. .. ... .... “ไอ้คนฉวยโอกาส ใครเป็นห่วงกัน” เงินยกมือเรียวไปกุมที่แก้มตัวเองไว้ ส่วนมืออีกข้างก็ฟาดไปที่ต้นแขนของอีกฝ่ายเต็มแรง “โอ๊ยเจ็บนะครับ” แกล้งทำเสียงอ่อยแล้วเอนศีรษะไปถูไถที่ต้นแขนของอีกฝ่ายอย่างออดอ้อน “อย่ามาสำออย ถ้าทำอีกโดนหมัดแน่” ยกกำปั้นน้อย ๆ ขู่ “ก็อยากเผลอเองนี่นา ว่าแต่ใช้แป้งยี่ห้ออะไรครับทำไมห๊อมหอม” แสดงสีหน้าเคลิ้มชวนฝัน ส่วนคนที่โดนหอมแก้มก็แอบอมยิ้มไปด้วย แม้จะเป็นวันแรกที่มาอยู่ด้วยกันแต่รู้สึกว่าอีกฝ่ายไม่ได้เลวร้ายอะไร นอกเสียจากเป็นคนไม่เอาการเอางานแค่นั้นเอง และเขานี่ล่ะจะเป็นคนดัดนิสัยความไม่เอาถ่านของนายคนนี้เอง “ยังจะมาพูดกวนอีก อย่าทำอีกเด็ดขาดเข้าใจไหม” ว่าพร้อมกับชี้หน้าคาดโทษให้อีกฝ่ายยอมศิโรราบ “ถ้าไม่ชอบแล้วจะอมยิ้มทำไมล่ะ” เจฟฟี่จ้องหน้าจับผิดแล้วยิ้มให้อย่างเจ้าเล่ห์