ฉันนั่งยิ้มหน้าบานระหว่างที่นั่งรถกลับบ้านหลังจากที่ช็อปปิ้งของมากมายหลายชั่วโมงจนรู้สึกอารมณ์ดี ถึงตลอดการซื้อของของฉันจะตีกับเขาด้วยเรื่องการจ่ายเงินอยู่หลายครั้งแต่ทุกอย่างก็ผ่านมาด้วยดีไม่มีฝ่ายไหนที่ฆ่ากันตายเสียก่อน
แน่นอนว่าของใช้ที่ฉันได้ทั้งของตัวเองและน้ำอิงใช้เงินของเขาทุกบาททุกสตางค์เพราะคนเอาแต่ใจและไม่ยอมใครแบบเขาใช้มุกเดิมคือใช้พี่อีธานจ่ายตัดหน้าฉันทุกรอบ
"เราจะไปกันกี่วันเหรอคะ?" เอาจริง ๆ ฉันตื่นเต้นมาก เคยแต่ไปเดินชายหาดและเล่นน้ำทะเลตอนเด็ก ๆ กับครอบครัว แต่ยังไม่เคยนั่งเรือข้ามฟากไปเกาะส่วนตัวเลยสักครั้ง
"สามวันสองคืน"
"แล้วเรื่องงานล่ะคะ"
"อีธานจัดการแล้ว"
"ขอบคุณนะคะพี่อีธาน" ฉันที่นั่งเบาะหลังยิ้มกว้างให้พี่อีธานที่กำลังขับรถเพราะรู้ว่าอย่างไรเขาก็มองเห็นฉันผ่านกระจกอยู่แล้ว
"ขอบคุณมันทำไม?" คุณดีแลนขมวดคิ้วไม่พอใจใส่ฉัน ก็รู้ดีว่าคนที่ควรขอบคุณจริง ๆ ต้องเป
