“ไปให้พ้น ชู่ๆ”
พรนับพันพยายามไล่ตุ๊กแกที่เกาะอยู่บนขื่อในห้องน้ำและจ้องมายังเธอนิ่งๆ อย่างเอาเป็นเอาตาย ไม่เข้าใจเลยว่ามันจะมองอะไรนักหนา ตาโปนๆ ของมันที่เธอเห็นแล้วก็บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร จะกลัวก็ไม่ใช่ จะรังเกียจก็ไม่เชิง แต่ก็แปลกที่เธอไล่เท่าไหร่มันก็ไม่ยอมไป จนในที่สุดหญิงสาวเลยตัดสินใจรีบอาบน้ำและออกจากห้องน้ำโดยเร็ว
ถ้าจะบอกว่านี่เป็นครั้งหนึ่งในรอบปีเลยทีเดียวที่คนอย่างพรนับพันตื่นแต่เช้าตรู่เช่นนี้ เธอสัมผัสได้ถึงอากาศที่สดชื่นในยามเช้า ซึ่งถ้าอยู่ในเมืองกรุงคงไม่มีวันได้เจออย่างนี้แน่นอน หญิงสาวมองไก่ที่พากันโก่งคอขันแล้วอดยิ้มกับภาพตรงหน้าไม่ได้ อีกไม่นานเธอคงจะชินกับเสียงของพวกไก่เหล่านี้ แถมเวลาอาบน้ำก็ยังมีตุ๊กแกมาคอยจ้อง ช่างเป็นเรื่องที่เธอไม่คิดว่าจะได้พบได้เจอจริงๆ
“มอม ด่าง”
พรนับพันแวะทักเจ้าหมาสองตัวที่นอนอยู่ใต้ถุนบ้าน ทั้งๆ ที่ยังกริ่งเกรงว่ามันจะกัด แต่เมื่
