เกินเพื่อน : EP1
1267 คำ
CHAPTER 1
March’s part
“เอ้า ชน!” แก้วนับสิบใบถูกยกขึ้นมาให้กระทบกัน ก่อนที่แต่ละคนจะกระดกเข้าปากของตนเอง
เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ไหลลงคอช้า ๆ ในขณะที่สอดส่องสายตามองไปรอบ ๆ สถานบันเทิง เผื่อว่าจะเจอสักคนที่ถูกใจ แล้วพากันไปทำความรู้จักกันและกันแบบทุกซอกทุกมุมภายในคืนเดียว…
ไม่เจอที่ถูกใจเลยหลุบสายตามองต่ำ เรียวขายาว ขาวเนียน ก้าวฉับ ๆ ตรงเข้ามา ผมค่อย ๆ ไล่สายตาขึ้นมา
ขอบกระโปรงปิดความเป็นหญิงลงมาแค่ไม่กี่เซน สะโพกผายกำลังดี เห็นแค่นี้หัวใจก็เต้นตึกตัก
จินตนาการไปไกลถึงบนเตียง ถ้าสะโพกนี้อยู่บนตัว ขยับขึ้นลงช้า ๆ โดยที่มีมือของผมคอยจับไว้เพื่อคุมจังหวะการกระแทกขึ้นลง ก็คงจะฟินไม่น้อย ผมกระตุกยิ้มแล้วไล่สายตาขึ้นมาอีกนิด
หน้าท้องของเธอแบนบางดีจัง ขนาดว่าชุดแนบกับลำตัวยังไม่เห็นหน้าท้องนูนออกมาเลยสักนิด เอวเว้าเข้ามาสวยใช้ได้ หน้าอกหน้าใจก็เด่นนูนออกมาจนน่าสัมผัส
ยอมรับจากใจว่าเรือนร่างของเธอนั้นสวยจนไม่สามารถละสายตาไปได้ ส่วนเว้าส่วนโค้งรับกันแบบลงตัวสุด ๆ หุ่นยังขนาดนี้ หน้าตาจะสวยขนาดไหนนะ
“ฟอง!” ผมเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าของเจ้าของเรือนร่างอรชร แทบช็อกตายเมื่อเห็นว่าเป็นใคร จินตนาการต่าง ๆ แตกสลายลงไปในทันที เหลือแต่อารมณ์ที่ค้างเติ่งอยู่แบบนั้น
“เออ กูเอง มึงตกใจไรวะ” ฟองมันก็ตกใจไปกับผม อย่าว่าแต่ฟองเลยที่ตกใจ แทบทั้งโต๊ะอะที่สะดุ้งเพราะเสียงของผม
“ก็…” เอาไงวะ จะแก้ตัวอย่างไรไม่ให้ฟองจับได้
ฟองมันแสบ มันเก่ง มันไม่ยอมใคร มันจับสังเกตพฤติกรรมของทุกคนได้หมด แค่นึกสรรพคุณของมันผมก็เหงื่อตกแล้ว คิดไม่ออกว่าจะแถอย่างไรดี
“เออ ช่างแม่ง ตอนนี้มึงออกไปกับกูหน่อยดิ”
โชคดีที่ฟองไม่สนใจถามเรื่องผม แสดงว่ามีเรื่องอย่างอื่นอยู่ ท่าทางก็ดูรีบร้อน ไม่ยอมให้ผมได้แวะทักทายใครเลยสักคน พอจะหันไปมองสาว ฟองมันก็หันมาแยกเขี้ยวใส่ จนผมต้องยอมเดินตามไปติด ๆ
“อ้าว ไปไหนแล้ววะ” ออกมาถึงลานจอดรถด้านหน้าของผับ ฟองมองไปยังเบื้องหน้าแล้วเอ่ยออกมา ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่ามันหมายถึงใคร อะไร อย่างไร ก็ได้แต่มองตามไป
“เดินตามมา” ฟองพูดต่อ
“จ้ะแม่” ผมตอบฟองกลับไปด้วยน้ำเสียงประชดประชัน มันก็ไม่สนใจนะ มันคงชินแล้วแหละ
ก็เหมือนที่พวกผมชินกับมันอะ
ฟองมันคือเพื่อนของผมตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ เลย พวกสาว ๆ นี่มี 5 คน คือไอ้ฟองจอมแสบ มันนี่ขึ้นชื่อเลย ทั้งกวนตีน ทั้งทะลึ่ง ทั้งปากจัด จะว่างั้นก็ไม่เชิงหรอก ถ้าไม่ทำไรผิดมันก็ไม่ด่า เห็นมันเป็นแบบนี้ แต่มันก็เป็นที่รักของใครหลาย ๆ คนเลยนะ ทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้องในมหาวิทยาลัย ส่วนใหญ่ก็ชอบเข้ามาคุยกับมัน อีก 4 สาว ก็ไม่แพ้กันหรอก ไม่ว่าจะเป็น กลอย มีน นุ่น และปลา ต่างก็แสบใช่ย่อย
