แอค!
เสียงประตูห้องถูกผลักเข้ามาคนที่เฝ้ารอบนเตียงก็นอนนิ่งแกล้งกรนหายใจสม่ำเสมอ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ตัวเองกระวนกระวายเป็นห่วง ใช่เป็นห่วงกลิ่นจันทร์เขาไม่อยากเชื่อว่าความคิดนี้มันผุดขึ้นมาในหัวเขา แต่มันก็เป็นไปแล้ว เมื่อรู้ว่าเธอมาก็ถึงใจสงบไม่ร้อนรน
ด้านกลิ่นจันทร์มองไปยังเตียงและเสียงกรนที่ดังสนั่นลั่นห้องก็ได้แต่ยิ้มขันแล้วเดินไปปิดไฟก่อนจะเดินไปนอนที่โซฟา เธอไม่อยากนอนกับเขา อีกอย่างเธอไม่ได้อาบน้ำเพราะมีชุดใส่ด้วย ส่วนคนที่แกล้งหลับเมื่อเห็นว่าในห้องมืดสนิทแถมที่นอนข้างๆ ก็ว่างเปล่าเขาจึงลืมตาขึ้นในความมืดพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นปมคำถามสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นทำไมเธอไม่มานอนกับตัวเอง
“จันทร์” ร้องเรียกเธอในความมืด
“คะคุณดี” เธอขานรับอย่างไว และรีบเอ่ยขอโทษเขาต่อ “ขอโทษนะคะที่ทำให้คุณดีตื่น”
“ทำไมไม่มานอนด้วยกัน”
“คือว่า...”
“คืออะไร”
“จันทร์ไม่ได้อาบน้ำค่ะ”
“ก็ไปอาบสิ”
“ไม่มีชุดใ
