EP12.1 ll รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง [1]

1251 คำ

“โอ๊ย” ฉันร้องขึ้นมาในตอนที่ฉันตื่น รู้สึกเจ็บบริเวณหน้าผาก นัยน์ตาฉันค่อยๆ หรี่ออกมาเจอแสงข้างนอกและลูกกรง!! This is ลูกกรง!! ฉันชะงักค้างก่อนจะเอามือแตะๆ และสัมผัสได้ว่ามันคือของจริงแท้และแน่นอนยิ่งกว่าอะไร แถมยังได้ยินเสียงไลท์ดังขึ้นด้วย “ตื่นแล้วเหรอ ยัยตัวดี!” เสียงของเขาดูโกรธๆ ฉันไม่เห็นหน้าเขา แต่มาแค่เสียงก็ทำฉันสะดุ้งได้แล้ว เดี๋ยวนะ… เขาโดนขังอยู่เหรอ งั้น… สิ่งที่ฉันพยายามทำก็สำเร็จน่ะสิ! เย้ เขาโดนจับแล้ว!! แต่ฉันก็โดนจับด้วย =_=;;; เอ่อ ทำไมล่ะ ฉันยังไม่ทันทำอะไรเลยน่ะ ฉันอยู่เฉยๆ ทำไมฉันถึงโดนด้วยล่ะ ฉันงงและสับสนนิดหน่อย ไม่รู้ว่าควรถามไลท์ดีมั้ย นี่ฉันโดนจับเพราะหน้าตาผิดกฎหมายเหรอ ฉันมาแจ้งจับคนอื่นนะ ไม่ได้มาแจ้งขังตัวเอง! “เอ่อ คุณตำรวจคะ” ฉันยกไม้ยกมือแล้วเรียกคุณตำรวจพุงพลุ้ยที่ตอนแรกสวรรค์ส่งมาให้ฉันก่อนจะถีบหัวส่งฉันลงมาที่ห้องขังนี่ คุณตำรวจชายตามามองฉันด้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม