ยั่วให้รัก อ้อนให้หลง

คนขี้หึง

1 เดือนผ่านไป

บริษัท โอ้โห แมกกาซีน

"พี่จอยโรงแรมที่หัวหินที่เราจะขอใช้สถานที่เขาถ่ายปกคุณลิลลี่อะ เขาให้พี่ไปดูสถานที่ก่อนวันมะรืนนี้นะ"

"แล้วทำไมต้องเป็นฉันวะ แกก็ไปซิ..?"

"ก็เขาบอกให้พี่ไป เจ้าของโรงแรมเขาอยากเจอพี่."

"อีกละ.."

"ผมว่าเขาจะจีบพี่แน่ๆ..ถึงได้เจาะจงเป็นพี่แบบนี้"

"โอ้ย..อยากจะบ้า"

"ผมบอกแล้วว่าให้พี่รีบมีผัวไวๆ พวกผู้ชายหน้าหม้อมันจะได้เลิกมาเต๊าะพี่สักที.."

ฉันทำหน้าเซ็งๆและเบื่อสุดๆ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากมีผัวนะ แต่ว่าที่ผัวฉันมันดันไม่ชอบผู้หญิงนี่ไงฉันถึงได้ยังโสดอยู่แบบนี้ นี่ก็ยังไม่รู้เลยว่าชาตินี้จะได้มีผัวกับเขาสักคนไหม ผ่านมา 1 เดือนแล้วยังไม่มีทีท่าว่าเขาจะหันมาชอบฉันสักนิดเลย

"เอาไงพี่..ผมจะได้แจ้งไปทางเขา..?"

"เออๆ..ฉันปฏิเสธได้ด้วยหรอ..?'

"ให้ผมไปเป็นเพื่อนไหม..นอนค้างสักคืนแล้วค่อยกลับเแล้วก็เปิดแค่ห้องเดียวพอจะได้ไม่เปลือง.."

"กวนตรีนละแก..ฉันไปคนเดียวได้โว้ย"

"แล้วแต่นะ.."

"..."

ไอ้อาทนี่มันกวนตรีนคิดจะมาปลิงเกียวฝันไปเถอะไอ้เด็กเปรต

ฉันหันไปมองนาฬิกาก็เห็นว่าใกล้เวบาเลิกงานแล้ว จึงรีบหยิบกระเป๋าสะพายแล้วลุกเดินออกจากห้องไปทันที

"เห่ยพี่จอย..จะรีบไปไหนเนี่ย..?"

....

"เลิกงานยังไปกินข้าวกันเถอะ..?"

"คุณจอย.."

และที่ต้องรีบไม่ใช่อะไรเลยเพราะฉันอยากมากินข้าวเย็นกับเขานี่แหละ

"เก็บของเร็วๆไปกินข้าวกัน.."

"ผมยังเคลียร์งานไม่เสร็จเลยครับ.."

"อีกนานไหม..ฉันจะได้นั่งรอ..?"

"อีกสักพักเลยครับ.."

"กี่นาที กี่ชั่วโมง..?"

"ผมบอกเป็นเวลาไม่ได้หรอกครับ เพราะถ้าไม่เสร็จตามที่บอกคุณเดี๋ยวคุณก็โวยวายอีก.."

"นี่นายเห็นฉันเป็นคนขี้วีนขี้เหวี่ยงหรือไง..?"

"ผมไม่ได้หมายถึงยังงั้นครับ.."

"รีบๆทำงานให้เสร็จไวๆเลย จะได้รีบออกไปทานข้าวฉันหิวแล้ว.."

"ครับ.."

เธอนั่งลงที่โซฟาในห้องทำงานตรงหน้าโต๊ะผมด้วยสีหน้าหงุดหงิด ผมมองเธออย่างรู้สึกเอ็นดูในสีหน้าที่ดูบึ้งตึงของเธอ แต่ก็รีบก้มปั่นงานจนเสร็จจะได้รีบพาเธอออกไปทานข้าวเร็วๆ

ร้านอาหาร

เวลา 2 ทุ่ม

"ฉันรอนายเคลียร์งานจนฉันหายหิวละ.."

"วันหลังถ้าจะมาก็โทรมาหาผมก่อนสิครับ จะได้ไม่ต้องเสียเวลามานั่งรอผมนานๆ.."

"ฉันจะมา..ถ้าฉันโทรมาก่อนหรือไลน์มาก่อนนายก็ไม่ไปกับฉันหรอก สู้ให้ฉันมานั่งเฝ้านายเลยดีกว่าจะได้จบ.."

"คุณนี่จริงๆเลย.."

เขาส่ายหน้าในความขี้ตื้อของฉันแล้วก็เปิดเมนูเพื่อที่จะสั่งอาหารไปเรื่อยๆ แต่ส่ายตาฉันก็พลันหันไปเห็นผู้ชายคนหนึ่ง ที่กำลังมองมาที่โต๊ะพวกเราแต่สายตาของผู้ชายคนนั้นกลับเล็งไปที่เขาไม่วางตา

"ที่รัก.."

ฉันพยายามเรียกเขาเสียงดังๆเพื่อให้ผู้ชายคนนั้นได้ยิน

"คุณจอย.."

ฉันยื่นมือไปจับมือเขาไว้แล้วส่งสายตายั่วยวนไปให้เขาเพื่อทำให้ผู้ชายโต๊ะข้างๆเห็น ว่านี่ผู้ชายของฉันนะยะ

"ที่รักสั่งอะไรให้ฉันบ้างหรอคะ..?"

"เอ่อ.."

