เกินเพื่อน : EP2
1396 คำ
“มาร์ช มึงฟังหรือเปล่าเนี่ย” ฟองเขย่าแขนเรียกสติของผม
“ฟัง ๆ ไหนมึงเล่าเหตุการณ์ซิ ใครชนใครอะไรอย่างไร” ที่จริงก็ไม่อยากรู้สักเท่าไรหรอก แต่ก็นะ คุยกับมันหน่อย ผมจะได้หายเซ็งจากตูดเมื่อกี้นี้
“คือตอนจะเลี้ยวเข้าผับ กูก็จอดรอเลี้ยวอยู่ดี ๆ คันหน้าแม่งถอย กูก็ต้องถอยดิ จะจอดให้มันชนกูเหรอ”
“แล้วไงต่อ”
“กูดูหลังแล้วนะ มันไม่มีรถอะ พอกูค่อย ๆ ถอย กูไม่ได้คอยมองหลังแล้ว เพราะกูกำลังใจจดจ่ออยู่กับคันหน้า กูกลัวมันถอยพรวดมา แต่ไอ้ข้างหลังนี่มันมายังไงตอนไหนไม่รู้ รู้ก็ตอนโดนเรียบร้อยแล้ว” ฟองมันเล่าแบบเซ็ง ๆ สีหน้านี่แสดงออกแบบชัดเจนเลย
ผมเลยวางมือลงบนศีรษะของฟองแล้วโยกเบา ๆ เอ็นดูใบหน้าสวยที่งอง้ำ ที่มันเซ็งขนาดนี้คงเป็นเพราะว่าตัวเองจะไม่มีรถใช้นั่นแหละ แต่รถที่บ้านมันมีตั้งหลายคัน ไปขอพ่อมาใช้สักคันคงไม่เป็นปัญหาหรอก
“คันข้างหลังนี่คนขับเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง”
“ผู้ชาย มันด่ากูอย่างกับกูผิดมากอะ ทั้งที่กูก็ค่อย ๆ ถอยอยู่นะ แต่มึงดูรอยยุบดิ มันนั่นแหละที่พุ่งเข้ามาชนกู”
“แต่นี่มันคงรู้ตัวว่ามันผิดอะ มันคงจะหาโอกาสหนี พอมึงเข้ามาตามกู มันก็เลยหนีไปเลย” ผมก็พูดไปเรื่อย ไม่รู้หรอกว่าอีกฝ่ายมันคิดอย่างที่ผมพูดหรือเปล่า แต่จากที่ฟองเล่ามา ก็น่าจะแบบนี้แหละ
“แล้วกูต้องทำไงกับรถ”
“เดี๋ยวให้พวกพี่ลมเรียกรถสไลด์มาเอารถมึงไปที่เต็นท์ เดี๋ยวพวกกูจะได้รื้ออะไหล่ไปขาย”
“สัส” น้ำลายฟองพุ่งใส่หน้าผมเต็ม ๆ ส.เสือ ของฟองรุนแรงเหลือเกิน
“มึงก็ถามไม่คิดอะฟอง ก็ส่งซ่อมดิ ลองคุยกับประกันดูว่าคู่กรณีหนีแบบนี้เขาจะซ่อมให้มึงไหม แต่กูว่าเขาซ่อมให้มึงอยู่แล้ว”
“อือ มึงมีสายชาร์จปะ โทรศัพท์กูแบตหมดเกลี้ยงเลย”
“มี”
“ขอยืมหน่อย”
“สายอยู่ที่ห้อง”
“สัส” ส.เสือของมันพุ่งใส่หน้าผมอีกครั้ง
ฟองด่าผมทำไม ผมทำไรผิด? ถามว่ามีไหม ผมก็มีจริง ๆ นี่หว่า แต่ผมไม่ได้พกมาแค่นั้นเอง
“เข้าไปข้างในดีกว่า ดื่มเหล้าให้ผ่อนคลายก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน” ผมกอดคอฟองไว้แล้วพาเดินเข้ามาด้านใน
