บทที่ 12

2041 คำ

สีหน้าของแฟนหนุ่มเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงจนใบตองสงสัยว่าใครโทรมาหาเขากันแน่ แต่หล่อนไม่กล้าถามเขาด้วยปกติแล้วเธอเป็นคนไม่อยากรู้อยากเห็นเรื่องส่วนตัวของเขา หากเขาอยากให้รู้เขาจะเล่าให้เธอฟังเอง สองวันมานี้ใบตองเธอมาพักกับเขาที่นี่ แต่ก็ไม่ได้นอนพักห้องเดียวกัน แม้จะเป็นแฟนกันแต่ธรรพ์ก็ให้เกียรติเธอ เขาไม่แตะต้องเธอไปมากกว่ากอดและจูบ เนี่ยแหละที่ทำให้หล่อนรักเขา “ทานข้าวกันเถอะตอง” เขาเดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างเธอเหมือนเดิม “เป็นอะไรรึเปล่าคะคุณดี ทำไมสีหน้าไม่โอเคเลย” สุดท้ายแล้วหล่อนก็ถามเขาออกไป “คุณแม่โทรมาน่ะ บอกว่าจะให้ยัยนั่นมาหาที่โรงแรม และจะให้มาทำงานเป็นเลขาผมด้วย” เขาบอกเสียงเรียบพร้อมตักกับข้าวให้แฟนสาว “ถ้างั้นตองกลับวันนี้นะคะ” “รีบกลับไปทำไม ตองมีทำงานอาทิตย์หน้าไม่ใช่เหรอ อยู่ต่อเถอะอย่าไปสนใจยัยนั่นเลย” เขาบอกแฟนสาวพร้อมตักข้าวและกับข้าวคำเล็กๆ ป้อนเธอ “แต่ว่า...” “กินข้าวก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม