร้วี่แววใครบางคนที่เธอรอเขาอยู่..
“แปบของมึง..ตั้งแต่เช้าแล้วนะฟิน”
“...” ฟินเงียบลงทันที
นี่เธอกำลังถูกหมอทิ้งทั้งๆ ที่เธอยังไม่ได้เริ่มอะไรเลยงั้นเหรอ?
เขาทำแบบนี้ทำไม? เล่นกับความรู้สึกของเธอแบบนี้ทำไม? อยู่ๆ หลังจากวันนั้นเขาก็หายไป ไหนบอกจะดูแลรักษาเธอ ถ้าเธอต้องการ เขาจะมาหายังไงละ..
แล้วนี่อะไร เขาหายไปไหน..?
“กลับเหอะ หมอเขาไม่มาแล้ว”
“อืม..มึงไปส่งกูคอนโดนะ” ฟินหลับตาลง พยักหน้ารับเอ่ยกับวิว
“แน่ใจนะว่าจะอยู่ที่เดิมก่อน”
“อืม ถ้าไม่โอเค กูคงต้องบอกป๊า” ฟินตอบกลับ เพราะเธอคิดว่าหนีไปก็เท่านั้น ถ้าพอร์ชจะไม่จบ ก็คือไม่จบอยู่ดี อีกอย่างจุดประสงค์หลักของเธอเลย คือการกลับไป เพื่อที่จะไปรอเขาในที่ๆ เราเจอกันครั้งแรก
เวลาผ่านไป..
CONDO FCC
ไม่นานวิวได้พาฟินกลับมาที่คอนโดตามเดิม ก่อนเธอจอดรถดับเครื่องยนต์เตรียมขนของลงจากรถ
“ไปกันมึง..” แต่เธอก็ต้องหยุดชะงัก
เมื่อเห็นเพื่อนสาวนั่งนิ่ง ปากบางสั่นระริก ดวงตาจ้องมองตรงหน้า วิวจึงหันไปตามที่ฟินกำลังมองอยู่ก็พบว่าเป็นชายหนุ่มที่เพื่อนของเธอ นั่งรอนอนรออยู่ที่โรงพยาบาลมาตลอดสามวัน “หมอ..”
“...” ฟินมองภาพตรงหน้า มือบางกำเข้าหากันแน่น ภาพผู้ชายที่กำลังอุ้มเด็กผู้หญิงอยู่ในอ้อมอก ข้างกายของเขามีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสะสวยยืนอยู่เคียงข้างกาย มันบ่งบอกได้ดี ว่าสิ่งที่เธอเห็นมันคืออะไร?
ความรู้สึกตอนนี้ มันโคตรเจ็บเลยวะ!
FIN : Talk
แกร็ก..ปึง เสียงประตูเปิดปิดลง
เมื่อประตูถูกปิดลง มันช่างเงียบไร้เสียงใดๆ ทั้งสิน นอกจากเสียงอัตราการเต้นหัวใจของฉันที่มันสั่นระรัวแทบระเบิดออกมา
ตึก ตัก ตึก ตัก~~
งื้อ..นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม? สัมผัสนั้นจากหมอ เขาตั้งใจใช่ไหม
อร๊ายยย..ทำไมหมอถึงน่ารักแบบนี้
งับ! “อื้อ!” >.< ฉันดึงผ้าห่มขึ้นมากัดเอาไว้ ทำได้เพียงกรีดร้องออกมาด้วยความดีใจและเขินอาย เพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกไปให้ยัยวิวนั้นได้ยิน ก่อนความรู้สึกมันบอกขึ้นมาในใจว่า
ฉันชอบหมอ ฉันชอบเขาจริงๆ!
ฉันได้คำตอบแล้ว ว่าจริงๆ ฉันรู้สึกยังไง ฉันชอบหมอ ชอบสัมผัสจากหมอ ชอบความอบอุ่นของหมอ ในใจมันเริ่มรู้สึกโหยหาสัมผัสของเขา
นี่..ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่รู้สึกแบบนั้นกับหมอ ทั้งๆ ที่ตัวเองพึ่งเลิกกับแฟนมาได้เพียงไม่กี่วัน.. เขาจะมองว่าฉันใจง่ายเกินไปหรือป่าวนะ
ต่อจากนี้ฉันจะทำตามความรู้สึกของตัวเอง ฉันจะต้องบอกเขา บอกความในใจของฉัน ซึ่งฉันมั่นใจ ว่าหมอเองต้องคิดแบบเดียวกันกับฉันแน่นอน หมอเขาคือของฉัน ฉันจะต้องได้หมอ!
เอ่อ..ไม่สิๆ ฉันจะต้องได้คบกับหมอ ซึ่งต่อจากนี้ถ้าผู้หญิงหน้าไหนเจ๋อเข้ามาล่ะก็..ได้เห็นดีแน่!
‘สามีในอนาคตของฟิน! "
FIN : Talk End
- ผู้เขียน
