SENIOR 5
1357 คำ
“ทำไมเฮียไปพูดกับเพื่อนลิแบบนั้นล่ะ” ตอนนี้เรานั่งอยู่ที่ร้านอาหารไม่ไกลจากห้องพักฉันเท่าไหร่ ตอนแรกเฮียไฟจะพาไปกินไกลกว่านี้แต่ติดว่าฉันต้องไปหอสมุดต่อเขาเลยพามาเก็บของที่ห้องก่อนจะออกมาที่ร้านนี้
...ซึ่งฉันไม่เคยคิดจะเข้ามากินเลยเพราะมันแพงมาก
“ก็เฮียพูดจริงๆนี่นา ...ทำไมไม่สั่งข้าวอ่ะ”
ฉันนั่งกอดเมนูเอาไว้แน่นไม่ยอมที่จะสั่งอะไรจนเขาเริ่มรำคาญล่ะมั้ง
เลยสั่งอาหารเหมือนเขามาให้ พอดูราคาก็แทบช็อค
“เฮียมันแพงนะ!! ตั้งหลายร้อย”
“นี่คือแพง? มะลิจะกลัวอะไรเฮียออกให้อยู่แล้ว”
“ไม่เอาค่ะ กินด้วยกันต้องช่วยกันออก
...อย่ามาบอกว่าจะเลี้ยงอีกนะ ไม่งั้นลิจะโกรธมาก”
เฮียไฟทำหน้าอึ้งๆก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา
“งั้นเดี๋ยวค่อยเลี้ยงเฮียมื้อหน้าละกัน ..ผลัดกันออกไง แฟร์เหมือนที่ลิบอก”พอเห็นฉันทำหน้าจะไม่ยอมเขาก็เลยชิงพูดมาก่อน ฉันพยักหน้าแล้วก็นั่งกินข้าวไปเงียบๆ เฮียไฟก็เล่าอาการของแม่ให้ฟังเรื่อยๆว่าแม่อาการดีขึ้นมากแล้วก็บ่นคิดถึงฉันด้วย
“เฮียไปเยี่ยมแม่ลิมาตอนไหน?” ฉันเดินคุยกับเฮียไฟไปเรื่อยๆจนเกือบจะถึงหอสมุด
ก็นึกขึ้นได้ว่าควรต้องถามเรื่องนี้
“ก็ตอนเฮียส่งลิเสร็จไง เทอมนี้เฮียมีเรียนแค่
2 วิชาเอง เลยว่างมากพอจะไปดูแลแม่ลิไง”
“ขอบคุณนะคะ เฮียส่งลิแค่นี้ก็ได้เดี๋ยวลิต้องไปหาหนังสือต่อ”
หมับ! เฮียไฟคว้าแขนฉันไว้แล้วจูงมือลากเข้าไปในหอสมุดจนมีแต่คนมองเราเต็มไปหมดเลย
“เฮียปล่อยลิก่อน”
“ไม่ปล่อย” ทำไมถึงหน้ามึนขนาดนี้นะ
เขาเดินพาฉันไปที่ชั้นหนังสือส่วนตัวเองก็ไปนั่งรอที่โซฟาตรงมุมห้อง
แถมยังส่งสายตาบังคับให้รีบหาหนังสืออีก
...เผด็จการ -_-
“หาเสร็จแล้วค่ะ กลับกันเลยมั้ย”
เฮียไฟพยักหน้าแล้วเดินตามฉันออกจากหอสมุดก่อนจะเดินมาส่งฉันที่ห้องแล้วตัวเองก็งอแงจะเข้ามาในห้องฉันให้ได้
“ขอเข้าไปหน่อยสิ ปวดฉี่อ่ะ”
“ไม่ได้ ไม่ให้เข้าหรอก”
“ใจร้าย เป็นหมอภาษาอะไรจะปล่อยให้คนไข้ปวดฉี่ตาย”
เดี๋ยวนะ! มันมีด้วยหรอโรคที่ปวดฉี่แล้วตายเนี่ย
ฉันกอดอกแล้วจ้องหน้าเขานิ่งๆ
“ตลกละ กลับไปได้แล้ว”