พวกพี่ ๆ และ เพื่อน ๆ พอเห็นหน้าฟองก็รู้ได้ทันทีว่ากำลังมีเรื่องหงุดหงิดอยู่ พี่เกมส์ชงเหล้าแล้วส่งให้ฟอง แต่ผมรู้สึกว่าสีจะเข้มไปนิด ปกติพวกสาว ๆ จะดื่มบาง ๆ หน่อย ขนาดว่าดื่มบาง ๆ พอจบงานทีไร เมาเละทุกที
“เอาบางกว่านี้หน่อยดิพี่” ผมรับแก้วแทนฟอง แล้วพูดกับพี่เกมส์
“อันนี้แหละ ดื่มได้” ฟองแย่งกลับไปแล้วกระดกดื่ม ก่อนที่จะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ทุกคนฟัง
“เดี๋ยวพี่ให้พนักงานเปิดกล้องดูให้ เผื่อเห็นทะเบียนรถ” พี่เอ็กซ์ลุกขึ้นยืน เขาทำท่าจะเดินออกไปแต่ก็ชะงักเพราะเสียงของฟอง
“ไม่ต้องหรอกพี่เอ็กซ์ มันไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน”
“ฮะ!” พวกเราเปล่งเสียงออกมาด้วยความตกใจ ยิ่งฟังที่ฟองเล่ายิ่งรู้สึกแปลก ๆ
“มันแกล้งชนเพื่อเรียกค่าเสียหายหรือเปล่า พวกมิจฉาชีพ” กลอยเอ่ยออกมา พวกผมก็พยักหน้าลง เห็นด้วยกับคำพูดของกลอย แต่ฟองกลับส่ายหน้าช้า ๆ
“ไม่น่าใช่มิจฉาชีพ รถมันคันเป็นล้าน” ฟองตอบกลับมา
“เดี๋ยวพี่ดูกล้องแล้วจะบันทึกให้ ไปแจ้งความเอาไว้ก่อน เผื่อมีปัญหาอะไรในภายหลัง” พี่เอ็กซ์เอ่ยออกมา แล้วเดินออกไปเลย ไม่สนใจเสียงเรียกของฟองแล้ว
“ไม่ต้องหรอก พี่เอ็กซ์ พี่เอ็กซ์”
“แจ้งความไว้ก็ดีแล้วนี่หว่า ให้พี่เอ็กซ์เขาจัดการให้นั่นแหละ” ไอ้กราฟมองหน้าฟองนิ่ง ๆ เหมือนจะดุฟองที่ฟองพยายามจะห้ามพี่เอ็กซ์
“มึงอย่ามาดุฟองนะโว้ย” ผมหันไปพูดกับไอ้กราฟ ฟองมันก็รู้สึกแย่ที่รถโดนชนไปแล้ว ไม่ต้องดุมันแล้ว
“หรือมึงเป็นคนผิดวะฟอง” ไอ้ภีมเลิกคิ้วขึ้นถาม
“กูก็ต้องมีส่วนผิดอยู่แล้วที่ตอนถอยไม่ได้ดูข้างหลัง แต่ที่กูห้ามอะไม่ใช่เรื่องนี้ กูแค่ไม่อยากไปแจ้งความ เดี๋ยวพ่อว่ากูอีก เขาชอบว่ากูว่าหาแต่เรื่อง” ฟองจอมแสบ กลายเป็นหงอยไปเลยเมื่อพูดถึงพ่อ
“ไม่หรอกน่า” มีนจับมือฟองไว้ แล้วคลี่ยิ้มออกมาบาง ๆ มีนนี่ก็เป็นน้องสาวฝาแฝดของผมครับ
เราสองคนพี่น้องเกิดเดือนมีนาคม ชื่อเราก็มาจากเดือนเกิดนี่แหละครับ
พวกเรานั่งคุยเล่นกันเรื่อยเปื่อย อีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว เปิดเทอมนี้พวกเราขึ้นปีสาม เลยนัดกันมาดื่ม มาเที่ยวก่อนที่จะเปิดเทอม สังเกตดูในผับ ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกนักศึกษาในมหาวิทยาลัย ก็คงมาเที่ยวก่อนเปิดเทอมเหมือนพวกผมนี่แหละครับ
