SENIOR 6
1364 คำ
แม่งเอ้ย!! จะประคองสติแทบไม่ไหวอยู่แล้ว พลอยเดินเข้ามาลูบไล้อกผมเบาๆแล้วคุกเข่าตรงหน้าผมพยายามจะปล้ำถอดกางเกงผมออกให้ได้แต่ผมเนี่ยแหละที่ขืนเอาไว้ ผมตัดสินใจผลักเธอให้ล้มก่อนจะพาตัวเองวิ่งออกจากห้องไปเรียกแท๊กซี่ที่หน้าคอนโด
...ขับรถไปเองตอนนี้แหกโค้งตายแน่กู!!
ก๊อกๆ
“ละ ลิ ช่วยเฮียดะ ด้วย แฮ่กๆ” ผมทุบที่ประตูอย่างบ้าคลั่งใจแม่งจะขาดให้ได้เลยเว้ย ถ้าไม่ได้ระบายตอนนี้ผมต้องตายแน่ๆ!!
“มาทำมะ ..เฮีย!!เป็นอะไรทำไมตัวแดงขนาดนี้!!” ลิพยุงผมเข้าในบ้านไปนั่งที่โซฟา ตัวผมสั่นเทิ้มไปหมดมองร่างบางตรงหน้าด้วยสายตาหื่นกระหายสุดๆแต่ไม่อยากทำร้ายเธอเลยว่ะ
...เชี่ยเอ้ย!!! กูจะตายห่าแล้ว
“ลิ แฮ่กๆ เฮียไม่ไหวแล้ว ...ขอเถอะนะ” ผมกระชากมะลิให้มานอนใต้ร่างแล้วซุกไซ้ไปที่ซอกคอหอมๆของเธอ มะลิดิ้นขัดขืนไปมา ทุกพื้นที่ที่ปากผมไปโดนจะทำรอยแดงทิ้งไว้ไปทั่วอย่างคนตะกละตะกลาม
แคว่ก!
“อย่านะ!! อย่าทำนะ!! ..ฮืออ อย่าทำหนูนะ ฮือออ” มะลิร้องไห้เหมือนจะขาดใจอยู่ใต้ร่างผม จนผมนิ่งค้างไปเธอกลัวจนตัวสั่นไม่หยุด สภาพที่เห็นคือเสื้อสีขาวตัวบางถูกรั้งขึ้นข้างบน เสื้อชั้นในถูกฉีกขาดออกจากกันจนเผยให้เห็นหน้าอกคู่งามที่มีรอยสีกุหลาบอยู่เต็มไปหมด
“เชี่ยเอ้ย!!” ผมสบถให้กับความสารเลวของตัวเอง ทั้งๆที่ตั้งใจจะไม่ทำร้ายเธอแท้ๆ ผมผละตัวออกจากร่างบางที่นอนร้องไห้อยู่พาตัวเองเข้าไปนั่งในห้องน้ำแล้วเปิดฝักบัวให้น้ำเย็นรดตัวเพื่อดับอารมณ์ที่เกิดจากยานรกนั่น
“ฮะ เฮียไฟ ฮึกก”
“อย่าเข้ามาตอนนี้ เฮียไม่อยากทำร้ายมะลิ” ตัวผมสั่นเพราะอุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็วแต่มันยังไม่พอ จนต้องเอามือรูดไปที่แท่งเนื้อที่พองโตอยู่อย่างช่วยไม่ได้ เกือบชั่วโมงสำหรับการช่วยตัวเองน้ำเชื้อสีขาวขุ่นพุ่งเข้าใส่กำแพงไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่ จนร่างกายผมเริ่มปกติเลยเดินออกจากห้องน้ำด้วยสภาพอิดโรยสุดๆ
ตุ๊บ!