ฉันดันไหล่เขาให้ออกไปพ้นจากประตูแต่เฮียไฟก็ไม่ยอมถอยออกไปสุดท้ายก็พาตัวเองเข้ามาอยู่ในห้องฉันจนได้แถมยังปิดประตูล็อคให้อย่างดีด้วย
ขอบคุณนะ -_-
“เฮียออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ” ยิ่งไล่ก็ยิ่งหน้ามึนเพราะนอกจากเขาจะไม่ลุกแล้วยังขืนตัวเองไว้ที่โซฟาอีกต่างหาก
ทำตัวงอเหมือนกับเด็กที่แม่ไม่ยอมซื้อของเล่นให้แล้วร้องไห้งอแงอยู่หน้าร้านเลยอ่ะ
“ไม่เอา ลิไปอ่านหนังสือสิ
เฮียไม่กวนหรอกนะ เฮียเด็กดี”
เมื่อจนปัญญาจะไล่แล้วฉันก็เลยนั่งลงที่พื้นแล้วหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านส่วนเฮียไฟก็นอนอยู่ที่โซฟาตรงหัวของฉันแล้วก็เอาการ์ตูนมานอนอ่านสบายใจ
“แบบนี้ดีกว่าตอนคอลคุยกันอีก” ฉันมองหางตาไปที่เขาอย่างหมั่นไส้ก่อนจะกลับมาสนใจหนังสือตรงหน้าอย่างเดิม
อ่านมาได้เกือบ 2 ชั่วโมงก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเฮียไฟสั่นอยู่ข้างๆหูหลายครั้งแต่คนข้างหลังก็ไม่รับซะทีจนฉันไม่มีสมาธิอ่านหนังสือแล้วเนี่ย
Rrrrrrrrrr
“ทำไมไม่รับโทร สะ
...อ้าวหลับอยู่หรอ” เฮียไฟหลับตาพริ้มอยู่ข้างหลังบนตัวก็มีหนังสือการ์ตูนวางไว้เต็มไปหมด
ฉันเลยถือวิสาสะรับโทรศัพท์แทนเพราะคิดว่าน่าจะมีเรื่องเร่งด่วนแหละ
ไม่งั้นไม่โทรมาถี่ขนาดนี้หรอก
“สวัสดีค่ะ”
(นั่นใคร!! ทำไมมารับสายแทนไฟ
ไฟไปไหน!!)
“เฮียไฟหลับอยู่ค่ะ” เสียงปลายสายเกรี้ยวกราดจนฉันตกใจนิดหน่อย
(แล้วแกเป็นใคร!! มารับสายผัวฉันได้ยังไง!!)
“คุณว่าอะไรนะ ..สามีหรอ”
ฉันถามย้ำเธอไปเสียงแผ่ว
...มันรู้สึกตื้อๆแฮะ
(ใช่ ไฟน่ะผัวฉัน
...ลองถามเขาดูสิว่าเขาเคยเอากับฉันหรือเปล่า)
“พูดจาน่าเกลียด ไม่เคยมีใครสอนหรอคะ
ว่าเรื่องบนเตียงไม่ใช่เรื่องที่สมควรพูดในที่สาธารณะ”
(กรี๊ดดดดด ...อีหน้าด้าน
เรียกผัวฉันมารับโทรศัพท์เดี๋ยวนี้นะ)
“สักครู่!” ฉันตีไปที่แขนเฮียไฟอย่างแรงจนเขาสะดุ้งตื่นก่อนจะยัดโทรศัพท์ลงในมือเขาแล้วลากเขาออกไปนอกบ้านแล้วล็อคกลอน
ส่วนเขาหลังจากหายอึนแล้วก็ยืนเคาะประตูอย่างบ้าคลั่ง
FIRE ON
“ลิ!! เปิดประตูให้เฮียก่อน!!