ส่วนพวกผมก็มี ไอ้ปืน ไอ้ไฟ ไอ้กราฟ และไอ้ภีม กลุ่มสาว ๆ จะมารวมกับพวกผมอยู่บ่อย ๆ ก็อย่างว่าพวกเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ ทุกวันนี้ก็ยังคงสนิทกันเหมือนเดิม
“มันหายไปไหนวะ” ฟองเท้าเอวแล้วมองไปไกล ๆ
“มึงจะเดินไปให้ถึงวิภาวดีเลยปะ” ผมถามออกมา มันลากผมออกมาที่หน้าถนน แถมเดินต่อมาอีกประมาณ 300 เมตร
“กวนตีน”
“มึงหาอะไร ใครทำอะไรมึง”
“กูโดนจูบตูด” ฟองพูดจบก็เบะปากราวกับจะร้องไห้
“ฮะ!” ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ ใครลวนลามเพื่อนผมวะ แม่งไม่มีใครให้จูบแล้วเหรอ นึกไงมาจูบตูดฟอง สงสารปากของไอ้คนนั้นจริง ๆ
หยอกเล่นนะครับ ผมสงสารฟองนี่แหละ ยิ่งมันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ผมยิ่งสงสาร เลยดึงแขนให้ร่างบางเดินเข้ามาชิดกับตัวผม แล้วโอบกอดเธอไว้ ลูบศีรษะอย่างอ่อนโยน เผื่อฟองจะรู้สึกดีขึ้นบ้าง
“มึงโอเคขึ้นไหมอะ” ผมเอ่ยถามออกมา เมื่อฟองดันตัวออกจากอ้อมกอดของผม
“โอเคแล้ว มึงจะดูร่องรอยไหม กูจะได้พาไปดู”
ดูร่องรอย… จะให้ดูตูดเหรอวะ? ถ้าแค่จูบจะมีรอยเหรอวะ หรือฟองมันโดนจับตูดด้วย เดี๋ยวดูตูดมันเสร็จผมต้องฟ้องพี่เอ็กซ์เจ้าของสถานบันเทิงแห่งนี้แล้วแหละ
พี่เอ็กซ์นี่ก็สมาชิกทีมรถที่พวกผมอยู่ร่วมทีม เขาเป็นเพื่อนกับพี่ลม พี่ดิน พี่ชายของไอ้ไฟ และเป็นเพื่อนกับพี่เกมส์ พี่ชายของไอ้กราฟ รวมถึงพี่ภูมิ พี่ชายของไอ้ภีม
“ตกลงมึงจะดูไหมมาร์ช” ฟองถามอีกครั้งเพราะผมเอาแต่เงียบ
“ดู”
ผมเดินตามหลังฟองกลับเข้ามาทางเดิม ก้นงอน ๆ ของมันขยับไปตามจังหวะการก้าวเดิน ปกติฟองก็ไม่ใส่ชุดที่เข้ารูปขนาดนี้ แม่งซ่อนรูปจริง ๆ เห็นแค่นี้ก็จินตนาการไปไหนต่อไหน ถ้าเห็นของจริงจะอดใจได้เหรอวะ
ฟองเดินกลับมาที่ลานจอดรถด้านหน้า คงจะให้ผมดูก้นในรถ สงสัยจะกลัวใครรู้ว่ามันเปิดก้นให้ผมดู ถึงได้มาในที่ลับตาคนหน่อย
หัวใจผมเต้นแรงมากขึ้นทุกที หายใจติดขัดอย่างไรไม่รู้ ชักไม่อยากดูเสียแล้วสิ กลัวจะควบคุมตัวเองไม่ได้จริง ๆ มันเป็นเพื่อนอะ ถ้าได้กันขึ้นมาจะทำหน้าอย่างไรวะเนี่ย
“ฟองคือกูไม่อยากดูแล้วอะ” ผมคว้าแขนฟองไว้ อีกไม่กี่ก้าวก็จะถึงรถของฟองแล้ว
“ทำไมอะ”
“กูไม่กล้าดูอะ”
“หือ ปัญญาอ่อนละ แค่นี้ทำเป็นไม่กล้าดู กูเห็นมึงดูอย่างอื่นออกจะบ่อย มึงอย่ามาปอดแหกกับเรื่องแค่นี้เลยมาร์ช”
ผมลูบหน้าตัวเองแรง ๆ อย่างอื่นที่ดู มันเป็นของคนอื่นนี่หว่า ไม่ใช่ของเพื่อนแบบมัน แต่ฟองมันไม่สนใจเสียงของผมเลย มันคว้าแขนผมไว้แล้วออกแรงดึงให้ผมเดินตาม
“จูบตูดที่มึงพูด…”
“เนี่ยมึงดูดิมาร์ช มันชนท้ายกูอะ ชนซะยุบเลยไอ้เวร แล้วมันจะเรียกเงินจากกู มันบอกกูผิด กูบอกกูไม่มีเงิน มันก็จะเอากำไลที่ข้อมือกู โทรศัพท์กูแบตหมด จะโทรเรียกประกันก็ไม่ได้ แล้วมันก็ไม่จอดอยู่กับที่ มันเลี้ยวมาจอดหน้าผับ กูเลยเดินเข้าไปตามมึงให้ช่วยเคลียร์นี่แหละ” ฟองมันบ่นยาวเหยียด แต่หูผมอื้อไปชั่วขณะ
จูบตูดที่มันพูดถึง คือโดนชนท้ายรถ... ชนท้ายก็ชนท้ายสิ มึงจะพูดให้กูจินตนาการไปไกลเพื่อ?
น่าจะรู้ว่ากูหมกมุ่น!
- ผู้เขียน