“เฮียไฟ!” มะลิที่เห็นผมทิ้งตัวหน้าห้องน้ำก็รีบวิ่งมาประคองให้ลุกไปนั่งที่โซฟาอย่างยากลำบาก ตอนที่มะลิจะเดินออกไปในครัวผมก็จับมือเธอไว้หลวมๆ เธอหันมามองแล้วยืนยิ่งๆอยู่ข้างนั้น
“ขอโทษนะ กลัวมากมั้ย” เธอหลับตาแล้วพยักหน้าน้ำตาเม็ดโตๆไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย
“เฮียไม่ได้ตั้งใจ เฮียโดนยาปลุกเซ็กส์มาอ่ะ ...ตอนแรกก็อยากให้ลิช่วยแต่พอเห็นตอนที่ลิร้องไห้ เฮียก็ทำอะไรไม่ถูก ...อย่าเกลียดกันเลยนะ” ผมเอามืออีกข้างปิดหน้าอย่างอายๆ แต่มือที่จับมะลิอยู่ก็ไม่ได้ปล่อยนะ
“เอ่อ คือ” ผมเปิดตามองมะลิที่ยืนหน้าแดงอยู่ใกล้ๆเพราะลูกชายผมแม่งดันตื่นอีกแล้วอ่ะดิ
...ห่าเอ้ย มึงก็ขยันตื่นเกินไป๊
“ลิไปทำข้าวต้มให้กินดีกว่าเนอะ” ผมผงกหัวขึ้นมองที่เป้าตัวเองแล้วเอามือปิดหน้าไว้ อย่างอายเลย เขาจะให้กูเข้าใกล้อีกมั้ยเนี่ย
“ตื่นไม่ดูเวลาเลยนะลูกรัก” กูต้องเมื่อยมืออีกแล้วสินะ -_- เห้อ
“อ๊ะ ทำอะไรน่ะ” หลังจากช่วยตัวเองเสร็จอีกครั้งก็เดินเข้าไปในครัวที่มะลิกำลังทำข้าวต้มให้ผม ...คือไม่อยากจะขัดอะไรหรอกแต่เมื่อกี้ก็กินมาจนอิ่มไง
...เฮ้อ แต่ไม่เป็นไร อะไรที่มะลิทำให้ผมก็กินทั้งนั้นแหละ
“จะดูข้าวต้มแต่ลิยืนบังเฮียอยู่อ่ะ” ผมกอดมะลิจากด้านหลังแล้วยื่นหน้าไปดมกลิ่นข้าวต้มที่อยู่ในหม้อ มะลิก็พยายามจะแกะมือผมออกแต่ผมก็ไม่ปล่อยง่ายๆหรอก จนรู้ว่าแกะมือผมออกไม่ได้ก็ยืนปากยื่นอยู่ในอ้อมกอดผมเนี่ยแหละครับ
“ไม่เห็นต้องกอดแน่นอย่างนั้นเลยนี่นา” บ่นงุบงิบอยู่คนเดียวอยู่นั่นแต่ ? น่ารักดีว่ะ มะลิตักข้าวต้มให้ผมแล้วก็นั่งมองผมกินเงียบๆ พอกินเสร็จก็เอายาแก้ไข้ใส่ในมือให้ผมกิน
...ไม่ได้เป็นไข้นะครับ -_- แค่โดนยาเฉยๆ
“ชุดเปียกขนาดนั้นเดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก กินดักไว้ก่อนไง” มะลิเอาชามที่ผมกินไปล้างส่วนผมที่นั่งอยู่ก็ไม่รู้จะทำอะไรเลยถ่ายรูปอัพลงไอจีซะหน่อย
Instragram
5,023 Like
FIRE อยู่กับ ? สบายตัวเลย
WT สัสนี่ไม่ใช่ห้องมึงนี่หว่า @TTOYY แม่งซุกเมีย
TTOYY @FIRE สัส!!เล่ามาด่วนๆเลย
FIRE ไม่มีเชี่ยไรทำกันหรอพวกมึงเนี่ย -_-
ผมกดปิดโทรศัพท์เพราะรำคาญแจ้งเตือนจากพวกมัน มะลิก็เหมือนกำลังแต่งตัวอยู่ในห้องนอนเพราะมองไปก็ไม่เห็นว่าอยู่ในครัวแล้ว ผมเอามือสองข้างหนุนหัวมองเพดานแล้วคิดถึงเรื่องเมื่อปีที่แล้ว ตอนที่ได้เจอกับมะลิครั้งแรก