“พี่ว่ามันดูแปลก ๆ นะฟอง ทั้งคันข้างหน้าที่ถอยมา ทั้งคันข้างหลังที่พุ่งมาชนฟอง” พี่เอ็กซ์เดินกลับมาที่โต๊ะ เขากดส่งคลิปจากกล้องวงจรปิดเข้ามาในไลน์กลุ่มที่มีพวกเราอยู่ในนั้นครบทุกคน และพี่เอ็กซ์ก็ส่งเข้ากลุ่มทีมวินโซน เผื่อพวกสมาชิกในทีมจะรู้จักกับรถสองคันนี้
ฟองขยับไปนั่งเบียดมีนเพื่อที่จะดูคลิปด้วย ผมก็เอาโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมากดดูคลิป
“มันถอยทำไมวะ” นุ่นเอ่ยออกมา
“นี่แหละพี่ถึงมองว่าแปลก มันถอยทำไม ทั้งที่ข้างหน้าก็โล่ง รถข้างหลังก็ดูตั้งใจพุ่งเข้ามาชนกับรถของฟอง พอรถฟองถูกชนปุ๊บ ไอ้คันข้างหน้ามันก็ขับเข้ามาในผับ แต่มันไม่จอด มันเลี้ยวออกอีกทางเลย ส่วนคันข้างหลังก็ดันขับเข้ามาจอดข้างใน พอฟองเดินเข้ามาในผับ มันก็ขับรถออกไปเลย แถมรถของมันก็ราคาสูง จะว่ามิจฉาชีพก็… ไม่น่าใช่นะ” พี่เอ็กซ์เอ่ยออกมา เขาขมวดคิ้วขณะที่พูด คงจะคิดตามเหตุการณ์จนสับสน
“คันเป็นล้านก็เรียกค่าเสียหายได้สูง มันอาจต้องการแบบนี้ก็ได้” ไอ้ไฟเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย รายนี้เขาไม่ค่อยแสดงออกทางสีหน้าอยู่แล้ว พูดก็น้อย นาน ๆ ทีจะพูด
“พ่อให้กลับบ้านนะฟอง” พี่ลมเอ่ยออกมาพร้อมกับหันหน้าจอสมาร์ตโฟนให้ฟองดู ที่หน้าจอเป็นแชตไลน์
“พี่ลม พี่ส่งไปทำไมเนี่ย” ฟองหน้างอทันที เพิ่งเคยเห็นว่าฟองไม่กล้ากลับบ้านก็วันนี้
“ยังไม่ไปอีก” พี่ลมส่งเสียงดุ ฟองเลยต้องยอมลุกขึ้น สีหน้าท่าทางโคตรงอแง
“เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อน เผื่อไอ้พวกเชี่ยนั่นมันตามมึง” น้องสาวผมนี่ก็สายบู๊จริง ๆ กล้าปะทะแม่งทุกคน ไม่ว่าจะหญิงหรือชาย น้องผมก็เอาเรื่องหมด
“อยู่นี่แหละเราอะ เดี๋ยวไปกับฟองให้เอง” ผมลุกขึ้นยืนแล้วกดบ่าน้องสาวไว้ ไม่ต้องลุกขึ้นมา และที่ผมจะไปกับฟองด้วยเนี่ย ไม่ใช่ว่ากลัวไอ้พวกนั้นจะตามมาอีกหรอก แต่แค่อยากไปเป็นเพื่อน
“ระวัง ๆ กันหน่อยนะ” พี่ภูมิเอ่ยออกมา
ผมเดินตามฟองออกมาที่ลานจอดรถ ฟองขับรถของตัวเอง ผมก็ขับรถของผมไป ขับตามกันมาจนถึงบ้านของฟอง เคยมาหลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้กลับเกร็งมากเป็นพิเศษ คงเป็นเพราะเห็นฟองดูเครียดนั่นแหละ
- ผู้เขียน
