“เป็นอะไรไปอีกล่ะเนี่ย จู่ๆ ก็สตาร์ตไม่ติด”
พรนับพันบ่นพึมอย่างหัวเสีย พลางบิดกุญแจสตาร์ตรถเป็นครั้งที่ห้าแล้ว ทว่าไม่มีเสียงใดๆ ทั้งสิ้น จนหญิงสาวหมดความอดทน พอก้าวลงจากรถได้จึงเตะรถไปสองครั้งซ้อน
“รถเป็นอะไรหรือจ๊ะน้องขิม” นางพวงเอ่ยถามหญิงสาวที่ยืนหน้างอง้ำอยู่ข้างรถขณะกำลังก้าวลงมาจากบันได
“รถหนูสิจ๊ะ จู่ๆ ก็สตาร์ตไม่ติด ไม่รู้เป็นอะไร” เจ้าของดวงหน้างอง้ำบ่นพลางเตะรถราคาแพงอีกครั้ง จนนางพวงต้องร้องห้ามเสียงหลง
“อ้าว...ไปเตะมันทำไมล่ะนั่น เดี๋ยวเกิดสีถลอกขึ้นมาก็ต้องลำบากไปทำสีใหม่อีก”
“ก็มันน่าโมโหไหมล่ะจ๊ะ เมื่อคืนยังวิ่งปร๋ออยู่เลย หรือตาผู้พันของป้าทำอะไรกับรถของหนู” หญิงสาวเอ่ยโทษลมโทษแล้งไปเรื่อยเปื่อย
“อ้าว...น้องขิม อยู่ๆ ก็ไปโทษเขา” นางพวงพูดเสียงกลั้วหัวเราะ “เดี๋ยวป้าไปตามผู้พันมาดูรถให้ดีกว่า”
พรนับพันอดค้อนอดีตพี่เลี้ยงไม่ได้ แล้วก็นึกหมั่นไส้คนถูกพูดถึงก่อนจะตา
