รู้สึกขัดเขินเมื่อต้องมาทำอะไรแบบนี้บนโซฟาแถมในห้องทำงานของเขาอีกด้วย แต่เมื่อมันคือหน้าที่ มันคือความต้องการของสามีหล่อนก็ไม่อาจปฏิเสธดิ้นหนีไปไหนได้ เมื่อกายเปลือยเปล่าของเขาคร่อมทับเธอลงมา กลิ่นจันทร์ก็ได้แต่นอนนิ่งให้เขาเป็นคนจัดการ เธอนอนนิ่งเป็นท่อนไม้ ใช่เป็นท่อนไม้เพราะทำตัวไม่ถูก วางมือไม่ถูก และไม่รู้จะทำยังไง แต่แล้วก็ต้องครางซ่านออกมาเมื่อปากหนาของเขาขบเม้มซอกคอระหงของเธอ ร่างเล็กบิดเร่าไปมาด้วยความกระสันซ่านเมื่อถูกกัดเม้มซอกคอและติ่งหูเล็กของตัวเอง
“อือ กลิ่นหอมดีฉันชอบ” นั่นคือคำชมจากคนเหนือร่าง เธอไม่รู้ว่าคือคำชมรึเปล่าหรือคือคำเหน็บแหนมกันแน่ แต่มันก็ทำให้หัวใจของกลิ่นจันทร์พองโตไปกับน้ำคำพร่านั้นของบุรุษเหนือร่าง
ธรรพ์เองก็ไม่อาจห้ามความปรารถนาที่ตัวเองมีต่อร่างเล็กใต้ร่างได้เลย ผิวกายขาวนวลเนียนของกลิ่นจันทร์ช่างหอมหวนเย้ายวนชวนสัมผัสเหลือเกิน และยิ่งไปกว่านั้นหัวใจขอ
