‘ไม่น่าเอามาเลย เสียของหมด ไอ้พวกหื่นๆ ทั้งหลายจ้องกันตาไม่กะพริบ มองมากๆ พ่อจะควักปืนยิงลูกตาทิ้งให้หมด’ อเล็กซานโดรลอบคิดแต่ไม่แสดงท่าทีให้น่าเกลียด
“ดอนมีน้องสาวสวยจริงๆ นะครับ” อัลโดหันมายิ้มอย่างสุภาพกับมาเฟียหนุ่มมหาเศรษฐีผู้ทรงอิทธิพลในเมืองนี้
“ซินญอรีน่าศศิไม่ใช่น้องสาวของผมหรอกครับ แค่เด็กที่แด๊ดเก็บมาเลี้ยง ซึ่งผมก็เห็นเป็นแค่เด็กในบ้านคนหนึ่ง” นั่นทำให้ศศิหน้าถอดสี
“ฮ่าๆ” เสียงหัวเราะจากซิมโมนินีดังขึ้น คิดว่าเป็นเพราะอารมณ์ขันของดอนหนุ่ม แต่คนถูกกล่าวว่าเป็นแค่เด็กในบ้าน เด็กเก็บมาเลี้ยงอายจนหน้าชา ซิมโมนินีรวมถึงคนอื่นๆ ในงานต่างรู้ว่าศศิ อบาเต้เป็นเด็กที่เซซาเร่รับอุปการะมาเลี้ยง แต่นั่นก็กินเวลาเนิ่นนานพอให้ทุกคนในเวโรนารวมถึงเมืองต่างๆ ที่อิทธิพลของตระกูลเก่ายักษ์ใหญ่อย่างอบาเต้แผ่ไปถึงนั้น ให้ความเคารพยำเกรงแก่คุณหนูคนงาม ศศิ อบาเต้ไปแล้วด้วย
“ดอน มีอารมณ์ขันดีครับ ผม
