ถึงเวลาพักเที่ยงพอดีปลายฝนก็รีบเก็บข้าวของหมายจะรีบไปตามนัดกับน้ำอิงที่บอกให้รอที่ร้านแล้ว ร่างเล็กหิ้วกระเป๋าจะเดินออกไปทว่าลืมไปว่าเธอต้องเข้าไปขออนุญาตคนที่เป็นเจ้านายทั้งในเวลาและนอกเวลางานบริษัทเสียก่อน
พรึ่บ!
แต่ยังไม่ทันจะได้เข้าไปคนที่ตั้งใจจะเข้าไปหาดันออกมาพอดี เขาเดินนำไปเป็นปกติที่ทั้งสองจะต้องไปทานข้าวด้วยกัน แต่วันนี้ไม่ใช่…
"เอ่อ…คุณดีแลนคะ?" ดีแลนหยุดเดินแล้วหันมามอง
"?"
"วันนี้ฉันขอไม่ไปกินข้าวกับคุณนะคะ"
"ทำไม?"
"ฉันนัดน้ำอิงไว้แล้ว" น้ำอิงอีกแล้วชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจยาว ตั้งแต่คนตัวเล็กมีเพื่อนสนิทเขาก็รู้สึกเหมือนปลายฝนยิ่งตีตัวออกหากชักจะติดเพื่อนเข้าทุกวัน
"เธอต้องไปกับฉัน"
"แต่เพื่อนฉันรอที่ร้านแล้วนะคะ"
"แล้วยังไง?"
"คุณคงไม่ใจร้าย…"
"เธอต้องมากับฉัน" มือบางถูกเขาลากออกไปด้วยกัน ทั้งที่ปลายฝนยังไม่พูดไม่จบ เธอพยายามยื้อแย่งแต่ดีแลนกลับออกแรงเยอะกว่าดันต