...ฟังเฮียหน่อยสิ!! ….โทรมาทำเชี่ยไรนักหนาวะแม่ง!!!”ผมแม่งโดนมะลิลากออกมานอกบ้านตอนเพิ่งตื่น พอเห็นโทรศัพท์ตัวเองก็เข้าใจละ
...พลอยแม่งโทรมาป่วนผมอีกแล้ว!!!!
“ฟัค! เธอเป็นบ้าอะไรวะ!!”
ผมตะคอกใส่ปลายสายอย่างบ้าคลั่ง
(ไฟ!!! อีนั่นมันเป็นใคร!!) พลอยตะโกนกลับมาอย่างรุนแรงไม่แพ้ผมเลย แต่ถามหน่อยว่าผมทำอะไรผิดเนี่ย ...ตอนแรกก็ตกลงกันแล้วว่าเราเป็นแค่คู่นอนแต่พอเห็นผมเปย์ได้ไม่อั้นคืออยากจะจับผมว่างั้น??
...เหอะๆ ไม่เอาด้วยอ่ะ
“เธอจะยุ่งอะไรด้วยวะ!! อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทนไปมากกว่านี้นะ”
ผมเดินมาคุยโทรสัพท์อยู่ตรงลานจอดรถหน้าหอมะลิเพราะไม่อยากให้เธอได้รับรู้ความระยำของผมไปมากกว่านี้
(ฮืออ พลอยรักไฟนะ ฮือออ พลอยไม่ได้มีคนอื่น พลอยมีแค่ไฟคนเดียวนะ ฮือออ)
“ขอล่ะ เลิกยุ่งกับฉันซะทีเถอะ
เราตกลงกันไว้แล้วว่าจะเป็นแค่คู่นอน ไม่มีมากกว่านั้น” ผมพูดกับพลอยอย่างใจเย็นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เธอก็บอกว่าขอโอกาสเจออีกแค่ครั้งเดียว อยากพูดคุย อยากขอโทษ
เลยนัดให้ผมไปที่ห้องของเธอ
...ทำไมกูต้องไปรับปากด้วยวะ
-_- แม่งเอ้ย!!
“ลิ เดี๋ยวเฮียไปทำธุระก่อนนะ แล้วจะรีบมาหา”
ผมเคาะประตูบอกเธอเบาๆก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปหาพลอยทันที
พอไปถึงก็เห็นอาหารที่ผมชอบ วางอยู่เต็มโต๊ะไปหมด
มีเทียน มีไวน์
ประดับตกแต่งไว้อย่างดี
“นั่งก่อนสิไฟ ...อย่าใจร้ายกับพลอยเลยนะ
พลอยแค่อยากทำอะไรให้ไฟเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากกัน”
ผมถอนหายใจแล้วนั่งลงตรงที่เดิมที่เคยนั่ง พลอยยิ้มอย่างดีใจก่อนจะตักข้าวเสิร์ฟ ตักอาหารที่ผมชอบใส่มาในจาน
“พลอยจำได้ว่าไฟชอบกินต้มยำกุ้ง” ผมนั่งกินอาหารไปเงียบๆจนรู้สึกได้ว่าอากาศห้องนี้มันร้อนขึ้นเรื่อยๆ
แถมครั่นเนื้อครั่นตัวแปลกๆอีกต่างหาก
เพล้ง!
ผมกวาดจานข้าวที่ยังกินไม่หมดลงที่พื้นแล้วมองไปที่พลอยที่กำลังยิ้มอย่างสะใจอยู่ฝั่งตรงกันข้ามก่อนที่เธอจะถอดเสื้อผ้าออกทั้งหมดจนเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า ยิ่งเห็นอย่างนั้นร่างกายผมก็ตื่นตัวตามธรรมชาติแม้ว่าจะไม่อยากก็ตาม
“ยาปลุกเซ็กส์ขนาดแรงมาก ...เรามามีความสุขกันทั้งคืนเถอะนะไฟ เหมือนกับที่เราเคยทำเมื่อก่อนยังไงล่ะ”
- ผู้เขียน
