บทที่ 15

1007 คำ

กลิ่นจันทร์ตื่นขึ้นมาในห้องไม่คุ้นเคย เธอลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงมองสำรวจตัวเองแล้วก็เห็นว่าตอนนี้ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แล้วก็มองไปเห็นกระเป๋าสะพายตัวเองวางอยู่ข้างหัวเตียงจึงหยิบมาคว้าหาโทรศัพท์ตัวเองดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงกี่ยามกันแล้ว และก็แปลกใจว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หรือว่าเขาจะพามาและเขาอุ้มเธอมาเหรอ เมื่อคิดว่าตัวเองถูกคนใจร้ายอุ้มก็อดใจพองโตไม่ได้ “ทำไมจอดับ” เธอเห็นหน้าจอโทรศัพท์มือจึงสงสัยแล้วลองกดปุ่มด้านข้างเปิดเครื่องดูแล้วเครื่องก็ติด “อือ ทำไมเครื่องดับได้นะ” หล่อนยกมือเกาหัวตัวเองด้วยความมึนงง พอเปิดเครื่องได้ก็เห็นเวลาตอนนี้สามทุ่มจะสี่ทุ่มแล้วจะโทรหาคุณแม่ก็ดึกแล้วท่านคงนอนหลับไปแล้ว แต่พอเปิดไปเช็คไลน์และ เฟซบุ๊กก็เห็นข้อความจากขุนแผนส่งมาให้ “แผนเหรอ” แล้วก็ไม่รอช้าจะโทรหาเพื่อนของตัวเอง “แผนโทรมาหาจันทร์มีอะไรรึเปล่า” ถามทันทีเมื่อปลายสายกดรับสาย “แผนก็จะโ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม