ดวงหน้ายิ้มๆ ของคนถูกถาม เปลี่ยนไปทันทีก่อนจะชี้มือไปยังคู่กรณี “แม่คนนี้สิคะเดินไม่ดูตาม้าตาเรือชนลดาจนเกือบล้ม”
พูดพลางก็ชำเลืองมองชุดของหญิงสาวคู่กรณีแล้วเบ้ริมฝีปากให้ แต่งตัวเชยได้โล่จริงๆ แต่เมื่อมองเห็นใบหน้าของอีกฝ่ายชัดๆ ความอิจฉาก็แล่นพล่านขึ้นมาแทนที่ทันที ดวงลดาต้องยอมรับว่าผู้หญิงคนนี้สวย แม้จะสวมชุดที่เธอเพิ่งลงความเห็นว่าเชยมากก็ตาม
“พูดผิดพูดใหม่ได้นะ เกือบล้มน่ะคือตัวฉันต่างหาก ไม่ใช่เธอ ตกลงว่าสมองเธอยังทำงานปกติดีหรือเปล่า ถึงได้เลอะเลือนจนจำอะไรไม่ได้” คนถูกกล่าวหาพูดพลางส่ายหน้าอย่างระอาผู้หญิงตรงหน้า ที่ทำตัวราวกับนางอิจฉาในละครหลังข่าวก็ไม่ปาน โดยมีจุ้นยืนพยักหน้าเป็นกองหนุนอยู่ข้างๆ
“เธอกล้าดียังไงมาว่าฉันโง่” ดวงลดาขึ้นเสียงจนผู้คนที่อยู่บริเวณนั้นพากันเข้ามามองอย่างอยากรู้อยากเห็น
“ฉันไม่ได้กล้าดีหรือไม่ดี ฉันยังไม่ได้เอ่ยคำว่าโง่ออกไปสักคำ แต่ถ้าเธอยอมรับฉันก