‘พี่คะ พี่เป็นอะไรหรือเปล่า’ ผมที่นอนหลับอยู่ใต้ต้นไม้ลืมตามามองเด็กผู้หญิงคนนึงที่ใส่ชุดมอปลายนั่งจ้องหน้าผมด้วยสีหน้าที่วิตกกังวล
คือน้องน่ารักมากจนอยากพรากผู้เยาว์เลยแหละครับแต่คงไม่ดีกว่าแม่งเสี่ยงคุกเกินไป
‘เป็นอะไรคือ?’ ผมถามกลับก่อนจะยันตัวลุกขึ้นมอง อ๋อ...รอยเลือดพวกคู่อริกระเด็นมาตามตัวกูสินะ กระแดะชิบหายแค่เอาไม้ฟาดที่หน้าแค่นี้ทำเป็นเลือดพุ่ง -_-
‘เลือดพี่เต็มตัวเลย ไปทำแผลมั้ยคะ’
‘ไปไหนก็ไปเถอะ ฉันจะนอน’ ผมตะแคงข้างหนีไปอีกทางแต่ก็โดนยัยมอปลายนี่ดึงกลับมาที่เดิม ตอนแรกว่าจะหันไปด่าซะหน่อย แต่พอเห็นหน้าแล้วด่าไม่ลงเลย น้องเขายื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ผมแล้วเดินจากไป
‘ML งั้นเหรอ’ มองผ้าเช็ดหน้าอย่างงงๆแล้วเก็บเข้ากระเป๋าเสื้อ แต่จะนอนต่อยังไงก็นอนไม่หลับเพราะมีแต่หน้าของน้องคนนั้นลอยมาอยู่เรื่อย
‘เชี่ย!!ไม่นอนแม่งแล้ว’ ผมโทรหาลูกน้องให้ตามหาตัวเด็กมอปลายคนนั้นแล้วสืบประวัติเธอมาอย่างละเอียด จนพวกนั้นส่งที่อยู่บ้านกับประวัติเธอมาให้ ผมเลยไปตามที่อยู่ของบ้านเธอ ไปมองอยู่แม่งเกือบอาทิตย์นั่นแหละก็เห็นนะว่ามะลิเป็นเด็กโคตรขยันเลย หาเงินเรียนเองด้วยน้องเรียนคณะแพทย์ ทุกวันก็ปกติดีนะ
...แต่แจ๊คพ็อตแม่งมาแตกเอาวันนี้
‘กรี๊ดดดด อย่าเข้ามานะ ..ตุ๊บ’ เสียงกรีดร้องจากในบ้านทำให้ผมวิ่งเข้าใกล้ก็เห็นว่าเธอโดนผู้ชายแก่คราวพ่อคร่อมตัวอยู่ มันต่อยท้องเธอจนสลบไปเลย ไอ้ชั่วนั่นพยายามจะข่มขืนเธอ!! ส่วนข้างๆก็มีร่างของผู้หญิงสูงวัยนอนสลบอยู่ หน้ามีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด
พลั่ก
‘ไอ้สัส อย่าอยู่เลยมึง’ ผมกระทืบมันจนจมตีนแล้วอุ้มเธอกับผู้หญิงอีกคนไปส่งโรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเพราะตอนนี้เหมือนว่าพวกเธอจะไม่มีสติแล้ว ก่อนจะกำชับให้หมอช่วยอย่างถึงที่สุด ระหว่างทางเธอจะเพ้อตลอดว่า...
‘อย่าทำแม่ อย่าทำหนู’
‘ถึงไม่อยากปล่อยแต่ก็ต้องปล่อยสินะ เห้อ! อยู่กับฉันมีแต่เธอที่จะแปดเปื้อนว่ะ’
สาเหตุที่ผมไม่ใช้กำลังขืนใจมะลิไปตอนนั้นเพราะไม่อยากเป็นคนแบบเดียวกับไอ้ชั่วนั่น แล้วตอนนี้ล่ะ
“กูกำลังทำให้เธอแปดเปื้อนอยู่ใช่มั้ยวะ ...”
- ผู้เขียน
