ธีโอราสร้อง “เอ๊ะ!?” เกิดความแปลกใจ และมีความขัดแย้งขึ้นพร้อมๆ กัน ถ้าฟังไม่ผิด รีชม่อนไม่ได้สั่งให้ผู้กล้ารอ แต่สั่งว่าอย่าตามไป ทั้งยังมีท่าทีหงุดหงิดรำคาญแบบสุดๆ แต่ถึงอย่างนั้น ทำไมผู้กล้ายังคงยิ้มด้วยความพึงพอใจกันล่ะ แปลกคน “เมื่อครู่จอมมารมั่นใจว่าหยุดข้าได้ แต่เขาไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เวทของข้าแข็งแกร่งมากขนาดไหน มันน่าสนุกออกไม่ใช่เหรอ หรือเจ้าไม่คิดอย่างนั้น” ผู้กล้าพูดและถามธีโอราส “ม...ไม่รู้สิ” ได้ฟังคำพูดของผู้กล้า ธีโอราสถึงกับไปไม่เป็น และตอบไม่ถูก ในชั่วพริบตา เอลเลียตหุบยิ้ม พูดกับธีโอราสต่อ “หลังจากนี้เป็นเรื่องของข้ากับจอมมาร ส่วนเจ้าแค่ทำตามแผนที่วางไว้ก็พอ นอกเหนือจากนั้น ข้าจะบอกเจ้าอีกที” “เข้าใจแล้ว” ธีโอราสมีคำเดียวที่นิยามถึงผู้กล้าคนนี้ได้ ไม่สิ เทพองค์นี้ ‘อันตราย!’ และอันตรายสุดๆ นอกจากจะล่วงรู้แผนการของเขาทุกอย่าง เข้าหารีชม่อนอย่างไม่ปิดบังธาตุแ