"ที่รักสั่งอะไรมาฉันก็ทานได้หมดทุกอย่างแหละค่ะ ขอแค่ที่รักเป็นคนสั่ง.."

ฉันพูดกับเขาแต่สายตาของฉันก็เหล่ไปที่ผู้ชายโต๊ะข้างๆ จนเขาต้องหันไปมองตามแต่ผู้ชายคนนั้นก็ลุกเดินออกจากโต๊ะไป

"คุณนี่จริงๆเลยนะ.."

"ให้รู้สะบ้างว่านายเป็นของใคร.."

"เขาอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับผมก็ได้นะครับ.."

"มองตั้งแต่หัวจรดเท้าถ้าเขารวบนายไปกินได้คงทำไปแล้ว นี่ขนาดนายมากับฉันนะ..."

"ก็ผมเป็นเกย์ คนเป็นเกย์มันก็ต้องดูกันออกซิครับ"

"แบบว่าผีเห็นผี แบบนี้อะหรอ .?"

"งั้นมั้งครับ.."

"..."

ฉันมองหน้าเขาอย่างนึกเซ็ง นี่ขนาดฉันควงเขาไปไหนมาไหนตลอด ก็ยังมีพวกเกย์ควีนมาคอยส่งสายตาหวานให้เขาตลอดเวลา ฉันนะไม่เคยหึงเลยผู้หญิงที่เข้ามานัวเนียเขาฉันกลับรู้สึกชอบด้วยซ้ำ แต่พอมีผู้ชายมาส่งสายตาหวานให้เขาแค่นี้ ฉันแทบอยากจะลุกไปตบกับพวกมันจริงๆ

"ไหนว่าไม่หิวไงครับ..?"

ฉันตักอาหารเข้าปากอย่างไม่พอใจ แต่เพิ่งจะรู้ว่าฉันกินอาหารที่อยู่บนโต๊ะหมดไปเกือบทุกจานแล้วที่เขาสั่งมา

"คุณทานจนเกือบหมดทุกจานเลย ไหนว่าไม่หิวไงครับ..?"

"โมโหหิวไง..เข้าใจไหม .?"

'โมโหที่มีผู้ชายมาส่งสายตาหวานให้ผมนะหรอครับ..?"

"พูดมาก..กินๆเข้าไปเถอะ.."

"..."

เขายิ้มเยาะฉันแล้วก็ตักอาหารมาใส่ในจานให้ฉันด้วย ฉันโมโหมากแต่ก็ตักอาหารที่เขาตักมาให้เข้าปากตัวเองจนหมด

....

วันรุ่งขึ้น

"พี่จอย..พรุ่งนี้ต้องไปหัวหินนะพี่อย่าลืมนะ.."

"เออ..ฉันรู้แล้วย้ำอยู่ได้"

"ก็ถ้าพี่ลืมผมก็ตายดิ..นัดคุณปริญไว้แล้วด้วย"

"แกไปหัวหินทำไม..?"

เหมือนฝันนางแบบสุดฮ็อตเพื่อนสนิทของฉันและเป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทด้วย เดินผ่านมาได้ยินที่ไอ้อาทบอกฉันพอดี

"ก็คุณปริญเจ้าของโรงแรมแกรนแอทนะซิ อยากให้ฉันไปดูสถานที่ด้วยตัวเองฉันละเบื่อจริงๆเลย.."

"เขารีเควสมาเป็นแกเลยหรอ..?"

"ใช่.."

"ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม..?"

"ไม่เป็นไร..ฉันว่าจะไปเช้าเย็นกลับนะแกไม่ต้องห่วงฉันดูแลตัวเองได้.."

"คุณปริญเจ้าของโรงแรมแกรนแอท เป็นหนุ่มโสดหน้าตาดีโปรไฟล์ดีอยู่นะ แกอาจจะเปลี่ยนใจจากคุณเป้มาชอบคุณปริญก็ได้.."

"ถ้าฉันเปลี่ยนใจตัวเองได้จริงๆมันก็ดีซิ แต่ 3 ปีที่แล้วฉันก็ยังเปลี่ยนใจให้เลิกชอบตานั่นไม่ได้เลยนะ.."

"ฉันเข้าใจแกนะ..สักวันความรักของแกจะทำให้คุณเป้เปลี่ยนใจเอง.."

"อืม..ฉันก็หวังแบบนี้น.."

....

เวลา 17.00 น.

Line จอย

จอย : เลิกงานหรือยัง ไปกินข้าวกันไหม..?

เป้ : เย็นนี้ผมมีนัดแล้วครับ

จอย : กับใคร...?

เป้ : เพื่อนครับ

จอย : ผู้ชาย หรือ ผู้หญิง?

เงียบแบบนี้หมายความว่าอะไร ฉันถามทำไมไม่ตอบอ่านด้วยนะแต่ไม่ตอบ แปลว่าไปกับผู้ชายชัวร์

Miss Call >>> จากจอย

คุณจอยไลน์มาชวนผมไปกินข้าวเย็นด้วยกัน แต่พอผมบอกมีธุระเธอก็ถามว่าไปไหนไปกับใครทำอะไรที่ไหน และถ้าผมไม่บอกเธอก็จะต้องโทรมาถามให้ผมบอกเธอให้ได้

"ครับคุณจอย.."

(ฉันถามทำไมไม่ตอบ ไปกับเพื่อนผู้ชายใช่ไหม..?)

"ครับเพื่อนผู้ชาย.."

(ชายแท้หรือชายเทียมตอบมาเร็วๆ..?)

"..."